Kalbim paramparça

selam kızlar.o kadar kötüyüm ki artık yarın evi terketmek istiyorum.gecenin bu vakti kalktım yazıyorum.normalde eşimle birbirimizi severek evlendik.1 yıllık evliyiz.1 yıldır da kavga ediyoruz.bu yüzden ne evime eşyalarıma ısınabildim ne ona.eşim çok kibar düşünceli bir insandır.(başkalarına karşı!))beni cezbedende oydu zaten.ancak evlendikten sonra o düşüncesi kalmadı ne yazıkki.başkalarını düşündüğünün yarısı kadar düşünmez beni.başkalarına hep ayıp olur, bana olmaz.ben nasılsa eşiyim yabancı değilim.
sürekli kavga ediyoruz.apartmanda kapı açıkken bana bağırıyor.bugün bir komşu çıktı kapıyı açtı kapattı.çok utanç verici bir şey bu.ben o insanlarla görüşüyorum.üstüne üstlük ben çalışan bir insanım.bu beni daha da çok üzüyor.ağrıma gidiyor artık.aşağılanmak,küfür duymak, azarlanmak çekilemez bir hal alıyor artık.vay erkek diyecekler ya ona.bugün film iyice koptu.döverim diye tehditler, üstüme yürümeler...korkutacak aklı sıra beni,ezmeye çalışıyor.hükmedecek bana!!! aslında böyle davrandığında ondan nefret ediyorum haberi yok.iyi zamanlarımızda gerçekten çok iyi bir insandır, çok iyi bir eştir.sinirlenince tanıyamıyorum onu başka biri oluyor sanki!

tabiki ben de sinir davranıyorum,ona gıcıklık olsun diye neler yapıyorum.ama hiç bir zaman onu aşağılayıp ,küfürler savurmadım.sinirlendiysem de bağırdıysam da hep saygılı davrandım.
of benim derdimde byle işte .aslında onu çok seviyorum.ama böyle zamanlarda ne yapayım....bana eve gelme git sen bu evden dedi.terbiyesiz,patavatsız insan.ben de inadına gitmek istiyorum.yana yana arayacak biliyorum.ama offffff başıma bişe gelir diye korkuyorum.yaşadığımız bu yerde kimsemiz yok ki.amannnnn sabah ola hayrola.bakalım.onu asla affetmeyeceğim. kalbimi o kadar kırdı ki.en azından hafta sonunu bekler annemlere giderim cumadan.ah aha annemler şurda olsa bu evde biir dakika durmam amanapıcam ben.bugün barışıyoruz yarın aynı şey.gene hakaretler rezillikler, ilk defa bugün oldu ama --dayak değilse bile tehditler üstüme yürümeler.bir el bana kalktıysa inmese bile dayak sayılır şiddet sayılır benim için.nasıl kabul ederim ben bunları.ya yarın bir gün o el inerse!!hem hep ilk defa diye başlamaz mı.ne yapacağımı şaşırdım.söylediği sözler kalbimi o kadar kırdı beni o kadar üzdü ki şu an gitmek istiyorum buradan şu an.ben bu insanla evlenmiş olamam....şu saatten sonra evli kalmak da istemiyorum.

Ahh arkadasim evliliginiz henuz cok yeni 1 yil neki sabirla,konusarak bunlarin ustesinden gelebilirsiniz..

Peki neden boyle hic konustunuzmu ,,boyle davranislari sizi cok kirdigini soyledinizmi
sevgili esinize...

Bir sikintisimi var onu huzursuz eden birseylermi varda size patliyor?

seviyormussunuz nasil bir sevgidir bu boyle seven sevdigine bukadar kotulukler yapabilirmi....

ufak tefek tartismalar her ailede olur ama kufur hakaretler el kaldirmalar bunlar cok cirkin ve kirici

seyler.Allah hakkinizda hayirlisini versin, dua edin.. sunuda unutmayin evi terk etmek cozum olmaz..

ya evi terk ediceksin tekrar donmeyeceksin veyahut hicbiryere kipirdamayacaksin...

hayır aslında hiç bir sıkıntısı yok.hatta iş hayatında çok başarılı, etrafında sevilen , sayılan biri.evlenmeden önce daha mutluyduk.bilemiyorum. belki de evlilikten beklentilerimiz farklıydı.hep kavga ederdik. ama ertesi gün gelir özür dilerdi.hala öyle.ama özürle geçmeyecek şeyler var işte hayatta.şu an gitmek istiyorum.ama işim , sorumluluklarım.biraz uzaklaşsam bu evden belki iyi gelir ikimize de.dünden sonra suratıma nasıl bakacak merak ediyorum.düzelmez artık aramız zaten buz gibi oldu içim.bundan sonra nasıl sarılır, nasıl aşkım derim!! şiddet sadece fiziksel temasla olmuyor işte.sözle bakışla bile hissediyorsunuz.

ah .anım kızım ,okurkan içim burkuldu,bu dünya erkeklerin dünyası,genç iken uçarız,sanırız ki dünyayı ,insanları deyiştiririz,ama maalesef....hep kadınlar çeker .benim de 20-23 yaşlarında kızlarım ,en son tavsiye edeceğim şey evlenmek.15-20 yıl evlilikten sonra kadınla yıpranır .eşler sade annelerden alırlar erkekleri ve devam ederler erkeklere hizmet etmeye .benim kımetim 15 sene sonra anlaşıldı ama arada girdi bir boşluk ...bildiğim bir şey varsa o da bir daha dünyaya gelirsem asla evlenmem,ben bir şey deyiştiremedim ,gitsem -nereye gideyim -kaldım ama dualarım bir saat önce her şey bitsin....seni kızlarımın yerine koysam derdim ki -hiçbir şey deyişmiyecek -evine gel -ben seni acı çekmek için getirmedim bu dünyaya .....

Bir insanın "iyi bir insan" olması ayrıdır, "iyi bir eş" olması ayrıdır...

Bu ikisinin arasında aslında çok ince bir çizgi var.

Yaşadıklarınızı ben tecrübesizlikle değerlendiriyorum...Özellikle eşiniz açısından.

Onun hareketleri,davranışları evet son derece yanlış;fakat sizde bu yanlışlığa ortak oluyorsunuz.

O nasıl davranması gerektiğini bilmiyor,sizde buna doğal olarak fevrilikle karşılık veriyorsunuz.

Rahatsızlıklarınızı onunla konuşun. Hatta gerekirse bir uzman desteğine başvurun.

Bu tür tartışmalar,duygusal incitmeler zamanla çok büyük bir yaraya dönüşür.

Evliliğin çok yeni,henüz bir frekans tutturamamışsınız.İlk yıl böyle anlaşmazlıklar olabilir.Hemen olmuyor diye düşünme,karamsarlığa kapılma.
Eskiler boşuna dememiş,eşlerden biri bağırırsa diğeri susacak.Eşin sinirli olduğunda aynı tonla cevap verip üzerine gitme.Seni sindirmek için daha çok bağırır.Öyle anlarda tavır yap,odaya çekil veya seninle tartışmak istemiyorum de.Siniri yatışınca söyleyeceğini söylersin.Bir daha benimle o şekilde konuşma,beni üzüyorsun,evliliğimiz hakkında şüpheye düşürüyorsun dersin.
Bağırış çaığırış anında kimse üste çıkmakla haklı olmaz.Kim haklıysa zaten tartışma durulunca anlaşılır.

Evliligimin ilk yillari benim de cok gurultulu gecmisti. Yalniz kufur olayina cok karsiyim, esim bana aptal dahi deseydi sanirim durmazdim. 3 yil kavga kiyamet derken sonra hamile kaldim. Hamilelik oncesi bile bosanma fkri hep aklimdayken simdi iyi ki ayrilmamisim diyorum. Kocam melek oldu ilk hamileligimle birlikte. Sana cocuk yap diye demiyorum ama adamin icinin iyiligine inaniyorsan biraz daha zaman tani derim. Ama bir sure daha cocuk da yapma. Bana kalirsa 3 yil sonra ancak evlilik oturmaya basliyor. Ama bu sure icinde en ufak bir siddet yaparsa hic durma ayril derim.

ben o kadar çok konuştum ki.söylediklerinizi söyledim.üzülüyorum kırılıyorum dedim.evlilikten soğuyoruz.böyle olmasın dedim.ama onun aklı okadar havalarda ki beni ciddiye bile almıyor.abartıyorsun diyo.yanıma gelip iki espriyle gönlümü alıyor, özür diliyor.kötü niyetim yoktu diyor.o an o kadar güveniyorum ki ona gülümsemesi o kadar sıcak geliyor ki dayanamıyorum.1 ay sonrada olsa ilk kavgada gene aynı şeyler.çirkefleşiyor resmen işkence gibi oluyor.bağırıyor çağırıyor.bana karşı içinde ne varsa kusuyor suratıma.dayanamayıp bende bağırıyorum.ben susmayınca daha çok büyüyor olaylar.haydiiii.sonra gene aynı barışma.sinirlenince söyledim ciddi değildim gibi laflar.ama dün bardağı taşırdı artık resmen üstüme yürüdü.küfürler hakaretler.ama bir şey yapmadı.yapamaz da.sadece ağrıma giden kendinin benden ne fazlası var ki bana bunu yapmaya cesaret eder.maaşlarımız statülerimiz aynı.bana babam böyle davranmadı.helede paramı kazanırkan bir de o parayla ortak hayat kurarken, o istediği arabaya binsin mutlu olsun yüzü gülsün diye ben kendimden rahatımdan kısarken(tamam o arabaya bende biniyorum ihtiyacım olduğunda.ama süren hep o.sıfır araba diye izin vermez ben bizi zorlamayacak daha uygun bi araba istedim hep.kendi zevki için aldı,çocuk gibi sevindi.o mutlu olunca bende mutlu oldum.) bana bir de böyle sevgisizce sanki zorla evlenmişiz ben peşini bırakmamışım gibi davranması gücüme gidiyor.hep fedakar olmak alttan almak ben değil o gülsün o doysun o alsın demek hep karşındakini düşünmek yoruyor işte böyle.üffff karışık duygularım işte.ama gitmeyeceğim evden.onun olduğu kadar benim evim.
hı bu arada tartışma neden çıktı biliyor musunuz? şalgam vardı elimde- bizim koltukların halının rengi de beyaz açık renk hep-elime değdi "yaa dikkat et aşkım"dedim.sonra gözünü ayırdı sinirli sinirli baktı.bende o bakıştan bir gıcık kaptım ki."yeter artık sinirlendiğinde bana öyle bakma böyle bakınca sinir oluyorum" dedim.vay efendim dökse ne olurmuş!bu kadar bağırmışım.oysa ben bakışına kızmıştım sadece suç bana kaldı.mal düşkünü oldum bir de.böyle ev eşyalarını ne kadar seviyormuşum.karşılıklı cevaplar, eski kavgalar açıldı ,derken iplerkoptu zaten

Merhaba tatlım;
Bence hata tek taraflı değil diye düşünüyorum. biz de eşimle 3 yıl beraber kaldık. her akşam kavga ederdik. hatta sinirden iki kere karın boşluğuna tekme atmıştım. koç burcu olduğum için de inatlaştımı sonu ne olursa olsun sözümden ya da yapacağımdan vazgeçmem. şimdi birbirimizden ayrı duramıyoruz. ama tabi sıkıntının kaynağını tespit ettim ve çoğunluğunu çözümledim.
iyiki de çaba göstermişim diyorum şimdi. dinimiz bile derki bir bayan elinden geleni yapmalı sonra boşanmalı. arkadaşların da dediği gibi bir psikoloğa gidebilirsiniz.
bol şanslar..

Evliliğin ilk yılları gelecek yıllara göre çok daha zor geçiyor. 5 yıl flört döneminden sonra evlendik ama ilk yıllar zor geçti. birbirimizi çok sevdik ama bol bol da tartıştık. şimdi o günlere gülümseyip geçiyoruz. benim eşim çok sinirli bir insan. ben de dayanamayıp karşılık veriyordum.
o an insanın kendini tutması çok zor oluyor zaten ama zamanla öğrendim.
inşallah sen de başarırsın. bir müddet sonra sen sustukça o ortamdan gittikçe kavga edecek birini bulamayınca kavgalar azalıyor. böylece daha az kırılıuyorsun daha az kırıyorsun ve kötü sözler havada uçuşmuyor.

Sizde küfür gibi bir problem de varmış. el kaldırma, küfür bunlar çok ağır.

bir dergide okumuştum eğitimli erkeklerin şiddete eğilimli olduğunu ve aileler tarafından bu durumun gizlendiğini.

eğitimli olmak insan olmak için yetmiyor yani.

buradaki arkadaşlara katılıyorum bence de destek almalı. sen de başarabilirsen kavga ortamından uzak dur. herşeyin düzeleceğini ümit ediyorum.

beni anladığınız, akıl ve destek verdiğiniz için teşekkür ederim

Canım yazılarını okudum yeni evlisin bende yani evliyim görmediğim bir çok başka huyları davranışları okadar çok ki seni iyi anlıyorum.yalnız istatisiklere göre evliliğin ilk zamanlarında tartışmalar yaşanması olası durum.kişilk çatışması yaşıyoruz bi nevi osana sen ona alışıp işler rutine dönene kadar biraz zorlu geçicek diye duydum ki yaşadıklarımda onu gösteriyo aşılana kadar biribirimize çatışıyoruz zamanla bu kadar zıtlaşmayacağımızı bazı şeyleri tolere ediceğimizi düşünüyorum.

Sana tavsiyem sinirlerine biraz daha hakim olman ve yıkıcı değil yapıcı çözümler düşünmen çünkü bir ilişkiyi bitirmek çok basit ama yürütmek zor.ha hemen barış demiyorum bir süre o yokmuş gibi davran görme konuşma bakalım tepkisi ne olcak?pişman olsun azıcık ama sakın evi terketme çünkü geri döneceksin ve evi terk edip döndüğünde artık bunun bir etkisi kalmıycak benim düşünceme göre işler son hatte gelmişse artık tamir imkanı yoksa evi terk etmek mantıklı gidip dönmeler olmasın aksi takdirde işin ciddiyeti kalmıyor.nasılsa dönecek diye bir düşünce ye kapılıyor karşı taraf.....

bir süre sessizliği oyna iyi gelicek....

selam kızlar..ben 9 yıllık evliyim.annem evliliğin tam oturma süresine 5 yıl derdi de inanmazdım ama gerçekten öyleymiş.gitgide alışıyomusun nedir huylarına.bişeyler rayına giriyo sanki..ayrıca eşlr sinirlenince susmak gerektiğini ben de anladım.üstüne gidince olaylar düzelmediği gibi iyice kötüye gidiyor.insan herşey bitti sanıyor o an ama öyle olmuyor.o insan artık senin eşin,yabancı deil yani.bırak 2 kelime fazla söylesin,sonra da sakinleşsin.inan ki sonra vicdan azabı çekiyolar :) bak kadına o kadar bağırdım da sesi çıkmadı canım benim diyolar.emin olabilirsin düzelecektir.biraz zor oluyor ama napalım.seviyoruz işte....

orkide55 .!.:

ben o kadar çok konuştum ki.söylediklerinizi söyledim.üzülüyorum kırılıyorum dedim.evlilikten soğuyoruz.böyle olmasın dedim.ama onun aklı okadar havalarda ki beni ciddiye bile almıyor.abartıyorsun diyo.yanıma gelip iki espriyle gönlümü alıyor, özür diliyor.kötü niyetim yoktu diyor.o an o kadar güveniyorum ki ona gülümsemesi o kadar sıcak geliyor ki dayanamıyorum.1 ay sonrada olsa ilk kavgada gene aynı şeyler.çirkefleşiyor resmen işkence gibi oluyor.bağırıyor çağırıyor.bana karşı içinde ne varsa kusuyor suratıma.dayanamayıp bende bağırıyorum.ben susmayınca daha çok büyüyor olaylar.haydiiii.sonra gene aynı barışma.sinirlenince söyledim ciddi değildim gibi laflar.ama dün bardağı taşırdı artık resmen üstüme yürüdü.küfürler hakaretler.ama bir şey yapmadı.yapamaz da.sadece ağrıma giden kendinin benden ne fazlası var ki bana bunu yapmaya cesaret eder.maaşlarımız statülerimiz aynı.bana babam böyle davranmadı.helede paramı kazanırkan bir de o parayla ortak hayat kurarken, o istediği arabaya binsin mutlu olsun yüzü gülsün diye ben kendimden rahatımdan kısarken(tamam o arabaya bende biniyorum ihtiyacım olduğunda.ama süren hep o.sıfır araba diye izin vermez ben bizi zorlamayacak daha uygun bi araba istedim hep.kendi zevki için aldı,çocuk gibi sevindi.o mutlu olunca bende mutlu oldum.) bana bir de böyle sevgisizce sanki zorla evlenmişiz ben peşini bırakmamışım gibi davranması gücüme gidiyor.hep fedakar olmak alttan almak ben değil o gülsün o doysun o alsın demek hep karşındakini düşünmek yoruyor işte böyle.üffff karışık duygularım işte.ama gitmeyeceğim evden.onun olduğu kadar benim evim.
hı bu arada tartışma neden çıktı biliyor musunuz? şalgam vardı elimde- bizim koltukların halının rengi de beyaz açık renk hep-elime değdi "yaa dikkat et aşkım"dedim.sonra gözünü ayırdı sinirli sinirli baktı.bende o bakıştan bir gıcık kaptım ki."yeter artık sinirlendiğinde bana öyle bakma böyle bakınca sinir oluyorum" dedim.vay efendim dökse ne olurmuş!bu kadar bağırmışım.oysa ben bakışına kızmıştım sadece suç bana kaldı.mal düşkünü oldum bir de.böyle ev eşyalarını ne kadar seviyormuşum.karşılıklı cevaplar, eski kavgalar açıldı ,derken iplerkoptu zaten

Genişletmek için tıkla...

."yeter artık sinirlendiğinde bana öyle bakma böyle bakınca sinir oluyorum"

bunu şu şekilde söylemeliydin..
."yeter artık sinirlendiğinde bana öyle bakma böyle bakınca korkuyorum"

Kavga sırasında tepkini elbette göster ama bunu zaten sinirli yapıda olan birini iyice kışkırtarak yapma tatlım.İlk yıl çok zor geçiyor.Her iki tarafında törpülenmesi zaman alıyor.Umarım sizde başarır ve bu dönemi atlatırsınız.

ekin79 .!.:

."yeter artık sinirlendiğinde bana öyle bakma böyle bakınca sinir oluyorum"

bunu şu şekilde söylemeliydin..
."yeter artık sinirlendiğinde bana öyle bakma böyle bakınca korkuyorum"

Kavga sırasında tepkini elbette göster ama bunu zaten sinirli yapıda olan birini iyice kışkırtarak yapma tatlım.İlk yıl çok zor geçiyor.Her iki tarafında törpülenmesi zaman alıyor.Umarım sizde başarır ve bu dönemi atlatırsınız.

Genişletmek için tıkla...

Kışkrtma konusunda haklısınız ama korkuyorum kelimesini onaylamıyorum ne demek korkmak eşinden çekinmeyi anlarım ama korkma diye birşey olamaz.....sinir oluyorum diyeceğine rahatsız oluyorum diyebilir........

bende 1.5 yıllık evliyim severek evlendik ama uzun bi flört dönemimiz olmadı öncesinde zaten birbirimizi tanıyorduk evlendiğim ilk aylar cicim ayları olcak sanıyordum meğer öyle değilmiş ne kavgalar ettik ne kıyametler koptu her gece ağlıyordum niye evlendim diye ama bi taraftanda seviyordum sabrettim zamanla düzeldi şimdi yeni yeni anlıyorum evliliğin güzelliğini yeni evlenmiş gibiyim allaha şükürde eskisi gibi büyük kavgalar olmuyo arada sevgi olduktan sonra herşey unutulur gibi geliyo bana tabi şiddet ve hakaret olmadığı sürece

bizde eşimle birbirimizi çok severek evlendik.seninde dediğin gibi benimde eşim çok kibar nezaketli kendini insanlara hayran bırakan biridir bende buna aşık olmuştum zaten.ama sinirlenince içinden canavar çıkıyor ne beni ne anne babasını görmüyor bağırıyor deliriyor diyeyim sana.bizde ilk yıl cicim aylarında çok kavga ettik hemde çoook gereksiz şeyler için bunlar herkeste oluyor ne yazıkki.erkekler baskın olmak istiyorlar bende senin gibi inadına yapardım bağırdığında bende bağırırdım o zman ne dediğini duymazdı 3 yıllık evliyiz bu sene biraz daha ii durumdayız.arkadaşlarında dedikleri gibi kışkırtmamak susmak gerekiyor ama bende sinirli bi yapıya sahibim ve haklıysam beni eziyormuş gibi geliyor ve susamıyorum hala bende karşılık veriyorum hemde kışkırtırcasına ama zamanla düzeleceğini insanların birbirine uyum sağladığını düşünüyorum artık ki bende niye evlendim boşanayım diye çok düşünmüştüm ama yıllar geçtikçe eşlerde evlilikte olgunlaşıyor ve ben daha ii olacağımıza inanıyorum

9 yıllık evliyim canım benim eşimde sinirlidir senin eşine benzer davranışları vardı.ben çok sakin olmama rağmen çok dengesiz davranışları oldu.zamanla olgunlaştı ama yine de istediğim sakinlikte değil.tabi ben bu süreçte çok yıprandım kötü anılar insanın hafızasında kalıyor maalesef
kısaca sabrım var katlanırım diyorsan alttan alabileceksen zamanla evliliğin oturur tek tavsiyem sakin olman sinirli anında üsteleme tatlılıkla konuş yoksa sen bağır o bağır elinize hiçbir şey geçmez canım
allah sabır versin diyorumçünkü böyle erkeklerle geçinmek için bol sabır gerekiyor

Canım evliliğin ilk senesi maalesef böyle geçiyor
Bizde ilk senemizde deliler gibi kavga ettik hatta burda açtığım bi çok konu var yani
Eşimin beni tartakladığı,küfürler savurduğu,konuya komşuya rezil olduğuma dair
Yazdıklarını okuyunca kendi eşimi ve kendi yaşadıklarımı gördüm
Benim de suçum yokmuydu vardı tabi bende olayları fazla kafama taktığım için o bana ne dese bende ona cevap veriyordum..ben cevap verdikçe o daha bi bağırıyordu kırılmadık eşyam,söylenmedik söz kalmamıştı...manevi şiddeti de gördüm bedensel şiddeti de
Ama maalesef eşimden kopmadım kopamadım pişman mıyım değilim
Şimdi diyorum ki demekki evliliğe alışma devresiymiş
Yine tartışıyoruz tartışmıyoruz dersem yalan olur Allahım görüyor
Ama aynı ölçüde şiddetli olmuyor en azından komşulara rezil olmadan hallediliyor artık
İnşallah da böyle sürer gider
Gerçi ne zaman evliliğimin güzel gittiğinden bahsetsem bi şekilde ertesi gün tartışıveriyoruz
Kızlarr maşallah demeyi unutmayın okurken
Üzülme canım inşallah herşey yoluna girer hatasını anlar

candannn .!.:

bizde eşimle birbirimizi çok severek evlendik.seninde dediğin gibi benimde eşim çok kibar nezaketli kendini insanlara hayran bırakan biridir bende buna aşık olmuştum zaten.ama sinirlenince içinden canavar çıkıyor ne beni ne anne babasını görmüyor bağırıyor deliriyor diyeyim sana.bizde ilk yıl cicim aylarında çok kavga ettik hemde çoook gereksiz şeyler için bunlar herkeste oluyor ne yazıkki.erkekler baskın olmak istiyorlar bende senin gibi inadına yapardım bağırdığında bende bağırırdım o zman ne dediğini duymazdı 3 yıllık evliyiz bu sene biraz daha ii durumdayız.arkadaşlarında dedikleri gibi kışkırtmamak susmak gerekiyor ama bende sinirli bi yapıya sahibim ve haklıysam beni eziyormuş gibi geliyor ve susamıyorum hala bende karşılık veriyorum hemde kışkırtırcasına ama zamanla düzeleceğini insanların birbirine uyum sağladığını düşünüyorum artık ki bende niye evlendim boşanayım diye çok düşünmüştüm ama yıllar geçtikçe eşlerde evlilikte olgunlaşıyor ve ben daha ii olacağımıza inanıyorum

Genişletmek için tıkla...

sizinle aynı durumdayız şu an.benim eşimde sinirlenince gözü bir şey görmez.annesine bilebirden parlayıp bağırabilir yani.geçen maç sırasında birine bağırmış.haklı olmasına rağmen çok üzülmüştü.yani bilmiyorum bağırır ama sonra günlerce üzülür niye böyle yaptım diye çok üzülür.uyuyamaz geceleri ben teselli ederdim.siniri çok kötüdür birden gelir birden gider.ama allahtan daha bi tokat bile atmış değil.ama nerdeyse o duruma geldik hani geçen gün!!

ya kızlar herkesin durumu aynıymış!geçen sene ayrılacağım niye evlendim ki, nasıl inandım bu adama diye düşündüm hep.demek herkes düşünmüş hı :26: eşim barışınca derdiki "fırtınalı bir ilişkimiz var işte! dolu dizgin yaşıyoruz aşkımızı" herkes öyle yaşıyormuş demek

bir de kızlar üslup konusunda haklısınız galiba.ben çok inadımdır ve gıcıklığına yaparım bazı şeyleri.kışkırtmak, daha fazla sinirlendirmek için söylerim bazı şeyleri.alttan almaya gelince gerçektende ilişkimizin başından beri hep eşim alttan alırdı.5 sene öyle sabretti bana.demek evlenince sorarım sana diyormuş içinden nasıl evlendik alttan almamaya başladı tabi.neyse birazda ben alttan alayım bakalım.şimdi konuşmuyoruz.mecbur kalmadıkça.o konuşana kadar da konuşmayacağım.ahhh nedir bu erkeklerden çektiğimiz.anamız bizi onların nazını sözünü çekelim diye doğurdu sanki!!