- 7 Aralık 2012
- 18
- 0
- 86
ben 20 yaşındayım.eşimle kaçarak ve severek evlendik.eşimin ailesi bana evlenirken hiçbirşey yapmadı beni istemediler düğünüm bile olmadı anlayacağınız gelinlik bile giyemedim.eşimin işi yoktu evlendiğimizde eşimin ailesi hiç destek olmadı bize aç kaldığım günler bile oldu sırf beni istemedikleri için eşimin babası bana hep cephe aldı. annem elinden gelen fedakakarlığı yaptı eşim için üstelik eşimin ona saygı göstermemesine rağmen.eşim benim ailemle görüşmüyor ama ben onun ailesine her zaman saygılı olmak zorundayım. düğün bile yapmak istedi sırf ben gelinlik giyeyim diye onuda kabul etmedi.babam vefat ettiği için çeyiz yardımı aldım aylarca o parayla geçindik .eşim memuriyeti kazandı ve tayinimiz çıktı.eşim memuriyete başladı maddi sıkıntı çektik yeni şehirde bilmem ondan mıdır benle boşanmak istedi ben çok direndim boşanmamak için ama annem beni almaya geldi ve beni götürdü ben giderken eşim yataktan bile kalkmadı o zamnlar sürekli arkadşlarıyla dışardaydı ben evde hizmetçi gibiydim sağolsun eşimin iş arkadaşının eşi hep yanımda oldu o zamnlar çok zor günler geçirdim. annemin evine döndüm eşim beni aradı barışmak istedi ve 2hafta sonra barıştık.ablam gitme hemen değişmez dedi ben yuvam deyip geldim buraya .şuan eşim hiçbenle dışarı çıkmıyor hep arkadaşlarıyla geziyor.ben evdeyim hep hiçbirşey yapmama izin vermiyor sen kadınsın diyip duruyor bana karşı hiç saygısı yok bunu biliyorum ona söylüyorum ama anlamıyor hiçbirşey paylaşmıyoruz çok bencil biri ve ben boşanmayı düşünüyorum ama kararsızım yeni hayatımdan çok korkuyorum . böyle diyince pişman oluyor ama değişmiyor işte ben artık yaşamıyorum sanki böyle düşündüğüm içinde üzülüyorum.tecrübeli arkadaşlardan yorum bekliyorum.uzun olduğu için daha fazla yazamıyorum.