- 25 Mart 2014
- 1.487
- 2.358
Merhaba kızlar
Konuyu doğru yere mi açtım bilmiyorum. Belki aranızda bilenler vardır uzun süredir anksiyete bozukluğu ile mücadele ediyorum. Kullanıcı adımı değiştirdim belki hatırlamazsınız konu hakkında yardımcı olması adına söylüyorum. Yaklaşık 2 yıldır antidepresan kullanıyorum. Kendimi bildim bileli serum ve kan aldırmaktan çok korkuyorum. Yalnız anksiyete yüzünden hastanelerden çıkamadığım bir dönem vardı o zamanlar hiç böyle bir korkum kalmamıştı. Ya da o anki buhranla gözüm mü görmüyordu bilmiyorum. Haftalarca serum yedim. 1 gün olmasa diğer gün mutlaka oluyordu. O dönem rahatsızlığımın sebebi araştırıldığı için kaç tüp kan verdiğimi inanın sayamadım. Hiç birinde kılım kıpırdamazdı.
Tam iyileştim artık bişeyim kalmadı şükür dediğimden beri yeni yeni fobilerle uğraşıyorum. Mesela tansiyon ölçtüremiyorum. Tansiyon aleti gördüğüm an içime fenalık geliyor. Kulaklarım falan uğulduyor. Acile gidince ilk tansiyon ölçüyorlar ya ben direkt anksiyetem var deyip geçiyorum o adımı. Başka birinin tansiyonu ölçülürken bile orada duramıyorum. O an eminim benim tansiyonum yükseliyor. Hemen odadan çıkıyorum. Tansiyon aleti seslerinden aşşşırı tetikleniyorum. Biri tansiyonum yüksek veya düşük dediği an ben daha fena oluyorum. Sırf tansiyonum ölçülmek zorunda kalmasın diye yediğime içtiğime dikkat ediyorum. Streslenince yürüyüş, meditasyon vs yapıyorum. Üşendiğim zaman aklıma tansiyon aleti geliyor. Hemen kalkıp hareketleniyorum. Veya açsam karnımı doyuruyorum tansiyonum düşmesin diye. Bu böyle bir takıntı kaldı.
Bir de şimdi kan verme fobim yükselişte. Ya cidden Allah beterinden korusun ama kendimi çocuk gibi hissediyorum. Diyetisyene gitmek istiyorum. Hem yağ-kas oranımı öğreneyim, hem sağlıklı besleneyim, hem de kan değerlerime bir baktırayım istiyorum çünkü en son bahsettiğim dönemde aldırmıştım. Korkudan doktora gidemiyorum. Gözümde kan aldırdığım sahneler canlanıyor. İnanın kendimi ikna etmeye çalıştıkça kulaklarım uğulduyor, çınlıyor. Sanki bayılacakmışım gibi içime kötü hisler geliyor. Neyse mecbur değilim diyorum sonra da ya mecbur kalırsam ya işe girersem sağlık raporu için kan isterlerse diye kuruyorum. Offf gerçekten 29 yaşında birinin en büyük korkuları bunlar olmamalı yaa. İnanın kan vermek için bayıltılmaya razıyım. Dişimde çürük var. Dişçiye gitmem lazım. Korkudan gidemediğim için 2. Kutu antibiyotik yazıldı. Dün gece rüyamda bile dişçiye gittim. Ağzımda diş falan kalmıyordu. Korkudan uyandım resmen. Benzer şeyler yaşayanlar varsa, çözümü olanlar varsa yazarsanız çok sevinirim yaa.
Konuyu doğru yere mi açtım bilmiyorum. Belki aranızda bilenler vardır uzun süredir anksiyete bozukluğu ile mücadele ediyorum. Kullanıcı adımı değiştirdim belki hatırlamazsınız konu hakkında yardımcı olması adına söylüyorum. Yaklaşık 2 yıldır antidepresan kullanıyorum. Kendimi bildim bileli serum ve kan aldırmaktan çok korkuyorum. Yalnız anksiyete yüzünden hastanelerden çıkamadığım bir dönem vardı o zamanlar hiç böyle bir korkum kalmamıştı. Ya da o anki buhranla gözüm mü görmüyordu bilmiyorum. Haftalarca serum yedim. 1 gün olmasa diğer gün mutlaka oluyordu. O dönem rahatsızlığımın sebebi araştırıldığı için kaç tüp kan verdiğimi inanın sayamadım. Hiç birinde kılım kıpırdamazdı.
Tam iyileştim artık bişeyim kalmadı şükür dediğimden beri yeni yeni fobilerle uğraşıyorum. Mesela tansiyon ölçtüremiyorum. Tansiyon aleti gördüğüm an içime fenalık geliyor. Kulaklarım falan uğulduyor. Acile gidince ilk tansiyon ölçüyorlar ya ben direkt anksiyetem var deyip geçiyorum o adımı. Başka birinin tansiyonu ölçülürken bile orada duramıyorum. O an eminim benim tansiyonum yükseliyor. Hemen odadan çıkıyorum. Tansiyon aleti seslerinden aşşşırı tetikleniyorum. Biri tansiyonum yüksek veya düşük dediği an ben daha fena oluyorum. Sırf tansiyonum ölçülmek zorunda kalmasın diye yediğime içtiğime dikkat ediyorum. Streslenince yürüyüş, meditasyon vs yapıyorum. Üşendiğim zaman aklıma tansiyon aleti geliyor. Hemen kalkıp hareketleniyorum. Veya açsam karnımı doyuruyorum tansiyonum düşmesin diye. Bu böyle bir takıntı kaldı.
Bir de şimdi kan verme fobim yükselişte. Ya cidden Allah beterinden korusun ama kendimi çocuk gibi hissediyorum. Diyetisyene gitmek istiyorum. Hem yağ-kas oranımı öğreneyim, hem sağlıklı besleneyim, hem de kan değerlerime bir baktırayım istiyorum çünkü en son bahsettiğim dönemde aldırmıştım. Korkudan doktora gidemiyorum. Gözümde kan aldırdığım sahneler canlanıyor. İnanın kendimi ikna etmeye çalıştıkça kulaklarım uğulduyor, çınlıyor. Sanki bayılacakmışım gibi içime kötü hisler geliyor. Neyse mecbur değilim diyorum sonra da ya mecbur kalırsam ya işe girersem sağlık raporu için kan isterlerse diye kuruyorum. Offf gerçekten 29 yaşında birinin en büyük korkuları bunlar olmamalı yaa. İnanın kan vermek için bayıltılmaya razıyım. Dişimde çürük var. Dişçiye gitmem lazım. Korkudan gidemediğim için 2. Kutu antibiyotik yazıldı. Dün gece rüyamda bile dişçiye gittim. Ağzımda diş falan kalmıyordu. Korkudan uyandım resmen. Benzer şeyler yaşayanlar varsa, çözümü olanlar varsa yazarsanız çok sevinirim yaa.
Ya sosyal açıdan sıkıntı yaşamıyorum çok şükür. En yoğun anksiyete dönemlerimde bile dışarıya çıktığımda iyi hissediyordum ama hastane işlerine bi türlü alışamadım. Doğumdan sonra iyileşme olayını çok kişiden duydum ben de. Umarım bu konuda iyileşmek için doğumu beklemem 
