Bence burada niyet ve yakınlık durumu giriyor işin içine en yakınınız çok sevdiğiniz kardeşiniz olsa hamileliği zor geçse "nazlanıyor" demezsiniz. Yazık çok zorlanıyor dersiniz. Ama iş yerinde meslektaşınız, gelininiz ya da eltiniz vs ise işler değişiyor gibi.
Ben diğer hamileleri bilemem kendimden örnek veriyorum. İlk 4 ay zombi gibiydim, bırakın 3 ay kimseye söylememeyi uzaktan bakan hasta derdi. Ne vitamin eksikliğim var ne kansızlığım konu o değil yani. Mide bulantısı ve halsizlikten kendime gelemedim. Şu 7-7,5 ayda kendimi iyi hissettiğim 2 ay olmuştur. Şuanda da çok zorlanıyorum ama dediğim gibi bu durumda yaşayacağınız şeylerin belirleyicisi karşınızdaki insanların size verdiği değer ile sizin kendi kendinize verdiğiniz değer ve özgüveniniz arasında belirleniyor. Herkes aynı yaşamıyor tabi hamileliği, inanılmaz dinçleşen enerji gelen arkadaşlarım da var. Ama ben onlardan değilim (bundan mutlu da değilim, ilk 4 ay pişman bile oldum hamile kaldığıma) neden onlar gibi, öyle değilsin diye soracak birini de tanımıyorum, tanımam.