- Konu Sahibi derinnefes
-
- #1
4 yıllık evliyim..daha önce 2.5 ay ayrı kaldık.. herşey iyi deyip çocuk dusunduk halbuki..Eşin saçmalıyor.
Bağımsızlığını kazanamamış bir eşiniz var. Bu da onu korkutuyor.
Madem evlenmeseymiş anne ve babacığının dizinin dibinde otursaymış.
Ne kadardır evlisiniz?
Anlatamiyorum .çünkü ben de aynı kaygıları taşıyorum benim de kaygılarım var ben çocuğuma vakit ayırmak istiyorum kole gibi çalışmak istemiyorum vs gibi tartışmaya başlıyoruz..bu düşüncelerini direk söyledin mi.
birebir anlattın mı içindekileri
Ben hamile kalmadan önce b u kadar değildi en azından şimdi daha çok negatiflesti..kaygı bozukluğu yaşıyor olabilir mi?
Bu kadar değildi, en azından olayın dolu tarafina bakabiliyordu .şimdi sanki herşeyi daha çok kafaya takip sorumluluğunun arttığını dusunen ama birşey yapmayan sadece konuşan bir insan oldu,çocuk olmadan önce böylemiydi yoksa sen hamile kalınca mı değişti... bana hiç güven vermedi bir fırsatını bulup kaçacak sizi çocuğunuzla bir başınıza bırakabilecek biri gibi geldi bana
Ben hamile kalmadan önce b u kadar değildi en azından şimdi daha çok negatiflesti..
Benim de tek dileğim o, umudum değil tabi..ama sanki bazen öyle anlarim oluyorki kendime diyorum yalnizsin, yürü güçlü ol, sakin ol..çocuğun için birşeyleri görmemezlikten gel..ama bazen tikaniyorum.Böyle kılkuyruklara sinir oluyorum ya. Birde erkek olacak... erkek müsvettesi!
Anne babasına hala maddi açıdan güvenen götü iş tutmayan adamlara hastayım. Bir halt olmaz ondan. İnşallah çocuk olunca değişir ama sanmam.....
Benim de tek dileğim o, umudum değil tabi..ama sanki bazen öyle anlarim oluyorki kendime diyorum yalnizsin, yürü güçlü ol, sakin ol..çocuğun için birşeyleri görmemezlikten gel..ama bazen tikaniyorum.
yani diyorsun ki yumurta kapıya gelince farkına vardı bazı şeylerin... ne olmasını bekliyordu ki çocuk demek sorumluluk demek bunu bilmeden mi çocuk yapma işine girişti kocanız...Bu kadar değildi, en azından olayın dolu tarafina bakabiliyordu .şimdi sanki herşeyi daha çok kafaya takip sorumluluğunun arttığını dusunen ama birşey yapmayan sadece konuşan bir insan oldu,
4 yıllık evliyim..daha önce 2.5 ay ayrı kaldık.. herşey iyi deyip çocuk dusunduk halbuki..
Bağımsızlık değilde onun ki biraz gençlik döneminde anne babasına kötü davranmasindan kaynaklı vicdan muhasebesi birşeyleri telafi etme çabası bir yandan da ailesinin ona olan muhtacligi özellikle annesi sürekli ondan evde yapılacak birşey ister bu da esimin hoşuna gider..
Arada söylüyorum, ben o kdar basit bir insan b değilim, sen rahat ol diyor..sonuçta o çocuğu birlikte yaptık filan diyor ama ruh hali sürekli değişiyor.Üstüne gitmekten ziyade kenara alıp konuşmanızda fayda var.
Tabii ki her anne-baba evlatlarına her dönem destek olur, o ayrı konu.
Fakat buna güvenerek kendini yayması doğru birşey değil.
Sonuçta hamilesiniz, sorumluluk ve maddi ihtiyaçların tavan yapacağı bir döneme gireceksiniz.
Bu aşikar.
Bunu idrak etmesi lazım.
Tek başınıza çocuk sahibi olmaya karar vermediniz veya tek başınıza olmadı o çocuk.
O zaman sorumluluğunu bilmesi gerek.
Bu noktada da saçmalamaması gerek, ne demek bu çocuk belirleyici olacak gibi cümleler.
Kafasını ve kendisini toplama zamanı gelmiş bence.
Siz anlayışlı olmak yerine, eşinize gerekli konularda dikkat etmesi yönünde uyarıda bulunmalısınız.
En azından çocuk doğana kadar kendisini toparlamalı.
Anlatamiyorum .çünkü ben de aynı kaygıları taşıyorum benim de kaygılarım var ben çocuğuma vakit ayırmak istiyorum kole gibi çalışmak istemiyorum vs gibi tartışmaya başlıyoruz..
Bunu zaten diyorum ama o ben calismiycagim demiyorum sadece az saati olan para benim için önemli değil diyen bir insan..Kendini her seye hazırla. Görmemezlikten de gelme. Sen çalışıyorsan onun hayli hayli çalışması lazım. Yok öyle bi dünya!
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?