Kararsızım...

Donme diyenlerin cogu cocugunuzun gelecegini dusunmenizi istemis. Peki ya sizin geleceginiz? Cocugunuz dogunca sizin hayatiniz cop mu oldu? Bence bu konuda kimseye fikir sormadan kendi kararinizi kendiniz vermelisiniz. Bende yurt disinda yasiyorum 8 senedir ve inaki yurt disinda hic yasamamis insanlar halinizden anlamazlar. Oyle yurt disinda bi kac sene okumaya gitmekle, donemsel calismalarla, tatillerle ordaki yasami anlayamaz kimse. Direk hayatin icinde olmak bambaska bisey. Ben yurtdisinda yalniz kalmak nedir bilen biriyim. Butun gun evdeyim, kimseyi tanimiyorum, kimsem yok diyorsunuz. Eee neyin kavgasini vereceksiniz ki? Siz de bu dunyaya bir kere geliyorsunuz. cocugunuza turkiyede de iyi bir egitim verebilirsiniz. Hem boyle yalnizliktan psikolojisi bozulmus bi anneyle buyuyecegine, sevgi dolu akrabalari ve mutlu annesiyle buyumesi daha saglikli degil mi? Kendi vicdaninizla verin kararinizi. Kimseden etkilenmeyin. Yurt disinda olan kisi sizsiniz, ve siz de en az benim kadar iyi biliyorsunuz ki hic birsey uzaktan goruldugu gibi degil, yurtdisinda da inanilmasi zor ama gokten para yagmiyor (=
 
Son düzenleme:
Niye bütün gün evdesiniz ve tanidiginiz hic kimse yok? Cocugunuz kreste oldugu zamanlar yürüyüs yapin, internet kullandiginiza göre online kurslara katilin. Yabanci dil sorunu olanlara devlet kurslar düzenliyor cok az parayla. Göcmen bayanlar icin her belediye bicki dikis gibi kurslar düzenliyor. Haftanin iki günü dil kursu, iki günü de el becerisi meslek kursu yapiyorlar. Mesleginiz ne olursa olsun o ülkenin yabanci dilini bilmiyorsaniz malesef mesleginizi yapamiyorsunuz. Ayrica Türk bayanlarin kurdugu dernekler var. Yani aktif görev almasaniz bile en azindan birilerini tanirsiniz. Aksama kadar evde oturursaniz tabii ki karamsar olursunuz. Cocugunuz krese gitmedigi günler bile arabasina koyun cikin gezin. Trenle ulasim hem cok rahat hem de zevkli. Her gün bir baska yere gidin gezin.

Cocugunuzu düsündügünüz kadar kendinizi de düsünmeniz lazim tabii. Ama simdi yürüyen bir düzen kurmussunuz, cocuk ev disinda bir ortama alismis. Düzenini bozup sifirdan baska bir ortama sokmayin bence. Egitim sadece yabanci dil ögrenmesi degil. Simdiki aldigi ve alacagi egitimi Türkiye' de vermek isterseniz malesef özel okullara dünya kadar para dökmeniz lazim. Bizim zihniyette cocugun kaliteli bir egitim almasi, okul disi faaliyetler mesela dans kursu, yüzme, spor, müzik enstrümani calma... hepsi lüks sayiliyor ve ücretleri yüksek. Halbuki ne kadar cok zeki cocuk var, imkani olmadigi icin biryerlere gelemeyen.

Anne olduktan sonra herseyi cocuga göre belirliyoruz ki bence mecburuz. Elimizden gelenin en iyisini vermeye calisiyoruz ve bana göre bir cocugun yurtdisinda egitim almasi gelecegi acisindan büyük sans. Meslek sahibi, hele de üniversite mezunu meslek sahibi olunca geliri cok cok iyi. Ayrica baska ülkelerde de calisma imkani oluyor. Bizim genclerimiz de egitimli egitimsiz farketmiyor artik. Yillarca egitim alir ama is bulamaz, atama bekler veya isi olur meslegini yapar ama asgari ücret alir. Kendi kardeslerimden biliyorum.

Eski esiniz cocukla ilgili durumlarda ilgileniyormus. Onun disinda her sorununuzda size yardim edecek devlet kurumlari var. Dedigim gibi cevrenizi siz kendiniz yaratacaksiniz. Kendinize ugraslar bulup gelistireceksiniz. Evde oturup oturup yalnizim, kimsem yok, basima birsey gelse yardim edenim yok diye karartmayin icinizi. Acaba eski esi mi kafaya takiyorsunuz hep? Calismaktan da gözünüz korkuyordur dil bilmediginiz icin. Ya mesela temizlik bile yapsaniz sizi mesgul eden bir isiniz olur. Bir arastirin, cevrenizde mutlaka vardir sizin durumunuzda olan hanimlar icin faaliyetler, Türk kadinlarinin kurdugu dernekler falan.

Bu arada eski esinizin de onayi lazim cocugu Türkiye'ye getirebilmeniz icin. Almanyada degilim ama Almanya dogumla degil kanbagiyla vatandaslik veriyor. Esinizin ya da sizin vatandasliginiz yoksa cocugunuz orada bile dogmus olsa vatandas sayilmiyor diye biliyorum.
 
Allah hayırlısını yaşatsın. Sabır versin size..
Ben olsam ülkeme dönerdim. Yalnız kendimi güçsüz hissederdim.
Mutsuzken çocuğumu da mutsuz ederdim istemeden..
Aileniz size destek olur,çocuğunuzda dede,anneanne sevgisi ile
daha mutlu büyür diye düşünüyorum..
Hem eşinizden uzak bir yaşam da unutmak daha kolay olur..
 
eğer burada ailenizle mutlu olacağınıza inanıyorsanız dönün derim.çünkü tek başına bir çocuğun sorumluluğunu almak zor olabilir ve daha da vahimi ne zamana kadar devletin verdiği parayla yaşayabileceksiniz?sizin yerinizde olsam türkiye ye dönerdim mesleğiniz nedir tam anlamadım ama pekala burada da para kazanabilirsiniz.çok zor bir karar iyi düşünmelisiniz.
 

Boşanmayı ben istedim.Önceki konularımda bahsetmiştim.Eşim bana karşı ilgisiz,sevgisiz,yalan söyleyen,annesinin sözüyle hareket eden bir insandı.En ufak birşeyden tartışsak hemen yatakları ayırır,günlerce aynı evin içinde konuşmazdı.En sonda porno sitelerine girince bardağı taşıran son damla oldu ve boşanmayı istedim.Oda önce yok falan dedi ama kısa sürede kendine ev tutup düzenini kurdu.

Bugün geriye dönüp baktığımda şunu çok iyi anlıyorum.Bilinçli olarak bu davranışları sergileyip aslında beni boşanmaya zorluyordu.Hem evlendi avrupaya götürdü hemde boşadı demesinler diye bana oyun oynadı.Çünkü şimdi insanlar birşey dediğinde davayı o açtı diye savunmayapıyor.

İşin aslı onun bu rahat tavırları beni çok rahatsız ediyor.Onu her gördüğümde canım acıyor.Benim bütün hayatım tepe taklak oldu ama o gayet rahat.
 

Eşimin malı yokki paylaşalım.En azından varsada benim bilgim yok.Ben Türkiye de üniversiteyi bitirdim.Uzun yıllarda finans sektöründe çalıştım.Yabancı dilim yetersiz olduğu için istediğim alanda iş bulmam imkansız gibi.Burdaki bütün yabancılara layık gördükleri işler temizlik ve garsonluk malesef.Bu işleri asla küçümsemiyorum,yanlış anlaşılmasın ama yıllarca okuyup,çalıştıktan sonra vasıf gerektirmeyen işlerde çalışmak yıllarca verdiğim emeği heba etmek olacak malesef..
 
kesin dönüş yapmadan iş olanaklarını araştırın ...hemen kesin karar vermeyin derim....en azından çocuk çift vatandaşlı olsun......burda gençlerin yüzde yetmişi işsiz ....ve çocuk burada emekli olamayacak.......oralarda türklerin toplandığı dernekler yok mu
 
Arkadaşlar ilk etapta hepinize ayrı ayrı cevap vermek için yazmaya başladım ama konu bayağı ilerlemiş.En iyisi toplu cevap hakkımı kullanmak :))

Sizlere cevap yazamamın nedeni 3 gündür oğlum rahatsızdı ve günlerdir ne o uyuyabildi nede ben uyuyabildim.Buraya yazarken bile gözlerimden uyku akıyor.

Öncelikle duyarlılık gösterip okuyan ve yorum yapan tüm arkadaşlara çok teşekkür ederim.
Ben 3 yıldır Avrupadayım.Devletin beni gönderdiği dil kurslarına gittim ve kazandım.Ama benim iş hayatına burda girebilmem için devletin verdiği kurslar yeterli olmuyor malesef.O kurslar günlük yaşamınızı idame ettirebilecek kadar dili öğrenmenizi sağlıyor.
Ben Türkiyede üniversiteyi bitirdim.Uzun yıllar muhasebecilik yaptım.Burdada kendi mesleğime yakın bir iş yapmak istiyorum ama bunun için daha üst düzeyde dili öğrenmem lazım ama devlet kurs ücretini karşılamıyor ne yazıkki.Birçok Avrupa ülkesinde olduğu gibi bizleri kalifiye işlerde değil daha çok ara işlerde çalıştırmak istiyorlar.Bunlarda temizlik,garsonluk gibi vasıf gerektirmeyen işler.Bu işleri asla yadırgamıyorum.Sonuçta insan emeğiyle yapılan her iş değerlidir.Ama yıllarca okuyup bu alanda meslek mensubu olup çalıştıktan sonra vasıfsız işlerde çalışmak benim emeğime haksızlık olur kanaatindeyim.

Bazı arkadaşlarında belirttiği gibi insan anne olunca çocuk önplanda geliyor.O kadarkolaykarar veremiyorsunuz.Ona haksızlık yapmak istemiyorum.O yüzdende aylardır kafamda gitmek vekalmak arasında gelgitler yaşıyorum.En azından ailemden biri burda olsaydı burdaki yaşama bir nebze olsa bile katlanabilirim.Ama çocuğum hastalanıyor.Babasının tek yaptığı hastaneye götürmek.Hastaneden sonraki kısım tek başına bana düşüyor.Tek başıma oluncada yorgunluk,uykusuzluk,oğlumun hastalığından dolayı sürekli ağlaması beni çok yıpratıyor.Geçenlerde oğlum hastalandı.Kulağı ağrıyordu sabaha karşı eşimi aradım hastaneye götürdük.Döndükten sonra oğlumbabasınayapıştı bırakmak istemiyor.Bende istersen içeri geç dedim.Kabul etmedi.O gittikten sonra oğlum çok ağladı.Şimdi size yazarken bile oğlumun ağlamaları içimi acıtıyor.Eşim gittikten hemen sonra aradı beni.bende çocuğu merak etti sandım.Hala ağlıyor dedim,zaten oda sesi duyuyordu.bana verdiği cevap birşey olmaz ağlar sonra durur oldu.Meğer acil birşey olursa yine ararsın demek için telefon etmiş.Ertesi gecede oğlumun ateşi 39.5 larda.Ateş düşürücü verdim.Aradan 45 dakika geçti ama ateşi düşmüyor hala ağlıyor.Eşimi aradım telefonu duymuyor.Sabah arıyor ne oldu diye.Durumu anlattım,panik olduğumu,havale geçirmesinden korktuğumu o yüzden aradığımı söyledim.Bana verdiği cevap ne yapabilirimki çok çok hastaneye götürürüm,gelip günlerce senin evinde kalacak halim yok diyor.Vicdanı olan bir insan böyle bir durumda çocuğunumu düşünür yoksa o eve gitmem hesabımı yapar.Telefonu duymamasınınnedenide bir gece önceki uykusuzluğuymuş.Ben günlerce uykusuz kalmışım sesim çıkmıyor adam bir gece uykusuz kalmış telefonun sesini duymuyor.Gülermisin ağlarmısın.

Birgecede ben hastalandım,üşütmüşüm.Gece boyu kusuyorum.Ben kusmak için banyoya gittikçe oğlumda arkamdan banyoya geliyor,korkuyor.Kusmamdan dolayıda uyuyamıyor oğluşum.Babasını aradım.Rahatsız olduğumu ve bir geceliğine ona bıraktım.Sabaha kadar tek başıma evin içinde defalarca kustum.
Bunları neden anlatıyorum.Tek başıma yaşadığım sıkıntıları daha iyi anlatabilmek için anlatıyorum.

Dediğim gibi bir yanda gerçek bir kimsesizlik,yalnızlık var bir yandada oğlumun geleceği.O yüzden çok zor bir süreç benim için..

Uzun ve karışık olduysa kusura bakmayın.Arada oğluşum uyanıyor.O yüzden fazla konsantre olamıyorum.Zaman ayırıp okuyan herkese tekrar teşekkürler
 
ben şahsen yurt dışında yaşıyorum.
cocuğun 2 dili birlikde öğrenmezsi hiç bir şeyi değiştirmez. Hangi ülkede yaşıyorsun, bilmiyorum ama bana göre, Türkiye'deki eğitim şartları, bazı ülkelere göre cok daha iyi.

Ayrica, orda sıkılıyormuşsun, dilli bilmiyorsan ona çalış, bir dikiş mak. alip ciciler fallan dik, takılar yap, orda bir sürü Türk derneği vardır, bir sürü kurs ve eylenceler ayarlıyorlar.

ben olsaydım turkiyeye geri dönerdim cünkü bana görede türkiye cocuğun icin iyi bir gelecek.
Biz zaten 10 sene icinde dönmeyi düşünüyoruz.
 


Yaza doğru Türkiyeye tatile ailemin yanına gitmeyi düşünüyorum.O zaman iş olanaklarına bakacağım.Orda maaşların düşük olması beni düşündürüyor.Büyük şehire gitsek ordada yalnız kalacağız.Yine bir anlamı olmayacak.

İnşallah annemlerin oturduğu yerde bizi geçindirecek kadar iş bulabilsem kendimi daha iyi hissedeceğim.
 

Burda kadınlara yönelik olan derneklere gidiyorum.Ordada toplanıyoruz,bir iki muhabbet sonra herkes evine.Beni burda yıpratan şey aslında işsizlik.Çalışmaya başlasam burda kalmak için bir gerekçem olacak.

Biçki dikiş işine gelince hiç anlamadığım şeyler malesef.Benim ev hanımlığımda 3 senelik birşey ( Türkiyedeyken yoğun bir iş tempom vardı,birde mesleki eğitimlere katılıyordum.Evde pek zaman geçirmiyordum.O yüzden el becerisi gerektiren şeylerle pek aram yok malesef..
 
Eyer dili bilmiyorsa zor..
biz bile bildigimiz halde, buranın diplomasını almamıza rağmen, iş bulmak eskisi gibi artık kolay değil. Ama hem kendisi, hemde cocuk için ben Türkiye'ye dönmeleri tarafındamın.

Burdaki gençlere bakiyorumda, hiç hayır yok..
İnsanlar sitres icinde..
havasi, tuzu yok! İyi bir tarafı var oda, devlet güçlü!
Annende babanda devlet!
 
neden bu kadar kesin kararlar vermeye çalışıyorsun....benin kardeşim bilgisayar programcısı ...gitti amerika da garsonluk yaptı.....şimdi ana dili gibi ingilizce konuşuyor.......işinde yükseldi....bir sonraki hamlesi amerida programcı olarak çalışmak......çocuğun için biriki sene gayret göster ...çünkü para olmadan mutluluk olmuyor
 

Annende babanda devlet deyince aklıma geldi.Geçen annemle konuşuyoruz.Annem dönmemi istiyor.Gel burda işbulursun yalnız kalma diyor.Babamda işini garantiye almadan gelmesin diyor.Ayrıca diyorki Avrupada çalışmasada devlet ona para ödüyor.Kimseye muhtaç değil.İşte bu yüzden birçok insan burda kalmak zorunda kalıyor.
Doğruda bir bakıma.Oğlum kreşe gidiyor ve ben bunun için kreşe para ödemiyorum.Ayrıca haftada birgün müzik okuluna götürüyorum.Onada para vermiyorum.Çocuklardan muayene ve ilaç parası alınmıyor.Bunun gibi birçok artısı var buranın.Bunlarıda inkar edemem..
 

Belki 20 li yaşlarda olsaydım bu kadar kesin kararlar vermek zorunda hissetmezdim kendimi.Yaş 35 i geçince karar vermek gerekiyor diye düşünüyorum.Sonra bir bakacağım 40 olmuş ve o yaştan sonra Türkiyede iş bulmakta çok zor olabilir..
 
Hayatım eyer şimdi oldugun ülkenin dilini biliyorsan, yine bir īş bulabilirsin. Hata türk iş yerlerinde, marketlerde fallanda dusunmezmisin? Ama cocuğunla tek başına zor. Bir kireşe versen saatligi en az 5 ile 6 arasidir.
Önemli olan senin ne istediğin? Eyer çocuğunla orda mutlu olacağını düşünüyorsan kal. Eyer şüphelerin varsa, turkiyeye dönmeni tafsiye ederim. Demişsin ya, ailenin kaldığı yer küçü ve iş bulmak zor diye, sende sehire taşın! Kimsen yokmu, sans biri garantili iş bulsa orda, kalkıp gütmek istemezmisin?
 

Ben buraya gelmeden önce Türkiyede büyük bir şehirde çalışıyordum.Arada ailemde gelip yanımda kalıyordu.Ama o zaman bekardım.Çocuk yoktu.Yine aynı şehre gitsem iş bulabilirim rahatlıkla.Ama orda yine yalnız olacağız.Oğlum rahatsızlansa v.s.işyerinden bir iki izin alsam problem olacak.Ama ailemle aynı şehirde olsam en azından annem babam kardeşlerim hepsi yardımcı olur bana..
 
Anlıyorum, bu durumda bende karsiz kala bilirdim. Ama sevgili babacığın orda sana bir iş ayarlaya bilirdi, bir tarafdanda haklı işte..
dogru ama şuam kireş için ödemiyorsun ama eyer çalışıyor ve gelirin belirli rakamların üztünde ise kendin ödmemelisin. Bu arada ben anaokulunu kast etmiyorum bildigin kireşden bahsediyorum. Gerçi ülkeden, ülkeye değişir.

Biliyorum canım hatta sen bile ücretsiz bir cok kurslara katıla bilirsin. Peki eski eşinde cocuğun için yardımda bulunuyormu?
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…