bence de evlilik olmasa bile bir hayat arkadaşı lazım (ama tabi 20 yaş için değil)
bence bu dayatma biraz tecrübelerden geliyor
annemin bir arkadaşının lafını hiç unutmuyorum
"koltukta uyuyakalmışım, her yerim tutulmuş, donmuşum, keşke nerede diyecek, üstümü örtecek biri olsaydı"
aşk insanın doğasında, yaradılışında var
hatta hemen hemen tüm hayvanların (insan da bir hayvan olduğu için böyle yazdım) yaradılışında var
zamanı geldiğinde bir hayat arkadaşlığı yaşamak lazım bence de
benim annem yalnız bir kadındı mesela, zorluklarını bizzat biliyorum (toplum baskısını kastetmiyorum, hayatta yalnız olmaktan bahsediyorum)
bunu özellikle kadınlar için söylüyorlar çünkü kadın sevgi olmadan birliktelik yaşayamıyor pek, toplum baskısını kastetmiyorum, içi almıyor pek hoşlanmadığı insanın elini tutmayı
ama erkekler öyle değil, bir şekilde yalnızlıklarına çareler üretiyorlar
tabi insan bir hayat arkadaşı olmadan da mutlu olabilir ama bence bu yalnızlık olayı kalbinin köşesinde bir yerde durur, yeri geldikçe acı verir
bana öyle geliyor