Şöyle söyleyeyim herkesin derdi kendine büyüktür ya hani, dışarıdaki insanın ağlaya ağlaya anlattığı sıkıntısını kulak ardı edip kendi derdimizi fazla büyütürüz, bazılarına şu an konu sahibinin derdi sıkıntısı o kadar basit o kadar normal geliyor ki, içinde bulunduğu psikolojinin etkisiyle yanlış cümleler kurmasına kadar takılıp zaten ici parçalanan bir insanı neden eleştirirsiniz ki, tamam ailesine karşı dolmuş olabilir, tamam bu şekilde konuşup yarın bir gün de pişman olabilir, tamam belki ailesi haklı kız göremiyor falan filan... Içinde bulunduğu durumu yaşamayan bilemez ki, düşünün ki evin içinde canın ciğerin dediğin insanlar gözyaşlarını görmelerine rağmen bağırmaya hakaret etmeye devam ediyor, bir durup da bu kız ne istiyor bir dinleyelim diyen yok anne baba teyze hala dayı herkes fikrini zikrini dinlemek yerine eleştirmeye ayarlanmış vaziyette üzerine geliyor, bir yanda sevdiğin hayatını birleştirmek istediğin insan var diğer yanda bu yaşa getiren ailen, nasıl çıkacaksın bu işin içinden şimdi kime ne anlatacaksın, duyguların kalbin eriyip gidiyor her gün, senin sevmelere kiyamadigin adamı ailen ön yargılı bir şekilde eleştirirken, hak etmedigin hakaretlere maruz kalirken kızın ne demesini nasıl davranmasini bekliyorsunuz, o durumun içerisinde psikoloji olarak çökmüş bir insana neden bir de bizler yüklenmeye devam ederiz.
Aileler her zamana haklıdır ilerde pişman olursun sözlerine de katılmıyorum ben yaa, vallahi katılmıyorum. Nasıl olur biliyo musunuz, bak çocuğu tanır araştırır sorup soruşturur ciddi şekilde karakterinde ahlakında bir sıkıntı fark eder anlarım. Ancak hiç tanıma tenezzulunde bulunmamış millete biz bunu damat olarak nasıl göstereceğiz kafasıyla hareket eden bir aile nasıl haklı olabilir yaaa