• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kafayı yemek üzereyim artık ?

meltemsayan3

Üye
Kayıtlı Üye
28 Nisan 2019
45
22
8
30
Daha önce bununla ilgili konu açmıştım. 17 yaşımda 27 yaşındaki kuzenimle zorla evlendirildim. 2 çocuğumuz var. 5-6 yıllık evliyiz. Küçüktüm öpüşmel sevişmek bilmezdim. O öperdi ellerdi o kadar iğrenirdim ki yalnız kalmak hiç istemezdim. Ağladım anneme babama istemiyorum desem de dövüp kızdılar evlilik gerçekleşti. Şimdi 24 yaşımdayım. Ama her günüm gecem zindan. Hala kızıyorlar mutlu rolü yapıyorum. Yan yana apartmanlarımız. Kızkardeşim üni bitmek üzere onun işini evliliğini planlıyor o kadar zoruma gidiyor ki bunları duymak taşıncam başka şehire. Sürekli geçiştiriyorlar beni ve hala yönetmeye çalışıyorlar. Duygularımı önemsemiyor. Eşimle yakınlaşma yok yıllardır bahane uyduruyorum hep. Çocuklarım için sürdürüyorum çünkü elimden alırlar yavrularımı. Bir gün patlıcam ve bu evliliğe devam edeceğim halde ailemi silicem kızınızla gurur duya duya yaşayın ama beni rahat bırakın artık dicem. Sevsem de çıksınlar hayatımdan :(( Psikolojim berbat mutlu insan görmek istemiyorum:( Bu halimi ve yaşadıklarımı ailem dışında kimse bilmiyor:( Arkadaşlarımdan utanıyorum onlar aşık ve mutlular :((
 
Dertleri neymişte sizi zorla evlendirdiler o yaşta? Tr'de hiç yaşamadım bilmiyorum hukuk sistemini pek ama dava açabilirmisiniz ailenize, eşinize ve onun ailesine??
 
Calısıyormusunuz ? calısmıyorsanız önce iş bulup ayaklarınızın üstünde durmanız lazım ?
 
Aman Allahım bunlar nasıl anne -baba?
Asla görüşülmeyecek, yoklukları size daha iyi gelecek bir “aile(!)”.
Sizden çocuklarınızı kimse alamaz. Öyle bir dünya yok.
Ama bu kadar mutsuzsanız , savaşmak zorundasınız.
 
Daha önce bununla ilgili konu açmıştım. 17 yaşımda 27 yaşındaki kuzenimle zorla evlendirildim. 2 çocuğumuz var. 5-6 yıllık evliyiz. Küçüktüm öpüşmel sevişmek bilmezdim. O öperdi ellerdi o kadar iğrenirdim ki yalnız kalmak hiç istemezdim. Ağladım anneme babama istemiyorum desem de dövüp kızdılar evlilik gerçekleşti. Şimdi 24 yaşımdayım. Ama her günüm gecem zindan. Hala kızıyorlar mutlu rolü yapıyorum. Yan yana apartmanlarımız. Kızkardeşim üni bitmek üzere onun işini evliliğini planlıyor o kadar zoruma gidiyor ki bunları duymak taşıncam başka şehire. Sürekli geçiştiriyorlar beni ve hala yönetmeye çalışıyorlar. Duygularımı önemsemiyor. Eşimle yakınlaşma yok yıllardır bahane uyduruyorum hep. Çocuklarım için sürdürüyorum çünkü elimden alırlar yavrularımı. Bir gün patlıcam ve bu evliliğe devam edeceğim halde ailemi silicem kızınızla gurur duya duya yaşayın ama beni rahat bırakın artık dicem. Sevsem de çıksınlar hayatımdan :KK43:( Psikolojim berbat mutlu insan görmek istemiyorum:KK43: Bu halimi ve yaşadıklarımı ailem dışında kimse bilmiyor:KK43: Arkadaşlarımdan utanıyorum onlar aşık ve mutlular :KK43:(
Allah yardmcin olsun zor gercekten ne yapabilecegin hakkinda bir fikir uretemedim ama niye sana boyle yapip kuzeninle evlendirip diger kardesine uni okutmalar falan keske sanada okuman icin destek olsalardi
 
Aman Allahım bunlar nasıl anne -baba?
Asla görüşülmeyecek, yoklukları size daha iyi gelecek bir “aile(!)”.
Sizden çocuklarınızı kimse alamaz. Öyle bir dünya yok.
Ama bu kadar mutsuzsanız , savaşmak zorundasınız.
Çok mutsuzum yemin ederim çıldırcam artık :(( Kimseye diyememek her gece gizli gizli ağlamak o kadar acı ki :(
 
Daha önce bununla ilgili konu açmıştım. 17 yaşımda 27 yaşındaki kuzenimle zorla evlendirildim. 2 çocuğumuz var. 5-6 yıllık evliyiz. Küçüktüm öpüşmel sevişmek bilmezdim. O öperdi ellerdi o kadar iğrenirdim ki yalnız kalmak hiç istemezdim. Ağladım anneme babama istemiyorum desem de dövüp kızdılar evlilik gerçekleşti. Şimdi 24 yaşımdayım. Ama her günüm gecem zindan. Hala kızıyorlar mutlu rolü yapıyorum. Yan yana apartmanlarımız. Kızkardeşim üni bitmek üzere onun işini evliliğini planlıyor o kadar zoruma gidiyor ki bunları duymak taşıncam başka şehire. Sürekli geçiştiriyorlar beni ve hala yönetmeye çalışıyorlar. Duygularımı önemsemiyor. Eşimle yakınlaşma yok yıllardır bahane uyduruyorum hep. Çocuklarım için sürdürüyorum çünkü elimden alırlar yavrularımı. Bir gün patlıcam ve bu evliliğe devam edeceğim halde ailemi silicem kızınızla gurur duya duya yaşayın ama beni rahat bırakın artık dicem. Sevsem de çıksınlar hayatımdan :KK43:( Psikolojim berbat mutlu insan görmek istemiyorum:KK43: Bu halimi ve yaşadıklarımı ailem dışında kimse bilmiyor:KK43: Arkadaşlarımdan utanıyorum onlar aşık ve mutlular :KK43:(
Canım benim...

Yaşadıklarına çok üzüldüm. Sevmediğin bir adamla yıllarını geçirmek zorunda hissetmen çok kötü bir şey. Kardeşine anladığım kadarıyla seçme hakkı tanımışlar ki normal olan da bu. Ama sana maalesef hiç fikirlerini sormamışlar. Psikolojinin bozuk olması gayet normal bu koşullarda. Ekonomik özgürlüğün var mı? Herhangi bir yerde çalışıyor musun? Yada bu işi en iyi şekilde yapabilirim dediğin bir iş var mı? Eğer bir işin yoksa çalışmak istediğini söyle ve iş aramaya başla. Ekonomik özgürlüğünü eline alırsan hayallerini gerçekleştirebilirsin. Arkanda sana destek olan hiç kimse yok mu? Liseyi bitirdin mi? Üniversite okudun mu? Açık öğretimden özellikle sağlıkla alakalı en azından 2 yıllık bir üniversite okuyabilir, hayatını tamamen değiştirebilirsin.
 
Ah be kardesim keske diretseydin hic evlenmeseydin yada cocuklari hic yapmasaydin :( Neyse olan olmus artik ama mutlu degilsin. Kendi ayaklarinin üzerinde dur ve ayril. Cocuklarin mutsuz bir evlilikte büyütmektense mutlu bir annenin yaninda büyümeleri cok daha saglikli.
 
Ben anlayamadım kardeşinizin okumasına izin vermisler ama size neden böyle yaptılar. Neden bu ayrimcilik. Siz mi okumak istemediniz acaba?
 
Canım benim...

Yaşadıklarına çok üzüldüm. Sevmediğin bir adamla yıllarını geçirmek zorunda hissetmen çok kötü bir şey. Kardeşine anladığım kadarıyla seçme hakkı tanımışlar ki normal olan da bu. Ama sana maalesef hiç fikirlerini sormamışlar. Psikolojinin bozuk olması gayet normal bu koşullarda. Ekonomik özgürlüğün var mı? Herhangi bir yerde çalışıyor musun? Yada bu işi en iyi şekilde yapabilirim dediğin bir iş var mı? Eğer bir işin yoksa çalışmak istediğini söyle ve iş aramaya başla. Ekonomik özgürlüğünü eline alırsan hayallerini gerçekleştirebilirsin. Arkanda sana destek olan hiç kimse yok mu? Liseyi bitirdin mi? Üniversite okudun mu? Açık öğretimden özellikle sağlıkla alakalı en azından 2 yıllık bir üniversite okuyabilir, hayatını tamamen değiştirebilirsin.
Çalıştırmıyorlar maalesef.. Açıktan liseyi bitirdim. Şimdi de üni sınavı geçtim tercih yapıcam aöf için
 
Çok mutsuzum yemin ederim çıldırcam artık :KK43:( Kimseye diyememek her gece gizli gizli ağlamak o kadar acı ki :KK43:
Ah size kıyamadım.
Bu arada çocukları falan alamazlar. Bu ülkede kanun var.
Nafaka verip ,bakmak zorunda babaları.
Yok öyle bir dünya. Gerekli olan sadece biraz cesaret...
 
Daha önce bununla ilgili konu açmıştım. 17 yaşımda 27 yaşındaki kuzenimle zorla evlendirildim. 2 çocuğumuz var. 5-6 yıllık evliyiz. Küçüktüm öpüşmel sevişmek bilmezdim. O öperdi ellerdi o kadar iğrenirdim ki yalnız kalmak hiç istemezdim. Ağladım anneme babama istemiyorum desem de dövüp kızdılar evlilik gerçekleşti. Şimdi 24 yaşımdayım. Ama her günüm gecem zindan. Hala kızıyorlar mutlu rolü yapıyorum. Yan yana apartmanlarımız. Kızkardeşim üni bitmek üzere onun işini evliliğini planlıyor o kadar zoruma gidiyor ki bunları duymak taşıncam başka şehire. Sürekli geçiştiriyorlar beni ve hala yönetmeye çalışıyorlar. Duygularımı önemsemiyor. Eşimle yakınlaşma yok yıllardır bahane uyduruyorum hep. Çocuklarım için sürdürüyorum çünkü elimden alırlar yavrularımı. Bir gün patlıcam ve bu evliliğe devam edeceğim halde ailemi silicem kızınızla gurur duya duya yaşayın ama beni rahat bırakın artık dicem. Sevsem de çıksınlar hayatımdan :KK43:( Psikolojim berbat mutlu insan görmek istemiyorum:KK43: Bu halimi ve yaşadıklarımı ailem dışında kimse bilmiyor:KK43: Arkadaşlarımdan utanıyorum onlar aşık ve mutlular :KK43:(
Canım benim...

Yaşadıklarına çok üzüldüm. Sevmediğin bir adamla yıllarını geçirmek zorunda hissetmen çok kötü bir şey. Kardeşine anladığım kadarıyla seçme hakkı tanımışlar ki normal olan da bu. Ama sana maalesef hiç fikirlerini sormamışlar. Psikolojinin bozuk olması gayet normal bu koşullarda. Ekonomik özgürlüğün var mı? Herhangi bir yerde çalışıyor musun? Yada bu işi en iyi şekilde yapabilirim dediğin bir iş var mı? Eğer bir işin yoksa çalışmak istediğini söyle ve iş aramaya başla. Ekonomik özgürlüğünü eline alırsan hayallerini gerçekleştirebilirsin. Arkanda sana destek olan hiç kimse yok mu? Liseyi bitirdin mi? Üniversite okudun mu? Açık öğretimden özellikle sağlıkla alakalı en azından 2 yıllık bir üniversite okuyabilir, hayatını tamamen değiştirebilirsin.
 
Ben anlayamadım kardeşinizin okumasına izin vermisler ama size neden böyle yaptılar. Neden bu ayrimcilik. Siz mi okumak istemediniz acaba?

Ben okumak istedim hatta lisede ki hocalarım öğretmen olursun diyorlardı. Çok hevesliydim :( Teyzemlerin durumu iyi yabancı değiller rahat ederim diye vermişler beni öyle diyorlar
 
Allah yardmcin olsun zor gercekten ne yapabilecegin hakkinda bir fikir uretemedim ama niye sana boyle yapip kuzeninle evlendirip diger kardesine uni okutmalar falan keske sanada okuman icin destek olsalardi
Bilmiyorum kardeşime derdimi anlattığım da o bile kızıyor bana benden küçük olmasına rağmen hepsinden kopmak istiyorum
 
Back
X