Canım karı koca polis olduğumuz için ben çok gördüm görmeyede devam edicem. Hep tanıdık hikayeler. Daha gencecik çocuklar gayet güzel paralar kazanmalarına rağmen borç batağına düşmüş durumdalar. Polis intiharları diyorlar ama çoğu psikolojik değil maddi konular yüzünden. 20 yaşında bu paraları kazanan çocuklarının tepelerine çöküp borçlarını ödetip evlerini aldırıp birde beş kuruşsuz evlendirip gelinede aynı şeyi reva görürler. Çocuk okuttum diye göğüs kabartırlar utanmadan çocuğu devlet okutur 50 lira harçlık gönderecekler diye akılları çıkar.
benzer duruma şahit olduk.
kuzenim polis,
ailesi 5 kuruş parasına dokunmaz.
ilk geçici görev yeri evimin dibine denk geldi.
biz de o sırada başka şehirdeydik, çok ısrar ettik, git gel yol yapma, 2 ay bizim evde kaldı.
görev yeri netleşti, eve çıktı arkadaşları ile,
teyzem farklı şehirde ama annem her hafta yazık çocuklar yemek yapamaz diye yemek taşır o eve.
kardeşlerim yada ben evin yakınından geçsek, evde birileri varsa muhakkak bir şeyler alır götürürüz.
çocuk 1 yılda borçsuz arabasını aldı.
alırken arkadaşlarından çekinerek aldı.
ben hariç herkes ailesine bakıyor diyordu.
herkes kredi borçlarına gömülmüş.
kendisine deri mont almış bir heves, tatilde giyiyordu ayıp olur diye.
22-23 yaşında hayatlarının başında çocukların üstüne binen ailelerden tiksindim gerçekten.
zorunluluk olur amenna.
hastalık, ölüm, kaza... ama mobilya yenileyip, araba modeli yükseltmek için bu çocuklara ettikleri yazık gunah..