- 21 Temmuz 2014
- 48
- 6
- 13
- Konu Sahibi leviackerman
- #1
merhaba arkadaşlar lütfen bana yardım edin çok önemli bir konuda karar veremedim.sizce 23 yaş tıpa başlamak için çok mu geç?hayalimde hep tıp vardı ama kendi hatalarım yüzünden olabileceken son anda olmadı şimdi çok mutsuzum bir türlü bu durumu atlatamadım ve bu yıl ağır bir depresyon geçirdim ve stresten mide hastası oldum bu yaşta
iyi bir özelde yarı burslu elektirik-elektronik okurken tekrar denemek istiyorum.3.sınıfa geçtim ama notlarım pek iyi değil okul 1-1.5 yıl uzayacak gibi.ailemin maddi durumu iyi çok şükür.annem durumdan çok memnun olmasada karşıda değil babam karışmıyor hatta iş arayacağım süreyi ilk başta alacağım düşük maaşı falan düşününce mantıklı bile buldu ben maddi açıdan desteklerim dedi ve kararı bana bıraktı ama tek şart kazanmadan okuduğum okulu aksatmayacağım.siz olsanız şuanki okuduğunuz bölüm sizin yeteneklerinize ve hayallerinize hiç uymasa ne yapardınız 26 yaşında mühendis olmak mı 29 yaşında doktor mu?ben ne yaptım diyorum sürekli zamanında neden doğru tercihler yapmadım kendime yazık ettim diyorum sürekli o kadar mutsuzum ki kendimi hiç affedemiyorum:26:bir yandada Allah'a şükrediyorum sahip olduğum imkanlar için ama kendi hayatımı mahvetmişim gibi geliyor düşündükçe bunalıma giriyorum bu şekilde daha ne kadar devam edebilirim bilmiyorum kendime olan güvenimi ve inancımı kaybettim şimdi elimde hiçbirşey kalmamış gibi bomboşum çünkü başka hiçbir hayalim yoktu kendime dair ve hayallerimden çok uzağım hala durumu kabullenemiyorum
iyi bir özelde yarı burslu elektirik-elektronik okurken tekrar denemek istiyorum.3.sınıfa geçtim ama notlarım pek iyi değil okul 1-1.5 yıl uzayacak gibi.ailemin maddi durumu iyi çok şükür.annem durumdan çok memnun olmasada karşıda değil babam karışmıyor hatta iş arayacağım süreyi ilk başta alacağım düşük maaşı falan düşününce mantıklı bile buldu ben maddi açıdan desteklerim dedi ve kararı bana bıraktı ama tek şart kazanmadan okuduğum okulu aksatmayacağım.siz olsanız şuanki okuduğunuz bölüm sizin yeteneklerinize ve hayallerinize hiç uymasa ne yapardınız 26 yaşında mühendis olmak mı 29 yaşında doktor mu?ben ne yaptım diyorum sürekli zamanında neden doğru tercihler yapmadım kendime yazık ettim diyorum sürekli o kadar mutsuzum ki kendimi hiç affedemiyorum:26:bir yandada Allah'a şükrediyorum sahip olduğum imkanlar için ama kendi hayatımı mahvetmişim gibi geliyor düşündükçe bunalıma giriyorum bu şekilde daha ne kadar devam edebilirim bilmiyorum kendime olan güvenimi ve inancımı kaybettim şimdi elimde hiçbirşey kalmamış gibi bomboşum çünkü başka hiçbir hayalim yoktu kendime dair ve hayallerimden çok uzağım hala durumu kabullenemiyorum
Ben eczacılığı bıraktım tekrar hazırlandım 23 yaşında tıpı kazandım.4 e geçtim bu yıl..Bizim sınıfta da biri var o da 47 yaşında...vazgeçme hayalinden.Ben hiç pişman değilim yine olsa yine bırakırım.
