Niye büyük bir yaş olmasın ki ? Ben 19 yaşimda başladım yurticini gezmeye,on yılda kırka yakın şehre gittim, neredeyse hepsine tek başıma. Daha bir para kazanmaya başlayınca da 25 yaşında yurt dışına çıktım/ve tabii ki tüm seyehatlerimde tektim.
Gezdigim gördüğüm yanıma kar kaldi o günlerden. İyi ki de gezmisim.
Bugün geriye bakınca sadece onları hatırlıyorum. Keşke aklımı kullansaydim da okurken gitseydim yurtdışina -ucretsiz şekilde gönderen onlarca kuruluştan birazını araştırıp (ki geçen yıllarda boyle bir kuruluşla kendimi gonderttim,tüm masraflarimi karşıladılar)
Bence siz kendinizi sorgulayın ve sınırlarınızı aşın. Yanınıza ikinci kişiyi ararsanız daima beklemek zorunda kalabilirsiniz. Bu sadece seyehat için değil,her konuda. Kendisiyle başbaşa kalabilmek, iç sesiyle arkadaş olabilmek bence en önemli şeylerden biri...
Konu sahibi size gelince tek yapacaginiz başka şehirde üniversite kazanmak. Sonrası daha kolay olur. Eğer ailenizin şehrinde yaşıyorsanız da Erasmus gibi programları kasin. Ya da Avrupa gönüllü hizmetlerine başvurun, tüm masraflar/vize bilet/kalacak yer falan onlardan. Bir kurulusta gönüllü çalışıyorsun. Cezaevi olur, doğa koruma olur, çocuklar olur,artık proje neyse. Hem masrafın olmuyor,hem cuzi bir para kazaniyorsun. Ailene de Avrupa beni staja kabul etti falan diye abart, biraz degistirerek anlat, destek olacaklardir