karantina ve ev ortamı.....

Valla benim çocuğum olcak,zamanında haltlar yiyecek bide sonra güven bekleyecek,üstüne tehtit edecek "istesem giderim,reşitim" diyecek valla hadi tatlım kapı orda git gönlünce gez ama birdaha buraya uğrama derim... şımarıklık yapacağınıza okuyun okulunuzu bitirin,çalışın para biriktirin zamanla ailenin güveni kazanılır ozaman
Bende öyle diyorum ama sonra çok pişman oluyorum ^^ ama aynı dilide konusamıyoruz
 
Para biriktirip ulkeyi gezecek yasa geldiginde zaten kimseden izin almana gerek kalmaz. Bunun icin bilgisayar oyunlarini birakip ders calisman lazim
bilgisayar oyunu oynuyorum demem yanlıs anlasıldı galiba okulada gidiyorum oyunda oynuyorum derslerimide çalışıyordum :)
 
Bu böyle iki yorum yapılacak bir konu değil bana göre. Aslında siz anneniz babanız uzman destek alsanız. Aranızda doğru iletişim yok. Aynı dili konuşmak demek birbirinizi anladığınız anlamına gelmez.
Çocukken yaptıklarınizdan dolayı sizi çok fazla hatalı bulamadım. Çocuk yani, ailede fazla baskıyı gören çocuk bocaliyor. Bu çok olağan birsey. Sonrasında sizi kötü etkileyen şeyleri bırakma cesareti gösterdiniz o da çok mantıklı. Demek ki doğru karar alabiliyorsunuz. Ancak evden hiç çıkmamak hep pc de takılmak iyi değil ki? Bu çok yanlış. Aileniz hâla fazla katı ve siz de bocaliyorsunuz.
annem destek almak istiyor ama sadece benim açımdan :D seni psıkologa goturucem travman var deyip duruyor
 
Bende zamanında senin yaşlarındayken oldukça fazla hatalar yaptım ve ailem bana da bu sebeple güvenmiyordu, aynı şeyleri yaşamadık belki seninle ama yinede güvensizlik vardı. Bunun bir anda düzelmesini geçmesini bekleme ama inan ki güven sağlayacağın dönemlerde gelecek. 5-6 sene evvel olmuş olsa da o zamanda yaşın küçüktü.
Şuan okuyor musun yoksa çalışıyor musun bilmiyorum ama sorumluluk alan davranışlar sergilemen gerek ki sana karşı güvenlerini tekrar kazanabilsinler.
Tek başına gezmene izin vermemeleri de acaba gerçekten geçmişteki hatalarından dolayı mı yoksa ailenin kız tek başına gidemez gibi bir anlayışları olması sebebiyle mi böyle yapıyorlar onu anlaman lazım.
Mesela ben 31 yaşındayım ama hala ailem tek başıma gitmem konusunda aynı fikirlere sahipler her ne kadar yanlış olsa da
kız tek başına gidip gezemez diye düşünceleri olmaz ailemin asla çünkü ablam şuana kadar hiç hata yapmadı ve o isteği giibi gezebiliyor. tek hatalı benim
 
20 yaş büyük bir yaş değil tek başına türkiyeyi gezmek için
başının çaresine bakabilecek misin ayaklarının üstünde durabilecek misin?
başına bir şey gelecek mi?
"kız başına" lafı bana çok haklı geliyor haberleri görüyoruz malesef
senden çok büyük değilim 23 yaşındayım tek başıma cesaret edip şehir dışına çıkmam sırf gezmek için...
ya bir tanıdığımla, ya da bir tanıdığımın yanına gidiyor olmam lazım
İzmire gitmek istiyorum mesela orada akrabalarımız bile var ona bile hayır :) istemiyorlar. anneme diyorum gel beraber gidelim yeter ki gidelim ona da yok
 
annem destek almak istiyor ama sadece benim açımdan :KK70: seni psıkologa goturucem travman var deyip duruyor
Sende de ki beni sen yetiştirdin. Bu olaylarda senin de parmağın var. Önce ben gidecem diye kabul et, git bakalım hersey bir ortaya dökülsün. Sorun kaynakları neler, nasıl çözülür, neler yapılması lazım. İlk fırsatta iyi bir psikolojik danışman falan bulun gidin
 
Arkadaşlar artık çıldırmak üzzerreyiiimmm
şunu anladım kııı aylarca aynı ev ortamında durunca tahammulsuz olunuyormuşşş...



Eskiden bunun hakkında bi konu daha açmıştım yine gün yüzüne çıktı çoğunuz ailemi haklı bulmuştunuz.
Bu arada bu söyleyeceklerim tamamen virüsten önceydi.
Ben eskiden çok hatalar yaptım ailemin güvenini o an kaybettim zaten arkadaş çevrem yüzünden sigara içtim(artık içmiyorum şükür)
okuldan kaçtım, evime geç gittim(ama her aradıklarında açtım) orta okulda baya kötü arkadaşlıklarım oldu bunun bende çok farkındayım arkadaş çevrem yüzünden olan bütün yanlış hareketlerimi kapattım düzelttim uzun zaman oldu aradan 5 6 sene geçti ama hala bana güvenleri kesinlikle yok.Virusu saymasak 1 senedir neredeyse evdeyim asosyal takılıyorum sürekli bilgisayardan oyun oynuyorum falan ona bile laf söylediler.


Ben 20 yaşına girdim benim en büyük hayalimdi para biriktirip türkiyenin şehirlerini gezmek sırasıra ile (AMA TEK BAŞIMA) ama gerçekleştiremiyorum sürekli üzerimdebir baskı var. Ben şimdi gezemeyeceksem ne zaman gezeceğim diyorum kendi kendime. Geçen yaz anadolu yakasına gidip geri dönmüştüm eve yarım aat kaldığı halde korkudan 10 dk diyebilmiştim.

Benim ailem haklı olabilir ama 5 6 sene önce ki bir mevzu yüzünden bana baskı yapmaları normal mi? ben bir yere gitmeden kendimi nasıl kanıtlayabilirim ki.
Bugunde baya tartıştım çünkü eskiden beri doldum artık 20 yaşınagirdim kaçıp gitsemde hiç bir şey yapamazsın gibi laflar kullandım.
Bu konudaben tamamen kendimi haklı görüyorum çünkü gönül rızası ile gitmek farklı kaçarak gitmek farklı ve asla kaçarak gitmem. o Yüzden anneme hep o zaman sende benimle gel diyorum beraber gezelim diyorum ama yok uçak korkusu mu dersiniz, uzun mesafe istemiyor mu dersiniz ne derseniz. Hiç yaranamıyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum

ŞİMDİ DİYECEKSİNİZ NE ALAKA AMA HİÇ BİR ALAKA YOKKKK ARTIK NASIL PATLADIYSAM OLAYLLARI BEN BURAYA GETİRDİM

Ben şu an kardeşime bakıyorum yarı anne sayılırım öncelikle çocuk yaştaki yaptıkların için değildir bu güven problemi sorumsuz olduğun içindir kardeşim 20 yaşına gelse 1 senedir neredeyse kendini pc oyunlarına adasa bana para biriktirip tr turu yapacağım dese bende onun aklına uyup onu hiçbir yere göndermem önce hangi parayla derler adama sonra sen ne sorumluluk aldın da kendi ayaklarının üzerinde mi duruyorsun da başına buyruk karar veriyorsun derim yani şu devirde kapıdan adım atsan 100 tl gidiyor mesele tr turu para cart curttan ziyade bu yaşta birinin gerçek hayatı bilmeyecek kadar hayalperest oluşu okuyor musunuz ? Çalışıyor musunuz her ne yapıyorsanız bu alanlarsa istikrarınızı gösterip güven kazanın bunu diyen ben 17 yaşımdan beri ailemden ayrıyım ama kendimi bildim bileli hem okudum hem çalıştım merdiven de sildim simitte sattım bir gün bile kimseye şunu yapabilir miyim demedim annem babam dahil çünkü yapabilirim bunu herkes bilir aç kalmam taşı sıksam suyunu çıkarırım bunu hareketlerin tavrınız duruşunuz hayat mücadeleniz gösterir ama 1 sene evde otur sonra bana güvenin ne yaptın ki güven kazanmak için ?
 
İzmire gitmek istiyorum mesela orada akrabalarımız bile var ona bile hayır :) istemiyorlar. anneme diyorum gel beraber gidelim yeter ki gidelim ona da yok
çok samimi akraba değilse benim annem de gitmemi istemez öyle pat diye kızımı size gönderiyorum diyemez kimseye mesela, ben de gitmek istemem bilmiyorum
 
Üniversite için kolay bir bölüm tercih et öylesine okumuş olmak için o arada zaten gezersin vizeleri sallarsın sadece finallere filan girersin yazında okuduğun şehirde kalırsın ve ordan istediğin yere gidersin okuyor olduğun için ailen para gönderecektir ayrıca bir kaç ay part time filan çalışıp para biriktirirsin sonra da 2 3 ay gezersin o parayla :KK73:
Bunu yapan bir sürü erkek var onlara hiç bir sorun olmuyor okumuş gibi yapıp torpille iş sahibi oluyorlar ama benim mesajım nedense sürekli kadınlardan dislike alıyor. Dislike atanlar da kendini geliştiremeyen yetersiz insanlar işte takmamak lazım :KK66: bir kadın okurken gezebilir aynı zamanda derslerini de geçebilir ama kimse bunu yapabileceğine güvenmiyor işte garip 😌
 
20 yaş büyük bir yaş değil tek başına türkiyeyi gezmek için
başının çaresine bakabilecek misin ayaklarının üstünde durabilecek misin?
başına bir şey gelecek mi?
"kız başına" lafı bana çok haklı geliyor haberleri görüyoruz malesef
senden çok büyük değilim 23 yaşındayım tek başıma cesaret edip şehir dışına çıkmam sırf gezmek için...
ya bir tanıdığımla, ya da bir tanıdığımın yanına gidiyor olmam lazım
Niye büyük bir yaş olmasın ki ? Ben 19 yaşimda başladım yurticini gezmeye,on yılda kırka yakın şehre gittim, neredeyse hepsine tek başıma. Daha bir para kazanmaya başlayınca da 25 yaşında yurt dışına çıktım/ve tabii ki tüm seyehatlerimde tektim.
Gezdigim gördüğüm yanıma kar kaldi o günlerden. İyi ki de gezmisim.
Bugün geriye bakınca sadece onları hatırlıyorum. Keşke aklımı kullansaydim da okurken gitseydim yurtdışina -ucretsiz şekilde gönderen onlarca kuruluştan birazını araştırıp (ki geçen yıllarda boyle bir kuruluşla kendimi gonderttim,tüm masraflarimi karşıladılar)
Bence siz kendinizi sorgulayın ve sınırlarınızı aşın. Yanınıza ikinci kişiyi ararsanız daima beklemek zorunda kalabilirsiniz. Bu sadece seyehat için değil,her konuda. Kendisiyle başbaşa kalabilmek, iç sesiyle arkadaş olabilmek bence en önemli şeylerden biri...


Konu sahibi size gelince tek yapacaginiz başka şehirde üniversite kazanmak. Sonrası daha kolay olur. Eğer ailenizin şehrinde yaşıyorsanız da Erasmus gibi programları kasin. Ya da Avrupa gönüllü hizmetlerine başvurun, tüm masraflar/vize bilet/kalacak yer falan onlardan. Bir kurulusta gönüllü çalışıyorsun. Cezaevi olur, doğa koruma olur, çocuklar olur,artık proje neyse. Hem masrafın olmuyor,hem cuzi bir para kazaniyorsun. Ailene de Avrupa beni staja kabul etti falan diye abart, biraz degistirerek anlat, destek olacaklardir
 
Niye büyük bir yaş olmasın ki ? Ben 19 yaşimda başladım yurticini gezmeye,on yılda kırka yakın şehre gittim, neredeyse hepsine tek başıma. Daha bir para kazanmaya başlayınca da 25 yaşında yurt dışına çıktım/ve tabii ki tüm seyehatlerimde tektim.
Gezdigim gördüğüm yanıma kar kaldi o günlerden. İyi ki de gezmisim.
Bugün geriye bakınca sadece onları hatırlıyorum. Keşke aklımı kullansaydim da okurken gitseydim yurtdışina -ucretsiz şekilde gönderen onlarca kuruluştan birazını araştırıp (ki geçen yıllarda boyle bir kuruluşla kendimi gonderttim,tüm masraflarimi karşıladılar)
Bence siz kendinizi sorgulayın ve sınırlarınızı aşın. Yanınıza ikinci kişiyi ararsanız daima beklemek zorunda kalabilirsiniz. Bu sadece seyehat için değil,her konuda. Kendisiyle başbaşa kalabilmek, iç sesiyle arkadaş olabilmek bence en önemli şeylerden biri...


Konu sahibi size gelince tek yapacaginiz başka şehirde üniversite kazanmak. Sonrası daha kolay olur. Eğer ailenizin şehrinde yaşıyorsanız da Erasmus gibi programları kasin. Ya da Avrupa gönüllü hizmetlerine başvurun, tüm masraflar/vize bilet/kalacak yer falan onlardan. Bir kurulusta gönüllü çalışıyorsun. Cezaevi olur, doğa koruma olur, çocuklar olur,artık proje neyse. Hem masrafın olmuyor,hem cuzi bir para kazaniyorsun. Ailene de Avrupa beni staja kabul etti falan diye abart, biraz degistirerek anlat, destek olacaklardir
👏🏻👏🏻👏🏻İşte bu ya aranan örnek helal olsun kız sana 💪🏻
 
Niye büyük bir yaş olmasın ki ? Ben 19 yaşimda başladım yurticini gezmeye,on yılda kırka yakın şehre gittim, neredeyse hepsine tek başıma. Daha bir para kazanmaya başlayınca da 25 yaşında yurt dışına çıktım/ve tabii ki tüm seyehatlerimde tektim.
Gezdigim gördüğüm yanıma kar kaldi o günlerden. İyi ki de gezmisim.
Bugün geriye bakınca sadece onları hatırlıyorum. Keşke aklımı kullansaydim da okurken gitseydim yurtdışina -ucretsiz şekilde gönderen onlarca kuruluştan birazını araştırıp (ki geçen yıllarda boyle bir kuruluşla kendimi gonderttim,tüm masraflarimi karşıladılar)
Bence siz kendinizi sorgulayın ve sınırlarınızı aşın. Yanınıza ikinci kişiyi ararsanız daima beklemek zorunda kalabilirsiniz. Bu sadece seyehat için değil,her konuda. Kendisiyle başbaşa kalabilmek, iç sesiyle arkadaş olabilmek bence en önemli şeylerden biri...


Konu sahibi size gelince tek yapacaginiz başka şehirde üniversite kazanmak. Sonrası daha kolay olur. Eğer ailenizin şehrinde yaşıyorsanız da Erasmus gibi programları kasin. Ya da Avrupa gönüllü hizmetlerine başvurun, tüm masraflar/vize bilet/kalacak yer falan onlardan. Bir kurulusta gönüllü çalışıyorsun. Cezaevi olur, doğa koruma olur, çocuklar olur,artık proje neyse. Hem masrafın olmuyor,hem cuzi bir para kazaniyorsun. Ailene de Avrupa beni staja kabul etti falan diye abart, biraz degistirerek anlat, destek olacaklardir

kendimi sorgulamamı veya sınırlarımı aşıp aşmadığıma yorum yapacak kadar beni tanıyor musunuz???
20 gayet de küçük bir yaş, siz o yaşta gezmiş olabilirsiniz, gezdiniz diye büyümüş olmadınız
20 yaş tek başına şehir şehir gezmek için küçüktür, net!
nereye gidilecek belli değil, neyle gidilecek belli değil, aile onayı yok, başına bir iş gelse yardımına koşacak kimse yok

haber kanallarıyla alakanız pek yok gibime geldi, yoksa bu kadar gazlamazdınız konu sahibini bence.

ha derseniz ki "söylediklerimin arkasındayım"; en basitinden herkesin bildiği özgecanı örnek vermek isterim
bu zamanda okuldan evine dönmek bile bu kadar tehlikeliyken, etrafta böyle sapık zihniyetler varken,

ergenlikten yeni çıkmış, şimdiye kadar annesinin dizinin dibinden ayrılmamış bir kız çocuğuna bişey olmaz gez dolaş diyebiliyorsunuz. hem de şehir şehir!

kusura bakmayın şahsen ben canıma kıymet veriyorum,
bu yüzden ya yol arkadaşım olacak yada gittiğim yer tanıdık olacak
bu arada insanın yanına birini bulması öyle 1 ömür sürmüyor merak etmeyin
 
Son düzenleme:
Üniversite oku çalış çabala..mesleğin olsun sonra istediğin gibi gezersin. Ben de 18 yaşıma kadar bulunduğum ilden dışarı çıkmamıştim.Eve gec gelen ailemi uzen biri de olmadim. sonra üni ve çalışma hayatı ile birçok yer gezdim.
 
Back
X