Kafam Karışmış Durumda...

RunawayMP

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
5 Haziran 2020
290
210
53
25
Merhaba. Hiç uzatmadan konuya gireceğim. 21 yaşında sevgisinden gözü körermiş biri olarak, yapacağınız yorumlarla beynimdeki fırtınalara artık bir son vermek istiyorum. Sırtımı her dakika sıvazlayacak biri yok yanımda. Tek başıma yapamıyorum. Burayı buldum ve derdimi sizlerle paylaşmak istedim.
Bir senedir süren bir ilişkim var. Ayrı şehirler de yaşıyoruz. Aslında kendime yemin etmiştim hayatıma kimseyi sokmayacağıma dair ama yeminimi bozmuş oldum. Aptallık..
Her neyse, o başka bir şehir de üniversite okuyor bende açıktan okuyorum. Aydan aya yüzyüze görüşmelerimiz oluyor. Pek sık değil. Aslında bunu sıklaştırabiliriz, fakat o pek yanaşmıyor. 2 saatlik yolu gözünde büyüten bir insan olduğu için...
Ben bu insana bir buçuk yılımı verdim. Onunla gerçekleştirmek istediğim bir dolu liste halinde sıralı şeyler var. Ben bu istekler karşısında can atarken onda gördüğüm isteksizlik zoruma gidiyor. Mesela güzel bir gün geçirelim diye sinema için teklifte bulunmuştum. Hatta yemek olsun sinema masrafları olsun ben karşılayacağımı söylemiştim. Teklifimi ilk başta kabul etmedi ama sonra ben tepki gösterince kabul etti.
Tek bu değil. Okuduğu şehre gitmek istedim. Vakit geçirmek için bir saat de olsa yüzünü görecektim. Gelmemi istemedi. Yolu bahane etti, oysa bineceğim bir otobüs ve okuduğu şehre birçok kez gidip geldim. Ailemi bahane etti. Ailem bana güveniyor ki annemle de konuşmuştum babamla da izin de vermişlerdi.
" Olsun, sen yine de gelme. Geleceksin de ne olacak, bir saatimiz dışarı da geçer. " demişti. Yüzünü görsem tenine değsem benim için yeterdi.
Okuldayken benden habersiz yaptığı bir çok şey de oldu. Sınıftaki bir kızla okul çıkışı (sözde) ödev için kafeye gitmişlerdi. Benim de o gün hastaneye gitmem gerekiyordu. Ne şanssızlıktır ki bineceğim otobüs de erken kalkmıştı. Hatta o gün tacize uğradım. O günü hiç unutmam. Korkudan depar atarak uzaklaşmıştım. Annemi Babamı aradım ulaşamadım. Eve gidene kadar biriyle konuşmak istiyordum. Yalnız hissetmemek için. Onu aradım ve meşgule attı. İçim de bir şüphe uyanınca dedim yok o öyle yapmaz. Haberim olur demiştim. Telefonu beşinci çalışında açtı ve arkadan kız sesi gülme sesleri. Beynimden aşağı kaynar sular döküldü. Açtığı gibi kapattım. O gün ne yazdım ne de aradım. Ve konuştuğumuz zaman da bana ne var ki bunda taciz edildin diye o an yanına mı ışınlanicaktım demişti. Ve birçok şey daha...
Ben gerçekten anlamıyorum. Anlam veremiyorum. Beni aldatıyor mu diye düşünmeden edemiyorum. Günümüz sadece yazışmakla geçiyor. Aramaz, özlem içerikli kelimeler asla kurmaz. Sevgi sözcükleri asla kullanmaz. Ve şimdi buluşmak istediğimi söylediğim zaman koronayı bahane ediyor. Oysa bir hafta önce köye gidip fındık topladı. Dün dışarı çıktı sahile gitti koronayı düşünen insan. Bana akıl veril ne yapacağımı şaşırdım. Her gece ağlayarak uyuyorum. Okuldaki arkadaşlarına yazıp sözde "x kişisinden ayrıldım. Öğrenmek istediğim birkaç şey var. X kişisi şunu şunu yaptı mı? Hiçbir kızla takıldı mı? " gibisinden mesajlar atmak istiyorum. Bu beni küçük düşürür mü? Düşürse bile bilmedğim şeyleri öğrenmiş olucam. Ve kafam da ki bu soru işaretleriyle yaşamaktansa gerçekleri öğrenip yolumu ayırıcam. Of of
 
Lütfen sevgilini bu kadar sıkma insan üniversite zamanlarında da arkadaşları ( kız erkek fark etmez) ile bir kafeye gidemeyecekse de okumasın bir zahmet. Malesef sevgi bile günümüz şartlarında kısıtlamaya sadece bir müddet dayanır. Bunun haricinde bence erkek arkadaşının kafası karışık yeni bir ortam var ve sende onu darlıyorsun. O da ne yardan ne serden geçebiliyor. Sakın arkadaşlarına mesaj atıp kendini küçük düşürme buna hiç gerek yok zaten hiç kimse objektif olmayacaktır. Bence şu an senin elinden gelen pek bisey yok bu kadar hevesli oldugunu belli etmemeni öneririm.Ona aşırı vakit ayırıp egosunu tavan yaptırma kendi hayatına bak ders çalış iş ara en olmadı arkadaşlarınla buluş diziye falan başla. Ona meşgul oldugunu ve onu düşünmediğini hissettir. Bunu sadece 2 gün yaparsan bir işe yaramaz ama dirayetli olmalısın. Umarım her şey istediğin gibi olur.
 
Öğrensen nolcak ki? Kurtul gitsin değmez o insan için. Sana tacize uğradıysan oraya mi isinlanacagimemis bir de. Ayıp ya
 
Evet kendini küçük düşürürsün.

Ne zaman bir mesaj atmak istesen veya aşkımdan ölüyorum diye düşünsen kendine şöyle söyle " Sevse böyle yapmazdı". Ee sevmediğine göre de tek yapman gereken şey, engeli basıp hiç düşünmemek. Eğer engellemezsen hep mesaj yazacaksın, sosyal medyasına bakıp delireceksin. Onun yerine seni seven birini bul, hemen geçicek ^
 
Lütfen sevgilini bu kadar sıkma insan üniversite zamanlarında da arkadaşları ( kız erkek fark etmez) ile bir kafeye gidemeyecekse de okumasın bir zahmet. Malesef sevgi bile günümüz şartlarında kısıtlamaya sadece bir müddet dayanır. Bunun haricinde bence erkek arkadaşının kafası karışık yeni bir ortam var ve sende onu darlıyorsun. O da ne yardan ne serden geçebiliyor. Sakın arkadaşlarına mesaj atıp kendini küçük düşürme buna hiç gerek yok zaten hiç kimse objektif olmayacaktır. Bence şu an senin elinden gelen pek bisey yok bu kadar hevesli oldugunu belli etmemeni öneririm.Ona aşırı vakit ayırıp egosunu tavan yaptırma kendi hayatına bak ders çalış iş ara en olmadı arkadaşlarınla buluş diziye falan başla. Ona meşgul oldugunu ve onu düşünmediğini hissettir. Bunu sadece 2 gün yaparsan bir işe yaramaz ama dirayetli olmalısın. Umarım her şey istediğin gibi olur.
Haklısın. Teşekkür ederim.
 
Merhaba. Hiç uzatmadan konuya gireceğim. 21 yaşında sevgisinden gözü körermiş biri olarak, yapacağınız yorumlarla beynimdeki fırtınalara artık bir son vermek istiyorum. Sırtımı her dakika sıvazlayacak biri yok yanımda. Tek başıma yapamıyorum. Burayı buldum ve derdimi sizlerle paylaşmak istedim.
Bir senedir süren bir ilişkim var. Ayrı şehirler de yaşıyoruz. Aslında kendime yemin etmiştim hayatıma kimseyi sokmayacağıma dair ama yeminimi bozmuş oldum. Aptallık..
Her neyse, o başka bir şehir de üniversite okuyor bende açıktan okuyorum. Aydan aya yüzyüze görüşmelerimiz oluyor. Pek sık değil. Aslında bunu sıklaştırabiliriz, fakat o pek yanaşmıyor. 2 saatlik yolu gözünde büyüten bir insan olduğu için...
Ben bu insana bir buçuk yılımı verdim. Onunla gerçekleştirmek istediğim bir dolu liste halinde sıralı şeyler var. Ben bu istekler karşısında can atarken onda gördüğüm isteksizlik zoruma gidiyor. Mesela güzel bir gün geçirelim diye sinema için teklifte bulunmuştum. Hatta yemek olsun sinema masrafları olsun ben karşılayacağımı söylemiştim. Teklifimi ilk başta kabul etmedi ama sonra ben tepki gösterince kabul etti.
Tek bu değil. Okuduğu şehre gitmek istedim. Vakit geçirmek için bir saat de olsa yüzünü görecektim. Gelmemi istemedi. Yolu bahane etti, oysa bineceğim bir otobüs ve okuduğu şehre birçok kez gidip geldim. Ailemi bahane etti. Ailem bana güveniyor ki annemle de konuşmuştum babamla da izin de vermişlerdi.
" Olsun, sen yine de gelme. Geleceksin de ne olacak, bir saatimiz dışarı da geçer. " demişti. Yüzünü görsem tenine değsem benim için yeterdi.
Okuldayken benden habersiz yaptığı bir çok şey de oldu. Sınıftaki bir kızla okul çıkışı (sözde) ödev için kafeye gitmişlerdi. Benim de o gün hastaneye gitmem gerekiyordu. Ne şanssızlıktır ki bineceğim otobüs de erken kalkmıştı. Hatta o gün tacize uğradım. O günü hiç unutmam. Korkudan depar atarak uzaklaşmıştım. Annemi Babamı aradım ulaşamadım. Eve gidene kadar biriyle konuşmak istiyordum. Yalnız hissetmemek için. Onu aradım ve meşgule attı. İçim de bir şüphe uyanınca dedim yok o öyle yapmaz. Haberim olur demiştim. Telefonu beşinci çalışında açtı ve arkadan kız sesi gülme sesleri. Beynimden aşağı kaynar sular döküldü. Açtığı gibi kapattım. O gün ne yazdım ne de aradım. Ve konuştuğumuz zaman da bana ne var ki bunda taciz edildin diye o an yanına mı ışınlanicaktım demişti. Ve birçok şey daha...
Ben gerçekten anlamıyorum. Anlam veremiyorum. Beni aldatıyor mu diye düşünmeden edemiyorum. Günümüz sadece yazışmakla geçiyor. Aramaz, özlem içerikli kelimeler asla kurmaz. Sevgi sözcükleri asla kullanmaz. Ve şimdi buluşmak istediğimi söylediğim zaman koronayı bahane ediyor. Oysa bir hafta önce köye gidip fındık topladı. Dün dışarı çıktı sahile gitti koronayı düşünen insan. Bana akıl veril ne yapacağımı şaşırdım. Her gece ağlayarak uyuyorum. Okuldaki arkadaşlarına yazıp sözde "x kişisinden ayrıldım. Öğrenmek istediğim birkaç şey var. X kişisi şunu şunu yaptı mı? Hiçbir kızla takıldı mı? " gibisinden mesajlar atmak istiyorum. Bu beni küçük düşürür mü? Düşürse bile bilmedğim şeyleri öğrenmiş olucam. Ve kafam da ki bu soru işaretleriyle yaşamaktansa gerçekleri öğrenip yolumu ayırıcam. Of of
Sizi sevmiyor😞 kimseyi arayıp küçük düşürmeyin kendinizi,
 
Merhaba. Hiç uzatmadan konuya gireceğim. 21 yaşında sevgisinden gözü körermiş biri olarak, yapacağınız yorumlarla beynimdeki fırtınalara artık bir son vermek istiyorum. Sırtımı her dakika sıvazlayacak biri yok yanımda. Tek başıma yapamıyorum. Burayı buldum ve derdimi sizlerle paylaşmak istedim.
Bir senedir süren bir ilişkim var. Ayrı şehirler de yaşıyoruz. Aslında kendime yemin etmiştim hayatıma kimseyi sokmayacağıma dair ama yeminimi bozmuş oldum. Aptallık..
Her neyse, o başka bir şehir de üniversite okuyor bende açıktan okuyorum. Aydan aya yüzyüze görüşmelerimiz oluyor. Pek sık değil. Aslında bunu sıklaştırabiliriz, fakat o pek yanaşmıyor. 2 saatlik yolu gözünde büyüten bir insan olduğu için...
Ben bu insana bir buçuk yılımı verdim. Onunla gerçekleştirmek istediğim bir dolu liste halinde sıralı şeyler var. Ben bu istekler karşısında can atarken onda gördüğüm isteksizlik zoruma gidiyor. Mesela güzel bir gün geçirelim diye sinema için teklifte bulunmuştum. Hatta yemek olsun sinema masrafları olsun ben karşılayacağımı söylemiştim. Teklifimi ilk başta kabul etmedi ama sonra ben tepki gösterince kabul etti.
Tek bu değil. Okuduğu şehre gitmek istedim. Vakit geçirmek için bir saat de olsa yüzünü görecektim. Gelmemi istemedi. Yolu bahane etti, oysa bineceğim bir otobüs ve okuduğu şehre birçok kez gidip geldim. Ailemi bahane etti. Ailem bana güveniyor ki annemle de konuşmuştum babamla da izin de vermişlerdi.
" Olsun, sen yine de gelme. Geleceksin de ne olacak, bir saatimiz dışarı da geçer. " demişti. Yüzünü görsem tenine değsem benim için yeterdi.
Okuldayken benden habersiz yaptığı bir çok şey de oldu. Sınıftaki bir kızla okul çıkışı (sözde) ödev için kafeye gitmişlerdi. Benim de o gün hastaneye gitmem gerekiyordu. Ne şanssızlıktır ki bineceğim otobüs de erken kalkmıştı. Hatta o gün tacize uğradım. O günü hiç unutmam. Korkudan depar atarak uzaklaşmıştım. Annemi Babamı aradım ulaşamadım. Eve gidene kadar biriyle konuşmak istiyordum. Yalnız hissetmemek için. Onu aradım ve meşgule attı. İçim de bir şüphe uyanınca dedim yok o öyle yapmaz. Haberim olur demiştim. Telefonu beşinci çalışında açtı ve arkadan kız sesi gülme sesleri. Beynimden aşağı kaynar sular döküldü. Açtığı gibi kapattım. O gün ne yazdım ne de aradım. Ve konuştuğumuz zaman da bana ne var ki bunda taciz edildin diye o an yanına mı ışınlanicaktım demişti. Ve birçok şey daha...
Ben gerçekten anlamıyorum. Anlam veremiyorum. Beni aldatıyor mu diye düşünmeden edemiyorum. Günümüz sadece yazışmakla geçiyor. Aramaz, özlem içerikli kelimeler asla kurmaz. Sevgi sözcükleri asla kullanmaz. Ve şimdi buluşmak istediğimi söylediğim zaman koronayı bahane ediyor. Oysa bir hafta önce köye gidip fındık topladı. Dün dışarı çıktı sahile gitti koronayı düşünen insan. Bana akıl veril ne yapacağımı şaşırdım. Her gece ağlayarak uyuyorum. Okuldaki arkadaşlarına yazıp sözde "x kişisinden ayrıldım. Öğrenmek istediğim birkaç şey var. X kişisi şunu şunu yaptı mı? Hiçbir kızla takıldı mı? " gibisinden mesajlar atmak istiyorum. Bu beni küçük düşürür mü? Düşürse bile bilmedğim şeyleri öğrenmiş olucam. Ve kafam da ki bu soru işaretleriyle yaşamaktansa gerçekleri öğrenip yolumu ayırıcam. Of of
Özet geçiyorum .. o zaten yaşadığı şehirde birini bulmuş. Seninle görüşmek falan istemiyor....

Özetle ortada bir ilişki yok. Normal hayatınızın akışına geri dönün..
 
Besbelli ilgisi senin kadar değil bence sen çok üstüne düşüyorsun ki bence haklısın başka şehirler insan sürekli merak edip konuşmak ister, ilgi ister. Sevgilin seni gerçekten sevmiyor bence kendini iyi hissettiren biri çıkınca seni tamamen hayatından çıkaracak.
Seven Adam böyle bahaneler üretmez. Yol yakınken sen ayrıl
 
Birçoğumuz yasımız geçtiği için birçok şeye eyvallah deyip geçiyoruz cunku yeni başlangıçlar için ne zamanımız ne de gücümüz var
Senin ise önünde uzanan uuuuupuzun bi yol var , sorunlarını çözebilmek icin car cur edebileceğin bi sürü yillarin var cok net kurtul ablacim o çocuktan canin cok yanacak zaman cok yavaş akacak ama geçecek vakit kaybetmemiş olacaksin
Eger terk etmeyip terk edilirsen egon fena zedelenir ayaga kalkman vakit alır yapma kuzucum
 
Merhaba. Hiç uzatmadan konuya gireceğim. 21 yaşında sevgisinden gözü körermiş biri olarak, yapacağınız yorumlarla beynimdeki fırtınalara artık bir son vermek istiyorum. Sırtımı her dakika sıvazlayacak biri yok yanımda. Tek başıma yapamıyorum. Burayı buldum ve derdimi sizlerle paylaşmak istedim.
Bir senedir süren bir ilişkim var. Ayrı şehirler de yaşıyoruz. Aslında kendime yemin etmiştim hayatıma kimseyi sokmayacağıma dair ama yeminimi bozmuş oldum. Aptallık..
Her neyse, o başka bir şehir de üniversite okuyor bende açıktan okuyorum. Aydan aya yüzyüze görüşmelerimiz oluyor. Pek sık değil. Aslında bunu sıklaştırabiliriz, fakat o pek yanaşmıyor. 2 saatlik yolu gözünde büyüten bir insan olduğu için...
Ben bu insana bir buçuk yılımı verdim. Onunla gerçekleştirmek istediğim bir dolu liste halinde sıralı şeyler var. Ben bu istekler karşısında can atarken onda gördüğüm isteksizlik zoruma gidiyor. Mesela güzel bir gün geçirelim diye sinema için teklifte bulunmuştum. Hatta yemek olsun sinema masrafları olsun ben karşılayacağımı söylemiştim. Teklifimi ilk başta kabul etmedi ama sonra ben tepki gösterince kabul etti.
Tek bu değil. Okuduğu şehre gitmek istedim. Vakit geçirmek için bir saat de olsa yüzünü görecektim. Gelmemi istemedi. Yolu bahane etti, oysa bineceğim bir otobüs ve okuduğu şehre birçok kez gidip geldim. Ailemi bahane etti. Ailem bana güveniyor ki annemle de konuşmuştum babamla da izin de vermişlerdi.
" Olsun, sen yine de gelme. Geleceksin de ne olacak, bir saatimiz dışarı da geçer. " demişti. Yüzünü görsem tenine değsem benim için yeterdi.
Okuldayken benden habersiz yaptığı bir çok şey de oldu. Sınıftaki bir kızla okul çıkışı (sözde) ödev için kafeye gitmişlerdi. Benim de o gün hastaneye gitmem gerekiyordu. Ne şanssızlıktır ki bineceğim otobüs de erken kalkmıştı. Hatta o gün tacize uğradım. O günü hiç unutmam. Korkudan depar atarak uzaklaşmıştım. Annemi Babamı aradım ulaşamadım. Eve gidene kadar biriyle konuşmak istiyordum. Yalnız hissetmemek için. Onu aradım ve meşgule attı. İçim de bir şüphe uyanınca dedim yok o öyle yapmaz. Haberim olur demiştim. Telefonu beşinci çalışında açtı ve arkadan kız sesi gülme sesleri. Beynimden aşağı kaynar sular döküldü. Açtığı gibi kapattım. O gün ne yazdım ne de aradım. Ve konuştuğumuz zaman da bana ne var ki bunda taciz edildin diye o an yanına mı ışınlanicaktım demişti. Ve birçok şey daha...
Ben gerçekten anlamıyorum. Anlam veremiyorum. Beni aldatıyor mu diye düşünmeden edemiyorum. Günümüz sadece yazışmakla geçiyor. Aramaz, özlem içerikli kelimeler asla kurmaz. Sevgi sözcükleri asla kullanmaz. Ve şimdi buluşmak istediğimi söylediğim zaman koronayı bahane ediyor. Oysa bir hafta önce köye gidip fındık topladı. Dün dışarı çıktı sahile gitti koronayı düşünen insan. Bana akıl veril ne yapacağımı şaşırdım. Her gece ağlayarak uyuyorum. Okuldaki arkadaşlarına yazıp sözde "x kişisinden ayrıldım. Öğrenmek istediğim birkaç şey var. X kişisi şunu şunu yaptı mı? Hiçbir kızla takıldı mı? " gibisinden mesajlar atmak istiyorum. Bu beni küçük düşürür mü? Düşürse bile bilmedğim şeyleri öğrenmiş olucam. Ve kafam da ki bu soru işaretleriyle yaşamaktansa gerçekleri öğrenip yolumu ayırıcam. Of of
Aldatıyor bariz bir şekilde. Sakın arkadaşlarına mesaj atma, doğruyu söylemezler zaten. Böyle yaparak da sen kendini küçük düşürmüş olursun. Bu toksik ilişkiyi tamamen bitirmen lazım. Öncelikle görüşmek isteyen ve gerçekten seven adam 10 saatlik yolu bile çeker. Sana kendi yaşadığım bir olayı anlatayım. Üniversitedeyken bir çocuk sürekli benimle ilgilenirdi. Benimle baş başa yemeğe çıkmak ister, sürekli yan yana olalım isterdi. Etrafımdaki herkes bana olan ilgisinin farkındaydı. Sonra öğrendik ki uzak mesafe ilişkisi yaşıyormuş. Sevgilisinin bunlardan haberi yok tabiki :işsiz: Böyle tipler öyle profesyonel ki. Kim bilir senden habersiz neler yapıyordur. Onunla var olmadın, onsuz da ölmezsin. Ayrıl gitsin
 
Aldatıyor bariz bir şekilde. Sakın arkadaşlarına mesaj atma, doğruyu söylemezler zaten. Böyle yaparak da sen kendini küçük düşürmüş olursun. Bu toksik ilişkiyi tamamen bitirmen lazım. Öncelikle görüşmek isteyen ve gerçekten seven adam 10 saatlik yolu bile çeker. Sana kendi yaşadığım bir olayı anlatayım. Üniversitedeyken bir çocuk sürekli benimle ilgilenirdi. Benimle baş başa yemeğe çıkmak ister, sürekli yan yana olalım isterdi. Etrafımdaki herkes bana olan ilgisinin farkındaydı. Sonra öğrendik ki uzak mesafe ilişkisi yaşıyormuş. Sevgilisinin bunlardan haberi yok tabiki :işsiz: Böyle tipler öyle profesyonel ki. Kim bilir senden habersiz neler yapıyordur. Onunla var olmadın, onsuz da ölmezsin. Ayrıl gitsin
Ahh ahh
 
Sevmiyor, aldatıyor, zaman geçiriyor.

Ne güzel gencecik daha yeni bir kadın olma yolunun başındasınız, kovalayın şu at sineğini elinizin tersiyse...
 
Merhaba. Hiç uzatmadan konuya gireceğim. 21 yaşında sevgisinden gözü körermiş biri olarak, yapacağınız yorumlarla beynimdeki fırtınalara artık bir son vermek istiyorum. Sırtımı her dakika sıvazlayacak biri yok yanımda. Tek başıma yapamıyorum. Burayı buldum ve derdimi sizlerle paylaşmak istedim.
Bir senedir süren bir ilişkim var. Ayrı şehirler de yaşıyoruz. Aslında kendime yemin etmiştim hayatıma kimseyi sokmayacağıma dair ama yeminimi bozmuş oldum. Aptallık..
Her neyse, o başka bir şehir de üniversite okuyor bende açıktan okuyorum. Aydan aya yüzyüze görüşmelerimiz oluyor. Pek sık değil. Aslında bunu sıklaştırabiliriz, fakat o pek yanaşmıyor. 2 saatlik yolu gözünde büyüten bir insan olduğu için...
Ben bu insana bir buçuk yılımı verdim. Onunla gerçekleştirmek istediğim bir dolu liste halinde sıralı şeyler var. Ben bu istekler karşısında can atarken onda gördüğüm isteksizlik zoruma gidiyor. Mesela güzel bir gün geçirelim diye sinema için teklifte bulunmuştum. Hatta yemek olsun sinema masrafları olsun ben karşılayacağımı söylemiştim. Teklifimi ilk başta kabul etmedi ama sonra ben tepki gösterince kabul etti.
Tek bu değil. Okuduğu şehre gitmek istedim. Vakit geçirmek için bir saat de olsa yüzünü görecektim. Gelmemi istemedi. Yolu bahane etti, oysa bineceğim bir otobüs ve okuduğu şehre birçok kez gidip geldim. Ailemi bahane etti. Ailem bana güveniyor ki annemle de konuşmuştum babamla da izin de vermişlerdi.
" Olsun, sen yine de gelme. Geleceksin de ne olacak, bir saatimiz dışarı da geçer. " demişti. Yüzünü görsem tenine değsem benim için yeterdi.
Okuldayken benden habersiz yaptığı bir çok şey de oldu. Sınıftaki bir kızla okul çıkışı (sözde) ödev için kafeye gitmişlerdi. Benim de o gün hastaneye gitmem gerekiyordu. Ne şanssızlıktır ki bineceğim otobüs de erken kalkmıştı. Hatta o gün tacize uğradım. O günü hiç unutmam. Korkudan depar atarak uzaklaşmıştım. Annemi Babamı aradım ulaşamadım. Eve gidene kadar biriyle konuşmak istiyordum. Yalnız hissetmemek için. Onu aradım ve meşgule attı. İçim de bir şüphe uyanınca dedim yok o öyle yapmaz. Haberim olur demiştim. Telefonu beşinci çalışında açtı ve arkadan kız sesi gülme sesleri. Beynimden aşağı kaynar sular döküldü. Açtığı gibi kapattım. O gün ne yazdım ne de aradım. Ve konuştuğumuz zaman da bana ne var ki bunda taciz edildin diye o an yanına mı ışınlanicaktım demişti. Ve birçok şey daha...
Ben gerçekten anlamıyorum. Anlam veremiyorum. Beni aldatıyor mu diye düşünmeden edemiyorum. Günümüz sadece yazışmakla geçiyor. Aramaz, özlem içerikli kelimeler asla kurmaz. Sevgi sözcükleri asla kullanmaz. Ve şimdi buluşmak istediğimi söylediğim zaman koronayı bahane ediyor. Oysa bir hafta önce köye gidip fındık topladı. Dün dışarı çıktı sahile gitti koronayı düşünen insan. Bana akıl veril ne yapacağımı şaşırdım. Her gece ağlayarak uyuyorum. Okuldaki arkadaşlarına yazıp sözde "x kişisinden ayrıldım. Öğrenmek istediğim birkaç şey var. X kişisi şunu şunu yaptı mı? Hiçbir kızla takıldı mı? " gibisinden mesajlar atmak istiyorum. Bu beni küçük düşürür mü? Düşürse bile bilmedğim şeyleri öğrenmiş olucam. Ve kafam da ki bu soru işaretleriyle yaşamaktansa gerçekleri öğrenip yolumu ayırıcam. Of of

Bence sosyal çevrenizi genişletmekle başka ilgini farklı yönlere kaydir ve bekle 😁
 
Sal ablacım.
Çocuk sıkıntıdan seninle sevgili olmuş gibi. Gerçek bir şey yaşanıyorsunuz siz.
 
Merhaba. Hiç uzatmadan konuya gireceğim. 21 yaşında sevgisinden gözü körermiş biri olarak, yapacağınız yorumlarla beynimdeki fırtınalara artık bir son vermek istiyorum. Sırtımı her dakika sıvazlayacak biri yok yanımda. Tek başıma yapamıyorum. Burayı buldum ve derdimi sizlerle paylaşmak istedim.
Bir senedir süren bir ilişkim var. Ayrı şehirler de yaşıyoruz. Aslında kendime yemin etmiştim hayatıma kimseyi sokmayacağıma dair ama yeminimi bozmuş oldum. Aptallık..
Her neyse, o başka bir şehir de üniversite okuyor bende açıktan okuyorum. Aydan aya yüzyüze görüşmelerimiz oluyor. Pek sık değil. Aslında bunu sıklaştırabiliriz, fakat o pek yanaşmıyor. 2 saatlik yolu gözünde büyüten bir insan olduğu için...
Ben bu insana bir buçuk yılımı verdim. Onunla gerçekleştirmek istediğim bir dolu liste halinde sıralı şeyler var. Ben bu istekler karşısında can atarken onda gördüğüm isteksizlik zoruma gidiyor. Mesela güzel bir gün geçirelim diye sinema için teklifte bulunmuştum. Hatta yemek olsun sinema masrafları olsun ben karşılayacağımı söylemiştim. Teklifimi ilk başta kabul etmedi ama sonra ben tepki gösterince kabul etti.
Tek bu değil. Okuduğu şehre gitmek istedim. Vakit geçirmek için bir saat de olsa yüzünü görecektim. Gelmemi istemedi. Yolu bahane etti, oysa bineceğim bir otobüs ve okuduğu şehre birçok kez gidip geldim. Ailemi bahane etti. Ailem bana güveniyor ki annemle de konuşmuştum babamla da izin de vermişlerdi.
" Olsun, sen yine de gelme. Geleceksin de ne olacak, bir saatimiz dışarı da geçer. " demişti. Yüzünü görsem tenine değsem benim için yeterdi.
Okuldayken benden habersiz yaptığı bir çok şey de oldu. Sınıftaki bir kızla okul çıkışı (sözde) ödev için kafeye gitmişlerdi. Benim de o gün hastaneye gitmem gerekiyordu. Ne şanssızlıktır ki bineceğim otobüs de erken kalkmıştı. Hatta o gün tacize uğradım. O günü hiç unutmam. Korkudan depar atarak uzaklaşmıştım. Annemi Babamı aradım ulaşamadım. Eve gidene kadar biriyle konuşmak istiyordum. Yalnız hissetmemek için. Onu aradım ve meşgule attı. İçim de bir şüphe uyanınca dedim yok o öyle yapmaz. Haberim olur demiştim. Telefonu beşinci çalışında açtı ve arkadan kız sesi gülme sesleri. Beynimden aşağı kaynar sular döküldü. Açtığı gibi kapattım. O gün ne yazdım ne de aradım. Ve konuştuğumuz zaman da bana ne var ki bunda taciz edildin diye o an yanına mı ışınlanicaktım demişti. Ve birçok şey daha...
Ben gerçekten anlamıyorum. Anlam veremiyorum. Beni aldatıyor mu diye düşünmeden edemiyorum. Günümüz sadece yazışmakla geçiyor. Aramaz, özlem içerikli kelimeler asla kurmaz. Sevgi sözcükleri asla kullanmaz. Ve şimdi buluşmak istediğimi söylediğim zaman koronayı bahane ediyor. Oysa bir hafta önce köye gidip fındık topladı. Dün dışarı çıktı sahile gitti koronayı düşünen insan. Bana akıl veril ne yapacağımı şaşırdım. Her gece ağlayarak uyuyorum. Okuldaki arkadaşlarına yazıp sözde "x kişisinden ayrıldım. Öğrenmek istediğim birkaç şey var. X kişisi şunu şunu yaptı mı? Hiçbir kızla takıldı mı? " gibisinden mesajlar atmak istiyorum. Bu beni küçük düşürür mü? Düşürse bile bilmedğim şeyleri öğrenmiş olucam. Ve kafam da ki bu soru işaretleriyle yaşamaktansa gerçekleri öğrenip yolumu ayırıcam. Of of
Kesinlikle okul arkadaşlarına mesaj atıpta kendinizi ruh hastası takıntılı bir kız durumuna düşürmeyin Aslaaa.
O size değer vermiyor,hatta sevmiyor bile bence.Üzgünüm çok acımasıza gelecek ama buradan bakınca durum böyle.Güvenilir değil.Sizinle görünmekte istemiyor.Uzaklaşın bu kişiden.Zaman kaybedip kendinizi değersizleştirdiğinizle kalırsınız.Şu an çok acı çekip üzülebilirsiniz hatta dağılabilirsinizde ama zararın neresinden dönerseniz kârdır.Bundan çok değil 2 ay sonra dönüp bakınca “iyi ki bitirmişim” diyeceksiniz.
 
Back
X