Hepsi evliler ve hicbirisi ne hikmetse eslerinin aileleriyle gorusmuyorlar.Kayinvalidemle butun kizlari ayni sokakta oturuyor ve devamli birlikteler.Hepsi bizden cok büyükler ve neredeyse benim yasima yakin cocuklari var.Bence siz sonuna kadar haklısınız. Neden el kızı yok o bizden değil gibi tabirler kullanırlar anlamıyorum. Sonuçta onlarda başka bir aileye katıldılar veya katılacaklar. Umarım aynı şeyleri yaşarlar da size haksızlık ettiklerini anlarlar. Kendinizi fazla üzmeyin ve bence eşinizle aranızı o kadar soğuk tutmayın. Nihayetinde onlar da kardeşleri ve hep hayatınızda olacaklar. Fazla takmamaya çalışın psikolojinizi bozduğuna değmez.
Hepsi evliler ve hicbirisi ne hikmetse eslerinin aileleriyle gorusmuyorlar.Kayinvalidemle butun kizlari ayni sokakta oturuyor ve devamli birlikteler.Hepsi bizden cok büyükler ve neredeyse benim yasima yakin cocuklari var.
Sanirim kisaca durumun özeti bu oldu.Hem suçlu hem güçlü . ( Bütün aile )
Şahsen benim eşim kardeşlerine benim hakkımda bu derece iğrenç şeyler söylemelerine müsaade edecek,önce kocamın sonra görümcelerimin ağızlarına sı.ardım (kabaca konuştuğum için özür dilerim fakat tutamadım kendimi)...Selam arkadaslar derdimi kisaca anlatayim.8 yillik evliyim biri 7 yasinda digeri 8 aylik iki oglum var.Esimin ailesi ile genel anlamda hep sorunlarim vardi.5 gorumcem var.Kalabalik bir aile gerci benim hayalimdi kalabalik mutlu bir aile olmak fakat olmadi.Aile baglari gorunurde cok sıkı ve aileye sonradan dahil olan herkes onlar icin el.Kesinlikle belli bir duvarlari var ve onlari asmak imkansiz.Ben de bunu hic kabullenemedim hep cok zoruma gitmistir neden el olayim ben artik yuva kurmusum o ailenin bir ferdi olmaliyim diye dusundum.Senelerdir evimizin huzuru hep bu konulardan kacti yoksa baska derdimiz yok cok şükür.Ikinci dogumumu yaptigimda esimin telefonunda bir sey bakarken yanlislikla esimin ablalariyla watsapta olusturduklari guruptan konusmalarini okudum ve o gunden beri icim öldü desem yeridir.Tamam beni sevmediklerini biliyordum ama bu kadar nefret ettiklerini bilmiyordum.Agiza alinmayacak hakaretler etmisler.Kilolarimla, ailemle akliniza gelecek her seyimle dalga gecmisler.Esime surekli elin kizi diye telkin edip disarisi kadin dolu demisler.Bunlari okuyunca 2 gun belli etmedim ama cok agladim.Hatta bebek gormeye geldiler en iyi sekilde agirladim fakat lohusaligin verdigi hassasiyetle daha fazla dayanamadim ve bir gece alakasiz bir seyden esime patladim.Cok siddetli kavga ettik.2 ay kadar kus kaldik ki esim cok inattir.O siralar sutum cok azaldi yasayan ölu gibi dolastim cok zor zamanlardi.Bosanmanin esiginden donduk ama ben o zamandan beri hala icimden bu laflari söküp atamadim.Hala evliligimiz eskisi gibi olamiyor.Ne zaman ailesiyle ilgili sorun olsa dayanamayip konuyu o laflarina getiriyorum ama esim ablalarina laf soyleyince cok tepki gösteriyor.Eskiden daha sabirli ve soylediklerini az cok olcen biriyken simdi icimde onlara karsi kin olustu ve agzimi acinca kendimi durduramiyorum.Ozel gunlerde mecburen gorusuyorum ama onlar tenezzul edip evimize gelmiyor sebebi de benmisim sözde!Esimin gozunde onun aile iliskilerini kiskananan, cocuklarimi ailesinden uzak tutan,gecimsiz biri olup ciktim.Nasil basardilar inanamiyorum ama ben eski ben degilim artik.Cok sinirliyim, bu durumdan nasil kurtulacagimi bilemiyorum.Lutfen yardimci olun sizce bunlari nasil unutabilirim biktim bu huzursuzluktan...
Zaten benim icimdeki yara da o eger esim sert bir sekilde düzgün konuşmaları hakkında uyarsa eminim cesaret edemezlerdi.Esimin degismeyecegini biliyorum aslinda umrumda da degil.Önemli olan suanda benim degismem.Eski pozitif, neşeli,kendine guveni olan beni geri istiyorum ama olmuyor...Şahsen benim eşim kardeşlerine benim hakkımda bu derece iğrenç şeyler söylemelerine müsaade edecek,önce kocamın sonra görümcelerimin ağızlarına sı.ardım (kabaca konuştuğum için özür dilerim fakat tutamadım kendimi)...
Anlaşılan siz ne kadar güzellikte yapsanız,iyilikte yapsanız,fedakarlıkta yapsanız,yüzlerine de gülseniz yaranamayacaksınız bu insanlara.
Madem sizi kötü görüyorlar boşverin,içinizden nasıl geliyorsa öyle davranın.
Eşinizi ise ne kadar bu konuda görüşünü değiştirmeye çabalasanız da boş...Değişmez..Tecrübeyle sabittir.
Aslında özgüveninizi kazanmak o kadar zor bir şey değil.Z
Zaten benim icimdeki yara da o eger esim sert bir sekilde düzgün konuşmaları hakkında uyarsa eminim cesaret edemezlerdi.Esimin degismeyecegini biliyorum aslinda umrumda da degil.Önemli olan suanda benim degismem.Eski pozitif, neşeli,kendine guveni olan beni geri istiyorum ama olmuyor...
Teşekkür ederimAslında özgüveninizi kazanmak o kadar zor bir şey değil.
Tavsiyem sosyal aktivite ve kurslara katılın,size iyi gelecektir...
Umursamayın görümcelerinizi de...
Sizin arkanızdan da konuşmaya devam etsinler,sizi sizden başkası bilmez :)
Aynı şeyler benim de başımda var desem ne yaparsan yap haklıda olsan yaranamazsın böylelerine ama Allah büyük inşallah bize muhtaç oldukları gunleride goruruz.Selam arkadaslar derdimi kisaca anlatayim.8 yillik evliyim biri 7 yasinda digeri 8 aylik iki oglum var.Esimin ailesi ile genel anlamda hep sorunlarim vardi.5 gorumcem var.Kalabalik bir aile gerci benim hayalimdi kalabalik mutlu bir aile olmak fakat olmadi.Aile baglari gorunurde cok sıkı ve aileye sonradan dahil olan herkes onlar icin el.Kesinlikle belli bir duvarlari var ve onlari asmak imkansiz.Ben de bunu hic kabullenemedim hep cok zoruma gitmistir neden el olayim ben artik yuva kurmusum o ailenin bir ferdi olmaliyim diye dusundum.Senelerdir evimizin huzuru hep bu konulardan kacti yoksa baska derdimiz yok cok şükür.Ikinci dogumumu yaptigimda esimin telefonunda bir sey bakarken yanlislikla esimin ablalariyla watsapta olusturduklari guruptan konusmalarini okudum ve o gunden beri icim öldü desem yeridir.Tamam beni sevmediklerini biliyordum ama bu kadar nefret ettiklerini bilmiyordum.Agiza alinmayacak hakaretler etmisler.Kilolarimla, ailemle akliniza gelecek her seyimle dalga gecmisler.Esime surekli elin kizi diye telkin edip disarisi kadin dolu demisler.Bunlari okuyunca 2 gun belli etmedim ama cok agladim.Hatta bebek gormeye geldiler en iyi sekilde agirladim fakat lohusaligin verdigi hassasiyetle daha fazla dayanamadim ve bir gece alakasiz bir seyden esime patladim.Cok siddetli kavga ettik.2 ay kadar kus kaldik ki esim cok inattir.O siralar sutum cok azaldi yasayan ölu gibi dolastim cok zor zamanlardi.Bosanmanin esiginden donduk ama ben o zamandan beri hala icimden bu laflari söküp atamadim.Hala evliligimiz eskisi gibi olamiyor.Ne zaman ailesiyle ilgili sorun olsa dayanamayip konuyu o laflarina getiriyorum ama esim ablalarina laf soyleyince cok tepki gösteriyor.Eskiden daha sabirli ve soylediklerini az cok olcen biriyken simdi icimde onlara karsi kin olustu ve agzimi acinca kendimi durduramiyorum.Ozel gunlerde mecburen gorusuyorum ama onlar tenezzul edip evimize gelmiyor sebebi de benmisim sözde!Esimin gozunde onun aile iliskilerini kiskananan, cocuklarimi ailesinden uzak tutan,gecimsiz biri olup ciktim.Nasil basardilar inanamiyorum ama ben eski ben degilim artik.Cok sinirliyim, bu durumdan nasil kurtulacagimi bilemiyorum.Lutfen yardimci olun sizce bunlari nasil unutabilirim biktim bu huzursuzluktan...
Z
Zaten benim icimdeki yara da o eger esim sert bir sekilde düzgün konuşmaları hakkında uyarsa eminim cesaret edemezlerdi.Esimin degismeyecegini biliyorum aslinda umrumda da degil.Önemli olan suanda benim degismem.Eski pozitif, neşeli,kendine guveni olan beni geri istiyorum ama olmuyor...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?