Kapris

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Yeğenimi 1 yaşından itibaren ben büyütsem maddi manevi tüm emeği ben versem, o büyüyünce annesiyle de benim kadar samimi olsa, ben de sinir olup kıskanabilirim , insani duygular bunlar. Ama doğru bir davranış mı ? Bence değil.
 
Ezo valla kızma ama halan da babaannen de yanlış şekillerde ifade etseler de haklılar, annen berbat bir insan. Sana anneliği o ikisi yapmış, biyolojik annen olan kadından nefret etmeleri de, ona değer vermenden rahatsız olmaları da gayet normal. Asıl soru şu ki o kadına sana neden değer veriyorsun? Seni terk edip gitmiş anneyle bence görüşmemelisin bile. Her şeyden önce halanın ve babaannenin emeklerini hiçe saymak oluyor bu çünkü.
 
Kusura bakmayin da hem annemiz hem babaniz hayirsizin teki.
Yaslari ilerleyince yalnizlik korkusu fln size sarmislar. Sizin de eksikliklerinizi kapatma duygunuzdan dolayi cocugum babami cok seviyor falan diye bahane buluyorsunuz.
Halaniz ve babaanneniz olmasa su an ne halde olurdunuz? Onlari degersiz hissettiriyor minnettarsizlik yapiyo olabilir misiniz?
Basligin da kapris olmasi bana böyle hissettirdi.
 
İyi geceler hanımlar,sinirimi bozan bir durum var.Kısa ve net anlatıyım.Empati kurma huyum yüzünden artık herkesi haklı görmeye doğruyu yanlışı ayırt edememeye başladım.

Annemle babam ben 1 yaşındayken ayrılmış ve velayet babamda olduğu için beni babaannem büyüttü, evlenmemiş ve çalışan bir halam vardı.O da maddi olarak eksiklerimi tamamladı babannem anne gibi baktı üstüme titredi.Annem ise hastalığım vs. Hiçbir zaman maddi manevi yanımda olmadı haftada bir giderdim anneme,komşu gibi kalır gelirdim.Babam ise ben 13 yaşındayken evlendi ve o günden sonra. İlgisiz oldu.Cok olaylar yaşadım cici anneden dolayı.Neyseki öyle veya böyle 22 yaşında evlendim.Evlendikten sonra sınav vs derken mali müşavir oldum.Esimin de destekleriyle maddi ve manevi.Bu dönemde annemin ilgisizliğinden dolayı 10 yıl annemle görüşmedim rest çektim,sonrasında kovid vs. Ölüm kalım diye dayanamadım yazdım.Fakat halam annemle artık samimi olmamı istemiyor.Mesafeli davran diyor.Aksine annem de çok arıyor.Ayni şekilde babam da kızıma çok düşkün bu yüzden ilgili oldu biraz daha.Bu durumdan dolayı halam biraz yönlendirme yapıyor gibi davranıyor.Anneni eve alma en fazla 2 gün dursun yoksa evliliğin biter seni rezil eder orda burda diye.Ben farkındayım fakat sürekli yönlendirmesi her konuda beni ona karşı asi yapıyor.Ve patliyorum.31 yaşındayım katlanamiyorum.Guzellikle anlatamıyorum çünkü her konuda kendi haklı aksi yok.
Son olayda bayramda babannemlere gittim orda kaldım.1 gün annemde kaldım ertesi gün babannem tekrar gidip ev temizliği ve bayram alışverişi yapacağımı söyledim.Zaten anneme aksam 7 gibi gittim iftara sabah kızım 10 gibi uyandı 11 gibi doyurdum falan halam aradi açtım."Saatin kaç olduğundan haberin var mı dedi" Ben de yeni doyurdugumu söyledim kızımı yarım saate evdeyim dedim.yuzume kapadı.Eve gittim yüzüme bakmadı,tersledi daha sonra ben de patladım.
Küçük olmadığımı söyledim,gelmekte hata ettiğimi söyledim.Halam da bayılma numaraları yaptı falan sonra bana sesini yükseltme derken kendi bağırdı.Babannemi strese soktu.
Babaannem de sen annene gittin diye degistin dedi 1 günde.Ben de telefon konuşmasından imali davranmasindan dolayı böyle davrandığını söyledim.Simdi evime döndüm.Babannem telefonumu açmıyor,dün açtı soğuk konuştu.Dedemi aradım meşgule attılar.Artik bu durumlardan memleketime gidesim gelmiyor.Annenle babanla görüş ama sen bu evin insanısın onlara git ama akşam bu eve gel kal diyor halam.Aksi halde tersliyor laf sokuyor.
Kızım da babamı çok seviyor ondan ayrılınca ağlıyor,bu yüzden kızıma terbiyesini vermen lazım şimdiden gibi lafllar kullandı 4.5 yaşındaki kızım için.Yanlışım nedir söyleyin.
Geçmişe dönüp baktığınızda en özel en güzel en üzücü en ihtiyaç duyduğunuz anlarda kimler vardı yanınızda. Bu sorunun cevabı anneniz degilse eğer kendi ayaklarinizin üzerinde durdugunuzda hayatınızin akışını bozan "annenizi" ait olduğu yerde bırakın.
Empati yonunuz güçlüyse zaten bu sorunun cevabı ile doğruyu bulursunuz.
Sadece çocuk doğurmakla anne baba olmuş insanların çocukları üzerinde hakkı da yok bence o çocuklarının hayatlarının akışını mahfetmeyede hakları yok.
 
Oooooo basetmesi zor. Ben basederim de😂Durum bu kadar fenaysa dalga geçip baskılarım halayı. Da bu biraz ileri teknik😂Sen yapabilir misin bilmiyorum. Senin için en mantıklısı mesafe koymak dediklerini umursamamak galiba.
Ben de o ileri teknik yok.Ben kimse üzülmesin diye arada kalanlardanım. Maalesef.🤗
 
Kusura bakmayin da hem annemiz hem babaniz hayirsizin teki.
Yaslari ilerleyince yalnizlik korkusu fln size sarmislar. Sizin de eksikliklerinizi kapatma duygunuzdan dolayi cocugum babami cok seviyor falan diye bahane buluyorsunuz.
Halaniz ve babaanneniz olmasa su an ne halde olurdunuz? Onlari degersiz hissettiriyor minnettarsizlik yapiyo olabilir misiniz?
Basligin da kapris olmasi bana böyle hissettirdi.
Babaannemle alakalı bir sıkıntı yok.Halamla başlı başına kız kardeş gibi kavgamız tartışmamız hep olurdu.Kucukken sesim çıkmazdı ama şimdi zoruma gidiyor beni hala küçük çocuk gibi azarlamasi vs. Sebep beni rencide edici konuşması.Onun harici öyle annemle çok samimi olma durumum yok.Kendisi de yeni barisip bana gelme planı yapıyordu.Sonra tekrar eski konuları hatırlayıp gıcık olmaya başladı.Benim düşman olma durumum yok.Nankorluk eden hayırsız bir evlat da değilim.Ama bana baktı diye sürekli aşağılanmak ,küçük düşürülmek zorunda da değilim.Kizimin yanında özellikle.
 
Geçmişe dönüp baktığınızda en özel en güzel en üzücü en ihtiyaç duyduğunuz anlarda kimler vardı yanınızda. Bu sorunun cevabı anneniz degilse eğer kendi ayaklarinizin üzerinde durdugunuzda hayatınızin akışını bozan "annenizi" ait olduğu yerde bırakın.
Empati yonunuz güçlüyse zaten bu sorunun cevabı ile doğruyu bulursunuz.
Sadece çocuk doğurmakla anne baba olmuş insanların çocukları üzerinde hakkı da yok bence o çocuklarının hayatlarının akışını mahfetmeyede hakları yok.
Şuan hayatımi mahveden kimse yok,buna zaten müsade etmem.Zaten annemle 10 yıl konuşmadım.Babama söz ettirmeyip annemi yerden yere vurmaları bence asıl olmuyor.Babam da beni bu duruma düşürdü dediğimde babama laf ettirmiyorlar.Adaletli gelmiyor bu yaklaşım bana
 
Yeğenimi 1 yaşından itibaren ben büyütsem maddi manevi tüm emeği ben versem, o büyüyünce annesiyle de benim kadar samimi olsa, ben de sinir olup kıskanabilirim , insani duygular bunlar. Ama doğru bir davranış mı ? Bence değil.
Ben annemle yuzlesip açıkça konuştum.Annem özür diledi defalarca.Benim psikolojim iyi değil arkamda destek yoktu gibi şeyler söyledi.tabiki ben de sonuca bakıyorum.İlgilenen babaannem.Halam bazen harçlık ödev ilgilendi,en çok babaannemi hakkı var.o bu kadar.kati değil.Anne başka olur kötü bile olsa diyenlerden.Oyle öğretti bana.Ama sanırım halam bir evladı olmadığı için babamla da arası kötü olduğu için beni sigorta gibi görüyor geldi.Ve zor durumunda tabiki evlat gibi ben bakicam ona.
 
Şuan hayatımi mahveden kimse yok,buna zaten müsade etmem.Zaten annemle 10 yıl konuşmadım.Babama söz ettirmeyip annemi yerden yere vurmaları bence asıl olmuyor.Babam da beni bu duruma düşürdü dediğimde babama laf ettirmiyorlar.Adaletli gelmiyor bu yaklaşım bana
Ama babanız sizi terk edip gitmemiş. Çocuk esirgeme kurumuna falan vermemiş. Annesi ve kız kardeşine emanet etmiş. En azından 13 yaşınıza kadar başınızdaymış. Asıl siz adaletli değilsiniz. 1 yaş daha meme çocuğu. Kanun bile anneden ayırmıyor bu yaşta çocuğu ama anneniz bırakıp gitmiş, üstelik sizden sonra bir çocuk daha yapmış.
 
Ama babanız sizi terk edip gitmemiş. Çocuk esirgeme kurumuna falan vermemiş. Annesi ve kız kardeşine emanet etmiş. En azından 13 yaşınıza kadar başınızdaymış. Asıl siz adaletli değilsiniz. 1 yaş daha meme çocuğu. Kanun bile anneden ayırmıyor bu yaşta çocuğu ama anneniz bırakıp gitmiş, üstelik sizden sonra bir çocuk daha yapmış.
Babam babannem bakmazsa yurda veririz demiş.Babannem kiyamaz tabiki.Annem de anneannem ve dedem genç yaşta vefat ettiği için mecbur çalışmak zorundaydı.O yüzden bakamadi.Sonra da gecinemeyip evlenmek zorunda kalmış.Herdeyime koşan babannem dedem halam bir de.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X