insan bazen özlemle böyle seyler dusunebiliyor, yasamanın hayalini kurup da yarıda kalanlar ukte kalıyor icinde, duygusallıga kapılıp acabalarla bogusuyor.
ancak mantıgın her zaman bu konuda bir adım onde olsun just.
onun siddeti zamanla arttı sen de biliyorsun, istismar istimarı dogurur diyordun ya hani; sende once psikolojik sonra sozlu sonra da fiziksel siddet uyguladı. daha ne yapabilir ki, canını mı alsın, bir o kaldı.
tavsiyem barısmaman yonunde cunku ne adam akıllı kurulmus bir ortak yasam var ne de cocuk vs.
ustelik cok kısa bir surede aşk, kavga, evlilik, bosanma her seyi sıkıstırmıssınız, buna bir de yeniden barısmayı ekleyip kısır döngüyü tamamlamaya luzum yok bence.
zaten ilk celsede bosanmazsınız gibime geliyor. bırak onun davranısları sozleri degissin, akıllansın. eger zaman ilac olmaz ve hala gonlun varsa tekrar birlesmeyi belki daha sonra dusunursun.
fakat su an ilk özlemde donersen bir dahakine cama tutunamayabilirsin, hala ofkeli ve sana gel git diye sart koşuyordu en son.