- 7 Temmuz 2017
- 33
- 24
- 3
- Konu Sahibi Gamzesoysal07
- #1
Bazen adam olamayanlar için bile ağlarsın bilirsin ki bu gözyaşı kendin içindir. Hayallerine emeklerine içindeki karşılıksız sevgiye üzülürsün. Umut etmek güzel şeydir ama bazıları bunu bile elinden alır geriye sadece keder kalır.
İnsan esin deyip yola çıkıyor ama daha ilk darbede gerçek yüzünü görüyor sırf o kadar emeğine yazık olmasın diye görmezden gelip düzeleceğini ümit ediyor...
Sen yaşanılan hicbirseyden pişman değilim derken benim için en büyük pişmanlıksın...
Cicim ayim bile olmadı bu evlilikte yalanları hemen anladım ve kocaman bie boşluğa düştüm.
İnan mahkemede bile suratına bakamam yüzüne tükürmekten ve nefretimi kusmaktan korkarım.
Anlamıyorum madem sevmiyorsun niye evleniyorsun gerçi çıkarlarına hitap ediyordum sonra baktin akıllandı bu kadın yol yakınken yol vereyim dedim, vicdan, merhamet, sevgi hiçbirşey yok sende insanlık namına sırf bu sebepten ayrılıyorum senden
Rabbim bana yaşattıklarını yaşamayı nasip etsin ama ben görmeyeyim duymayayım ki oh dememiş olayım.
Keşke hic bu macaraya atılmayıp hep dediğin gibi annenin bulduğu kızla evlense idin ben de hayatıma güzel İstanbul'umda devam etseydim.
Ben verdikçe sevgi sen şımardın çünkü sen kullanılmaya alışkındın. Hiç senin kadar garip davranan birini görmemiştim.
Bir insan timsah gözyaşları dökerken nasıl içten içe güler bunu öğrenmiş oldum.
Şuan hayata karşı ben kaybedenim sen kazanansın. Ama etme bulma dünyası hiç sevilme benim sevdiğim kadar hasret kal sevgiye....
İnsan esin deyip yola çıkıyor ama daha ilk darbede gerçek yüzünü görüyor sırf o kadar emeğine yazık olmasın diye görmezden gelip düzeleceğini ümit ediyor...
Sen yaşanılan hicbirseyden pişman değilim derken benim için en büyük pişmanlıksın...
Cicim ayim bile olmadı bu evlilikte yalanları hemen anladım ve kocaman bie boşluğa düştüm.
İnan mahkemede bile suratına bakamam yüzüne tükürmekten ve nefretimi kusmaktan korkarım.
Anlamıyorum madem sevmiyorsun niye evleniyorsun gerçi çıkarlarına hitap ediyordum sonra baktin akıllandı bu kadın yol yakınken yol vereyim dedim, vicdan, merhamet, sevgi hiçbirşey yok sende insanlık namına sırf bu sebepten ayrılıyorum senden
Rabbim bana yaşattıklarını yaşamayı nasip etsin ama ben görmeyeyim duymayayım ki oh dememiş olayım.
Keşke hic bu macaraya atılmayıp hep dediğin gibi annenin bulduğu kızla evlense idin ben de hayatıma güzel İstanbul'umda devam etseydim.
Ben verdikçe sevgi sen şımardın çünkü sen kullanılmaya alışkındın. Hiç senin kadar garip davranan birini görmemiştim.
Bir insan timsah gözyaşları dökerken nasıl içten içe güler bunu öğrenmiş oldum.
Şuan hayata karşı ben kaybedenim sen kazanansın. Ama etme bulma dünyası hiç sevilme benim sevdiğim kadar hasret kal sevgiye....
