Kardeşim bana çok bağımlı ve kalbini kırmadan laf anlatamıyorum!!

Ya tamamen boş konuşuyorsun su an. Senede 2 hafta bile gidip anneni babanı görme diyip de öneri verdiğini mi düşünüyorsun? Kız kac senedir bu kardesin tüm yükünü çekiyor, sen hayatında kendin dahil 1 kişinin bile sorumlulugunu almamış biri olarak gelip resmen dalga geçiyorsun. Kuzeni varmışmış da bilmem neymiş de. Kaç yaşında kadınsın ya cocuk gibi.

Senin boyle bir aile bireyin var belli ki konu sahibinden ziyade kendini savunmaya baslamissin hicbiseyi gözün görmediginden sana oyle geliyor.
Yurtdisinda yasayan herkes tum iznini aile evinde gecirmiyor 2 haftaysa 2 ye bölünür. Birinde kendine vakit ayirirsin birinde ailene vs. Ve aile evine gelince 2 kere arkadasla gorustuysen 1 defa aile bireyinle /kardesinle vakit gecirirsin bu da normal bir sey. Kardeşin sorunlu olmasi durumu degistirmiyor eve gidip görmezden gelmek mümkün bisey degil. Haklisin haklisin diyip etrafa kizmanizdan baska super cozum sunduysaniz konu sahibine ne mutlu. 🙄
 
Peki bunları yaptığında zaten pamuk ipliğine bağlı olan psikolojisi birde sevilmiyorum istenmiyorum diye iyice kötüleşirse ne olacak?
Ben yorumumda elin kardeşinin üzerinde olsun demişim zaten üyeye. Yanında olmak başka şey pışpışlamak başka şey. Kardeşin psikolojisinin pamuk ipliğine bağlı değil gayet de tatile, buluşmaya, koşuya, alışverişe gidiyor kötü durumda olsa da yatak döşek depresyon hastası değil. Vaziyetin böyle olmasının sebebi abla dışındaki her şey. Abla da tükenmiş artık kafanın arka sekmelerinde kardeşin de olsa başkasını düşünmek çok yorucu. Üstelik konu sahibi yurtdışında ve evlilik arefesinde. Sonsuza dek böyle süremez. Kardeş kendi duygularının içinden geldiğini kabul etmeli. Faturayı çevresindekilere kesmeyi bırakmalı. Ayrıca aptal değil her şeyin farkında görünüyor. Ablasının nişanlısıyla tatile çıkacağı konusunu geleneksel kafalı babanın yanında açıyor mesela onlarla tatile gidememesine içerlemiş güya. Sinsi ve manipülatif davranıyor psikolojik durumuyla insanları kontrol etmeye çalışıyor. Abla daha bile zor şartlarda büyüyüp kendini yetiştirmiş çünkü hayatının kendine ait olduğunu biliyor. Kardeşi de bunu öğrenmek zorunda nokta. Evet yaşıtlarından geride kaldı ama toparlayacak inşallah ablasından daha iyi yerlere gelir ablası da gurur duyar kardeşiyle. Böyle zor ailelerde büyüyüp bir de sorunlu kardeşi olanlar bağlarını kesiyor genelde konu sahibi kesinlikle istisna benim gözümde ilgili bir abla canlandı açıkçası. Herkes aynı fikirde olmak zorunda değil tabii ki. Ayrıca bazı üyeler empatiyi hep güçsüzle yapıyor. Her zaman güçsüz olan kurbandır diye bir kaide var da benim mi haberim yok? Tough love tabirini duymuşsunuzdur bence hepiniz. Sabır, her şeyi sineye çekmek değildir.
 
Önceki konularınızı bilmiyorum ama burda birkaç yorumdan anladığım kadarıyla madde kullanan alkol alan birini yurtdışında yanınıza almamanız bu tür şeyler bildiğim kadarıyla yurtdışında daha kolay ulaşılıyor. Sizin yeni kurduğunuz düzene kuracağınız aileye bir dinamit olur bu kardeş. Kırmadan asla sınır koyamazsınız kardeşinize. Bir de bırakın annesi babası ona ebeveyn olsun ona bu rolü neden üstleniyorsunuz ki? Siz destek olabilirsiniz ancak kendisi istemediği sürece ne tedavi işe yarar ne de sosyallik
 
Kızlar merhaba

Kız kardeşimle aramda çok yaş farkı var (kendisi 19 yaşında ben 20lerimin sonundayım)

Kendisi çok ağır bir ergenlik geçirdi (lisede devamsızlıktan kalıp açığa geçme, kendini j*letleme, agresiflik, alkol sigara, küfürbazlık, antidepresanını fazla içip sonra korkup bize itiraf edip hastanelik olma vs). Evde oturuyor evde hiçbir iş yapmıyor. Asosyal yaşıtı arkadaşı yok. Arkadaş yapsa da garip tiplerle arkadaşlık yapıyor. Üni sınavı için ikinci kez mezuna kaldı ama dersleri çok kötü ve asla çalışmıyor. Şimdilerde mental olarak daha iyi tedavisi devam ediyor.

Ben yurtdışında yaşıyorum yeni nişanlandım ve evlilik yolunda ilerliyorum. Nişanlımla yaptığım her aktiviteyi inanılmaz kıskanıyor. Nişandan sonra tatile gittik Alaçatı’ya, ben de geliyim diyip durdu. Tabii ki hayır dedim.

Türkiye’ye zaten 6 ayda bir ya da senede bir geliyorum, arkadaşlarımı çok özlüyorum, ama her arkadaşımla dışarı çıkmak istediğimde ben de geliyim mi diyor. Güzellikle anlatmayı denedim çünkü psikolojisi pamuk ipliğine bağlı “arkadaşlarımı özlüyorum onlarla tek çıkmaya ihtiyacım oluyor konuşacak özel şeylerimiz oluyor seninle zaten vakit geçiriyoruz, ben geleibleceğin yere zaten seni çağırıyorum, seni çağırmadıysam sorma” dedim işe yaramadı. Sinirlenip “bana biraz alan ver” dedim yine işe yaramadı. Dün birlikte fotoğrafçılık kursuyla geziye gittik zorla beni de götürdü halbuki gidip kendisinin sosyalleşmesi lazım.

Valla kardeşim ama bu hayatsızlığı beni inanılmaz yoruyor. Ne zaman çıkıp eve gelsem surat beş karış asık. Annem de götür sanki ne olacak diyip duruyor da istemiyorum yani.

Kardeşimin psikolojik durumunu da göz önünde bulundurarak sizce bunu nasıl çözebilirim?
pofffff.
 
Son düzenleme:
olmayınca olmuyor işte. Ben de hep bir kız kardeşe özenirdim ama bu konu sahibi gibi olacaksa hiç olmadığı daha hayırlı. İnsana kendini yük gibi hissettirir. 19 yaşında ergen sonuçta tüm gün odasına kapanıp sizinle iletişime de geçmeyebilirdi. Ne güzel iletişime geçmek istiyor birlikte takılmak istiyor, şanslı olduğunuzun farkında değilsiniz.
Konu sahibinin herkese verdiği ayarlardan sizin yazdıklarınızı anlayacağını düşünmüyorum..
 
Yahu kizla 2 haftanin her gununu gecir diyen var mi bilmiyorum ben demedim. 2 gun ciktiysam 3.gun gelmek istiyor diyor mesela bunda ne var? 2-3 arkadasla ciktiysam 1 kere de kardesimle cikmak yük olacaksa o eve gelmem ben. Eve gelmeme vicdan yapiyor da boyle huzursuzluk olunca mi vicdan rahat oluyor? Her yorum yazdigimiz sey yaşadigimiz durumlar olmuyor zaten.
ya kadın yazmıs sabah arkadasımla cıkıyorsam aksam onunla çıkıyorum kötü hissetmesin diye diye. bir de HER bulusamasına gelmek istemesi sorun zaten götürüyormus ama herrr seferinde de götürmek istememesi dogal degil mi?
 
Herkes boş boş kardeş duyarı kasmış. Siz haklısınız, kardeşiniz profilindeki insanlar sadece ve sadece keskin sınırlardan anlarlar.
Yok kardeşlik yok sahip çık yok zaten 2 hafta bilmem ne. Gerçekten neyin ne olduğunu senelerce problemli bireylerle yaşamanın sorumluluk almanın ne demek olduğunu bilmeyen insanlar yorum atıyor.
İntihar eğilimi olan insanlarla yaşamanın zorluğu nedir biliyo musunuz. Bu kadın sabah akşam 24 saat kardeşiyle gezmek zorunda değil.
Her gittiiği yere kuyruk gibi peşine takmak zorunda değil. Kardeşinin bi hayatı olsun diye zaten senelerce kendi hayatından vermiş,dahasını vermek zorunda değil.
Konu sahibi sabah beraberse akşam çıkmaya yine istiyor diyor, 3gün dip dibe gezse 4. Gün yine istiyor diyor.
Normal normal büyüyen sağlıklı güzel kardeşlik kuran insanlar kardeşlik duyarı kasıyor ve bu traji komik.
 
Konu sahibinin herkese verdiği ayarlardan sizin yazdıklarınızı anlayacağını düşünmüyorum..

olmayınca olmuyor işte. Ben de hep bir kız kardeşe özenirdim ama bu konu sahibi gibi olacaksa hiç olmadığı daha hayırlı. İnsana kendini yük gibi hissettirir. 19 yaşında ergen sonuçta tüm gün odasına kapanıp sizinle iletişime de geçmeyebilirdi. Ne güzel iletişime geçmek istiyor birlikte takılmak istiyor, şanslı olduğunuzun farkında değilsiniz.

Sizin hayallerinizi süsleyen kız kardeş olmak zorunda değilim.

Ben de özeniyorum arkadaşlarımın sağlıklı bir ruh hali olan kız kardeşlerini görünce. Benim kardeşim de keşke süslenip çıksa yaşıtlarıyla gezse, üniversiteye gitse, bu eve tıkılıp kalmasa bi hayatı olsa bu genç yıllarını böyle çürütmese diye.

Beni burda linçleyenler psikolojik sorunları olan, intihara meyilli birisiyle aynı evde yıllarca yaşamanın zorluğunu biliyormuş gibi boş keseden sallıyorlar. Elli kere yazdım sorun benimle gelmek istemesi değil HER YERE gelmek istemesi ama yok okumuyorsunuz anlamıyorsunuz. Sırf ondan önce doğdum ve kafa olarak daha sağlamım diye benim kendime özel alanım olmasın arkadaşlarımla hiç yalnız vakit geçirmeyeyim istiyorsunuz. Tatile çıktığım tarih bile boş boş eleştirildi burda.

Allah inşallah sizi benzeriyle sınamaz ne diyim.
 
kerkenes doğru söylüyorsunuz konu sahibinin sorumluluğu değil, ebeveynler çocukların sorumluluklarını diğer çocuğa yüklememeli, bu arada hemen parantez açayım evin en büyük kızıyım, ablayım yani ve biri rahmetli oldu ama 2 kızkardeşim var.

Konudaki kızkardeşin şu anda istenmeyen çocuk ilan edilme sebebi aile, niamh12’nin eski konularına da bir göz attım baba parayla babalık yaptığını sanan bir ebeveyn belli ki, kızlarının doğum gününü bile umursamayan bir kutlamayı bile çok gören, eşine küfür eden birisi, anneyse kontrolcü, anne de baba da aynı zamanda manipülatif ve baskıcı.

O yüzden konu sahibinin de sosyal fobisi var, çalıştığı ülkede iyi bildiği halde İngilizce konuşurken bile tedirgin oluyor, işini iyi yaptığını biliyor ama yine de strese giriyor, kendisine karşı da bir kontrolcülüğü var, misal bir espiri yapacakken bile zekice olduğuna ikna olursa espri yapıyor.

Düşün ki 30 yaşında kendi parasını kazanan, yurt dışında yaşayan bir kadının kendi nişanı için karar verme hakkı yok, anne evde yapamam diyor baba nişan benim onurum dul kadın gibi veremem seni diyor, kafanızda canlandırın aileyi.

Hadi niamh12 okumuş sonra yurt dışında eğitime devam etmiş eğitimi devam ederken iş imkanı bulmuş hayatını orada kurmuş bir şekilde kendisini döndürüyor ama kızkardeş o evde o anne babayla yaşıyor, baskı, kontrol, manipüle yüzünden muhtemelen 12-13 yaşından sonra aileye tepki geliştirdi, baba alkol ve sigara kullanıyor mu bilmiyorum ama küfür ediyormuş, kızkardeş küfürbazsa babasından görmüş, aileye beni görün diye bağırıyor yaptıklarıyla fakat anne baba sorumluluğu almak yerine abla üzerine atıyor.

Kardeşin tedavisinin iyi sonuç vermesi için ailenin de terapi alması lazım.

Yoo sosyal fobim yok. Bu ailenin toksikliğinin özgüvenimi ve psikolojimi etkilediği kesin, bunu yenmek için de yıllardır terapi alıyorum. Hiçbir zaman da sosyal fobi teşhisi almadım.

Zaten konularımı özetlemişsiniz ben de bu özetini geçtiğiniz ailede doğdum. Ama kardeşimle benzer travmalara verdiğimiz tepkiler farklı oldu. Hatta ailem beni çok daha fazla baskıladı ve zorbaladı. Ben çok çalışıp çabalayıp ailem tarafından sağlanan fırsatları iyi değerlendirip bu evden çıktım gittim. Buraya tabii ki sadece dertleri yazıyoruz, o yüzden kabus gibi bir aile tablosu ortaya çıkıyor, ama hiçbir şey tamamen siyah ya da beyaz değil, ailem bizim için çok fazla fırsat da sağladı maddi manevi. Kardeşim demek ki daha güçsüz biri ki kendini eve kapatıp hiçbir şey için çabalamayan içkiye sigaraya düşen birine dönüştü. Ama artık 20 yaşına girecek kendini silkeleyip hayata dönmesi gerekiyor bir şekilde artık küçük bir bebek değil.

Terapi konusunda dediğinize katılıyorum. Çift terapisi önerdim parasını ödemeyi bile teklif ettim ama onlar böyle mezara kadar gider olan bize olur.
 
Kardeşim demek ki daha güçsüz biri ki kendini eve kapatıp hiçbir şey için çabalamayan içkiye sigaraya düşen birine dönüştü. Ama artık 20 yaşına girecek kendini silkeleyip hayata dönmesi gerekiyor bir şekilde artık küçük bir bebek değil.

Terapi konusunda dediğinize katılıyorum. Çift terapisi önerdim parasını ödemeyi bile teklif ettim ama onlar böyle mezara kadar gider.
Kardeş aynı karakterde olmuyor, biz 3 kardeştik hepimiz farklı karakterdeydik, tepkilerimizde farklıydı.
Ailenizdir böyle yazılması sizi kırıyor da olabilir ama ben direkt kardeşinizi suçlu bulamadım, maddi manevi fırsatlar tanımış olabilir lakin çocuk yetiştirirken sadece fırsat tanımak kafi gelmiyor, kardeşinizin sevgi, ilgi, şefkat ihtiyaçları eksik bırakılmış bence, ergenliği zor geçen birine nasıl davranacaklarını bilmeden hareket etmişler muhtemelen, uzman yardımıyla da ilerlemediklerinden her şey sarpa sarmış.

Kardeşiniz silkelenip ne yapıyorum der umarım 🙏 ama demezse ailenizin de pek kendilerini düzelteceği yok, üçü böyle devam eder, bu durumda yapabileceğiniz tek şey kendinizi çekmek olur.
 
Kardeş aynı karakterde olmuyor, biz 3 kardeştik hepimiz farklı karakterdeydik, tepkilerimizde farklıydı.
Ailenizdir böyle yazılması sizi kırıyor da olabilir ama ben direkt kardeşinizi suçlu bulamadım, maddi manevi fırsatlar tanımış olabilir lakin çocuk yetiştirirken sadece fırsat tanımak kafi gelmiyor, kardeşinizin sevgi, ilgi, şefkat ihtiyaçları eksik bırakılmış bence, ergenliği zor geçen birine nasıl davranacaklarını bilmeden hareket etmişler muhtemelen, uzman yardımıyla da ilerlemediklerinden her şey sarpa sarmış.

Kardeşiniz silkelenip ne yapıyorum der umarım 🙏 ama demezse ailenizin de pek kendilerini düzelteceği yok, üçü böyle devam eder, bu durumda yapabileceğiniz tek şey kendinizi çekmek olur.

Ben de asla ve asla kardeşim suçlu demiyorum, ailem hakkında yazılan şeyler de doğru zaten bunların hepsi benim ağzımdan çıktı ki siz özetlediniz. Ama işte kardeşim ilk ayrılık acısını yaşadığında saatlerce başında bekleyip saçını okşayan annemi de tamamen suçlayamıyorum. Ya da senelerce pazar günü dahil eşek gibi çalışıp kardeşimin bir dediğini iki etmeyen babamı. Herkes bildiğince ebeveynlik yapıyor büyümek bu insanları affedip hayata devam etmeyi gerektiriyor maalesef. Ya da ben öyle yapıyorum diye hakkım olmayan bir şekilde kardeşimin de öyle yapmasını bekliyorum.

İyi dilekleriniz için çok teşekkür ederim
 
Konu sahibinin herkese verdiği ayarlardan sizin yazdıklarınızı anlayacağını düşünmüyorum..
Siz şans dediğiniz şeyin ne olduğunun farkında değilsiniz. Cıvıl cıvıl bir genç kızın ablasıyla takılmak istediğini,ablasınında 2 haftalık tatili bile kardeşine çok gördüğünü zanneden yorumları bunlar. Hayatın gerçeklerinden çok uzak.
Esas bu yorumlar bana acımasızca geliyor. Kurtulmak istemeyen kimseyi kurtaramazsınız kim olursa olsun. Yaşanmak istenmeyen hayatın sorumlusu bir başkası olamaz.
 
Ben de asla ve asla kardeşim suçlu demiyorum, ailem hakkında yazılan şeyler de doğru zaten bunların hepsi benim ağzımdan çıktı ki siz özetlediniz. Ama işte kardeşim ilk ayrılık acısını yaşadığında saatlerce başında bekleyip saçını okşayan annemi de tamamen suçlayamıyorum. Ya da senelerce pazar günü dahil eşek gibi çalışıp kardeşimin bir dediğini iki etmeyen babamı. Herkes bildiğince ebeveynlik yapıyor büyümek bu insanları affedip hayata devam etmeyi gerektiriyor maalesef. Ya da ben öyle yapıyorum diye hakkım olmayan bir şekilde kardeşimin de öyle yapmasını bekliyorum.

İyi dilekleriniz için çok teşekkür ederim
Rica ederim, dediğim gibi kardeşler aynı olmuyor, sizin de kırıldığınız şeyler olmuştur belki ama kendi içinizde affetmişsinizdir, kardeşiniz affedememiştir, bir sorun var evet ama direkt kardeşinizden kaynaklı değil, hem abla, hem evlat hem ebeveynim, konunuzu bu 3 deneyim üzerinden yorumlamaya çalışıyorum kendimce.

Kardeşinizin sorunları 3-4 yıllık değildir öncesi vardır, çocukluktan itibaren bir kopukluk olmuş bana kalırsa, bir de altını çizmem gereken bir şey var, çocukların maddi ihtiyaçları da oluyor evet lakin ebeveynlerden sadece bir tanesinin ilgilenmesi yetmiyor, çocuklar için babanın sevgisi şefkati ilgisi çok önemli.

Evde görmediğini dışarıda olur olmadık insanlarda arıyorlar sonra, ki siz bile annenizi tasvir ederken annenizi saçını okşayan babanızı çalışan olarak tanımladınız, babanız hiç evlatlarının saçlarını okşayıp ne kadar değer verdiğini sevdiğini söyledi mi?

Belki sizinle kıyasladılar, bazı ebeveynler maalesef çocuklarını kıyaslıyor, bu da kıyaslanan çocuğu dikkat çekmeye yöneltiyor, keşke hepsi beraber terapiye gitse de sorunun temeline inilse, sizin için de yorucu olmaz hiç olmazsa, zira sizden de elin kızı gibi değil de annesi gibi davranmanız bekleniyor, yıllardır yaşanan sorunlardan boğulmuşsunuz ister istemez.
 
babanız hiç evlatlarının saçlarını okşayıp ne kadar değer verdiğini sevdiğini söyledi mi?

Çok çok daha nadir. Muhakkak baba sevgisi çok önemli ama babasından şiddet gören, babasını görmeden büyüyen insanlar da var. Kardeşim daha küçük olsa anlarım, ama artık yetişkin biri olarak bu aileye doğduğu gerçeğiyle baş etmeyi öğrenmek zorunda.

İnanın evde bile hiçbir şey yapmıyor. Odasını dahi temizletemiyoruz. Hedefi yok isteği yok motivasyonu yok. Dilimde tavsiye vermekten, konuşmaktan anlatmaktan tüy bitti. Terapiye ve tedaviye devam ediyor ama artık kronikleşti bu depresyon hali gibi hissediyorum.
 
Çok çok daha nadir. Muhakkak baba sevgisi çok önemli ama babasından şiddet gören, babasını görmeden büyüyen insanlar da var. Kardeşim daha küçük olsa anlarım, ama artık yetişkin biri olarak bu aileye doğduğu gerçeğiyle baş etmeyi öğrenmek zorunda.

İnanın evde bile hiçbir şey yapmıyor. Odasını dahi temizletemiyoruz. Hedefi yok isteği yok motivasyonu yok. Dilimde tavsiye vermekten, konuşmaktan anlatmaktan tüy bitti. Terapiye ve tedaviye devam ediyor ama artık kronikleşti bu depresyon hali gibi hissediyorum.

Dediğim gibi aynı anne babadansınız ama karakterler ve tepkiler farklı olur, kaldı ki şiddet gören veya hiç baba görmeden büyüyenlerde travmalı aslında, sadece bir kısmı bunu kendi içinde bastırıyor, kendileri de ebeveyn olunca veya anne baba olmanın ne demek olduğunu daha iyi anladıklarında gün yüzüne çıkıyor, ortalama 35 yaşından sonra aileyle çatışma sorgulama hatta aileden uzaklaşmalar yaşanıyor, bdvde bununla alakalı çok konu açıldı.
Siz ne kadar konuşursanız konuşun asla dinlemeyecektir, akıl vermeniz yönlendirmeniz ters teper.
Bir araya geldiğinizde tavsiye verme, yönlendirme veya iş yapmamasını sorgulama gibi şeyler yapmayın, kendinizi tüketmekten başka bir işe yaramaz çünkü, onun istemesi bir amaç edinmesi lazım, belki bir amacı vardır ama bunu sizinle paylaşmıyor veya kabul görülmeyecek diye düşünüyor da olabilir.

Sizin değil ama annenizin kardeşinizin iç dünyasına inmesi gerekiyor gerçi bu vakitten sonra kendini açar mı anlatır mı o da meçhul 🤷‍♀️
 
Son düzenleme:
Back
X