Kararsızlığım

Devitamini .!.:

Merhaba…
Evliyim ve bir çocuğum var. Yaklaşık 1 yıl kadar önce İstanbul’dan taşınıp daha küçük bir şehre taşındık. Aslında İstanbul’dan taşınma sakin bir şehirde yaşama fikri hep vardı ama hep erteliyorduk. Ben buraya taşınmadan burada bir iş buldum ve işe başladım , çocuğumu da kreşe verdim. Eşim uzaktan çalıştığı için taşınmamız sorun olmadı. Açıkçası çalışma sebebim zorundalık değil de iş tatmini mesleğime devam etme isteği, evde oturmanın canımı çok sıkması vs. idi… ancak ben aşırı bunaldım ve iş yerinde asla iş tatminim olmuyor ve mutsuzum. Toksik iş arkadaşları, umursamayan yönetici, kötü niyetli iş ortakları kaynaklı her gün uyanıp işe gitmek zulüm olarak geliyor. Bu arada çalıştığım firmada alanında iyi bir firma. Bu şehirde bulabileceğim başka iyi bir iş veya firma yok. Zaten sektör çok durgun işe giren çıkmasın deniyor… neyse ben böyle bunalımlı her gün eve geldiğim için eşimde ayrıl mutlu olacaksan çalışmak zorunda değilsin diye verdi desteği. Ama ben o kadar kararsızım o kadar kararsızım ki yaptığım seçimler hep mutsuz ediyor beni diye eşimi de dinleyemiyorum Bu yüzden istifa etmeye de işte kalmaya da korkuyorum. İstifa edersem toplum baskısı, işteki insanların bak yapamadı gitti demesi, kendimi yetersiz ve boş kalacağım bir evde ne yapacağım tüm gün diye diye düşünmekten harap ettim. Neden bu kadar kararsızım. Siz ne yapardınız ya da benim ne yapmamı önerirsiniz belkide bakış açımı mı değişmeliyim. Bilemiyorum sadece,
Çok bunaldım.

Genişletmek için tıkla...

Deltavealfa .!.:

Hangimiz değiliz ki
Çalışmasam aç kalmam şükür modundayım
Ama çalışmak bir standart sağlıyor doğruya doğru
E iştekilerden de bıktım ne olacak böyle

Genişletmek için tıkla...

Prenses bella .!.:

İstemeye istemeye işe gitmek çok zor ama sırf oradaki insanlar için iş bırakmakta çok saçma. Ortalama 500-600 kişi ile muhattabım çalışan ve her telden insan var her cinslikte tipte var. Herkesin her şey hakkında bi fikri var, herkes her şeyi çok biliyor vs vs. Bunları kim takar peki? Kimse.
Yani ben ne diyosam odur nokta. Dahası iş işte kalır. Bu ekonomide sırf çalışma ortamındaki insanlar için iş bırakmak yerine bu derece gözüm karardıysa iş bırakmaya kadar sazı elime alırım neyse beni rahatsız eden tek tek bakarım bi pürüzleri traşlarım zaten en son işi bırakma göze alınmışsa önce tüm tuşlara basarım.

Genişletmek için tıkla...

Devitamini .!.:

Yani bu yapı meselesi ben öyle bir yapıda değilim. Suan sistematik olarak sessiz istifa modundayım asla mutlu değilim ve çalışma isteği de taşımıyorum. Ay suan gidip istifa basmamak için zor duruyorum maddi getirisi olmasa katlanmam cidden geldiler bana

Genişletmek için tıkla...

kerkenes .!.:

Maaşınız ne kadar?

Genişletmek için tıkla...

Devitamini .!.:

Merhaba…
Evliyim ve bir çocuğum var. Yaklaşık 1 yıl kadar önce İstanbul’dan taşınıp daha küçük bir şehre taşındık. Aslında İstanbul’dan taşınma sakin bir şehirde yaşama fikri hep vardı ama hep erteliyorduk. Ben buraya taşınmadan burada bir iş buldum ve işe başladım , çocuğumu da kreşe verdim. Eşim uzaktan çalıştığı için taşınmamız sorun olmadı. Açıkçası çalışma sebebim zorundalık değil de iş tatmini mesleğime devam etme isteği, evde oturmanın canımı çok sıkması vs. idi… ancak ben aşırı bunaldım ve iş yerinde asla iş tatminim olmuyor ve mutsuzum. Toksik iş arkadaşları, umursamayan yönetici, kötü niyetli iş ortakları kaynaklı her gün uyanıp işe gitmek zulüm olarak geliyor. Bu arada çalıştığım firmada alanında iyi bir firma. Bu şehirde bulabileceğim başka iyi bir iş veya firma yok. Zaten sektör çok durgun işe giren çıkmasın deniyor… neyse ben böyle bunalımlı her gün eve geldiğim için eşimde ayrıl mutlu olacaksan çalışmak zorunda değilsin diye verdi desteği. Ama ben o kadar kararsızım o kadar kararsızım ki yaptığım seçimler hep mutsuz ediyor beni diye eşimi de dinleyemiyorum Bu yüzden istifa etmeye de işte kalmaya da korkuyorum. İstifa edersem toplum baskısı, işteki insanların bak yapamadı gitti demesi, kendimi yetersiz ve boş kalacağım bir evde ne yapacağım tüm gün diye diye düşünmekten harap ettim. Neden bu kadar kararsızım. Siz ne yapardınız ya da benim ne yapmamı önerirsiniz belkide bakış açımı mı değişmeliyim. Bilemiyorum sadece,
Çok bunaldım.

Genişletmek için tıkla...