Böyle şeyler okuyunca çok üzülüyorum kendi kardeşim geliyor aklıma. Bizim de aramızda 9 yaş var ve biz de aynı sorunları yaşadık. O dönemlerde ne anneden kokuyordu ne babadan. Durumu daha kötüye gitmesin diye hep alttan alıp sevgiyle yaklaştık ona. Yeter ki okulunu okusun bitirsin diplomasını alsın, hayatını kurtarsın diye. Ona hep arkadaş gibi yaklaştım. Bir derdi olduğunda saklamasın anlatsın diye. Başı derde girdiğinde haber versin ki biz de yardımcı olalım diye. Ben bir abla olarak elimden geleni yaptığımı düşünüyorum ve vicdanım rahat. Elimizden gelen her imkanı verdik ona. Okulunda kötü alışkanlığı olan arkadaşları vardı. O da öyle kötü şeyleri bulaşmasın diye. Daha düzgün arkadaşlara yönelsin diye elimden geleni seve seve yaptım. Daha çocukken hayal kurardım . Büyük çalışınca kazanınca kardeşime güzel şeyler alacağım diye. Ben gençliğimde her istediğimi anlamadım istedim ki o gençliğini güzel geçirirsin. Kendini ezik hissetmesin arkadaş ortamında güveni olsun diye, mutlu olsun diye elimden geleni yaptım. Abla kıyafetim kalmadı kıyafet lazım, abla arkadaşlarla dışarı çıkacağız para lazım, abla iPhone'un yeni modeli çıkmış alalım, Abla ehliyet alacağım. Tamam dedim hepsine tamam dedim. Elimden geldiğince hepsini yaptim. Kendim Külüstür telefon kullanırken ilk onu düşündüm ona aldım. Hepsi yüzündeki bir gülümseme içindi. Içten bir kere sarılsın diyeydi. Bir ayakkabı isterdi iki ayakkabı alırdım. Kaç kere yazın onu otele tatilere götürdüm .Bir teşekkür bile etmezdi bana. Olsun o mutlu olsun yeter derdim. Kavgalara karışırdı çocuk şubelerden toplardım gece yarısı onu. Babam kızmaz arkasını toplardı. Iki kere mahkemeye gittik onun yüzünden. Okuldan müdürü aradı mezun olmasına 2 gün kala kavgaya karışmış okuldan atacaklar. Az gözyaşı döküp yalvarmadım o müdüre. Daha beter yollara sapmasın diye hep alttan aldık ailecek. Çok şükür şu an 20 Yaşında kötü yollara da girmedi. Bu tarz pisliklerden uzak duruyor ama hiçbirimize saygısı yok. Ben lisedeyken bazen annem öğlen simit almam için harçlık verirdi bana. Pek param olmazdı cebimde. Ben almazdım o simidi yemezdim aç kalırdım. O parayla kardeşime çikolata alırdım. Eve giderken büyük bir mutlulukla götürürdüm yesin sevinsin diye. Ben daha çocukken bile kendimi düşünmez kardeşimi düşünürdüm. Onu öyle çok sevdim ben. Küfür etti bana vurdu bana. Özür bile dilemedi ama ben hep affettim. Baban hiç sesini çıkarmadı. Sustuk hep. Bu kadar fedakarligin sevginin karşılığı ne oldu peki. Beni bir kere aramaz, doğum günlerimi yıllardır kutlamaz. Benim için artık son nokta geçen sene yaşadığım olay oldu. 8 aylık hamileydim eşimle annemi ziyarete gitmiştim. Sıkıntılı bir hamilelik geçirdiğim için mutfakta annemle dertleşiyorduk. Birden odasından çıktı geldi. Yeter artık senin sesini mi dinleyeceğim diye. Ben de ona ablacım bu aralar iyi değilim .annemle dertleşiyorum biliyorsun hamilelikle ilgili sıkıntılarım var dedim. O da bana yeter artık be senin karnındaki cocugu s.k.yim dedi ve üzerime yürüyüp dövmeye kalktı. Eşim zor tuttu onu. Esim olmasaydı ne olacaktı. 8 aylık hamile halimle bebeğime kast edip dövecek miydi beni. O gün benim için her şey bitti. Ben yine belli etmedim içimdekileri. Anlamaz anlasa da değmez. Bana yapılan her şey tamam da evladıma o lafı ettikten sonra kardeşim bitti artık benim için. Içimden gelmiyor artık. Doğum yaptıktan sonra yine telefonda bir şey olmamış gibi konuştum onunla ama artık umrumda bile değil. Tabii evlendim gittim. Maddi olarak ona bir faydam yok artık. Yalandan biraz iyi davranıyordu. Ben de onun iki güzel lafına kanıp her istediğini yapıyordum. Şimdi bir faydam yok. Niye arasın beni niye kutlasın doğum günümü. Ben artık umursamıyorum onu ama annem ve babamın başında atsan atılmaz bir dert varki o da kardeşim.
Uzun oldu.kusura bakmayın.hakkınızı helal edin. Bu konuda o kadar da dolmuştum ki. Birkaç aydır aklıma geldikçe ağlıyorum hakettim mi ben bunu diye. Bende içimi dökmüş oldum aslında
Sonuç olarak bir denge olması lazım. Siz arkadaş gibi davranıp başı derde girerse haberdar olmak için iyi yaklaşacaksınız ama sınırları iyi korumak lazım. Çok fazla alttan almak iyi olmuyor. Babaya anneye bağırıp çağırdığında evde kimse tepki vermezse iş çığırından çıkıyor. Sen ne diyorsun oğlum kendine gel ,saygısızlık yapma diyecek biri olması lazım mutlaka
bu yasta birileriyle cikmalar ayrilio aglamalar..bunlari normalmis gibi gelio bize anlatamiyor tabi ama takip ediyoruz hareketlerinden anliyoruz.soruyorum kaciyo cvp vermiuo bizden uzaklasti..arkadaslarina tapiyo resmen bir sn durmuyo onlarsiz onlar yoksa da hep nette..neti kapatmiyoruz dersleri konusunda faydali..dersleri de pek kotu degil takdir almis falan..eskiden biz piknige falan giderdik cok sevinerek gelirdi..mutluydu..ama simdi piknige falan gidince kesinlikle gelmek istemiyor..israr ediyoruz annem evde yalniz kalamassin diye soyluyor ama o da aglamaya falan kalkisiyor..sosyal medya da hep ask seyleri ayrilik sevda bunlari paylasiyor..inanain napiyosak onune gecilmiyor..telefonu falan yok tabiki ama bisekikde hallediyor napicaksa ...cok da sıkmak istemiyoruz bizden hepten nefret eder diye..cunku cok sinirli su aralar .hepimize istedigi olmayinca cok saygisiz oluyor..babam dan bile korkusu kalmadi..adamcagizda uzuuluyor bagrip cagarmak istemiyor..sizce nasil davranilmali ona..eski kardesimi istiyorum bebegim gibiydi elimizde buyudu aramizda 17 yas var
