Kardeşimin benimle aynı ülkeye taşınmasını istemiyorum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Papatya129

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
20 Temmuz 2014
2.031
2.473
133
Gelişmeler 7.sayfada.


Kız kardeşim 17 yaşında. Yakında 18 olacak ve olur olmaz benim yaşadığım ülkeye dil okulu vasıtasıyla gelmek ve sonra yerleşmek istiyor.
Ben erkek arkadaşımla yaşıyorum ve kardeşimin bizimle yaşamasını istemiyorum.
Birincisi, gelirse çalışıcam diyor ama asla çalışmaz o kadar eminim ki. Liseyi bile bitirmedi açığa geçti ve evde bütün gün yatıyor. Bütün terapi ve psikiyatrist çabalarımıza rağmen tedaviyi bıraktı. Bir sürü kursa yazdırdık, iş bulduk, hepsine 2 gün gitti 3. gün bıraktı.
Evde yediği tabağı bile mutfağa getirmez. Bir kere bulaşık yıkadığını ya da evde bir şeye yardım ettiğini görmedim. O kadar kedi istedi, sahiplendik, kumunu bir kere temizlediğini görmedim. Yap diye yalvarmamıza rağmen kalkıp yapmıyor.
Annem ve babam çok çektiler ergenliğinden, şu an benim başıma atmak için destekliyorlar gelme isteğini. Biz çok yakında nişanlanmayı planlıyorduk, ben çekirdek bir aile kurmak istiyorum, kardeşimin ebeveyni olmak istemiyorum.


Sizce bunu nasıl onlara nasıl söyleyebilirim?
Zaten türk vatandaşlarına artık vize çıkmıyor vermezler dedim. Babam “deneyelim yine de” diyor. Gelirse bizimle aynı evde kalacak offffff.
 
Son düzenleme:
Baban resmen yilmis basindan atmak istiyor da 17 yasinda cocuga ana babalik yapmak sana dusmez. Ayrica acikca soyle ben evlenicem, ayni evde olmaz diye.
 

Dedim zaten benim bana güvenmeyin diye. Çalışıcam diyor ama inanın en fazla 1 ay çalışacak adım gibi eminim. G.tü yemez çalışmaya burda da verdiler garson olarak 3 gün sonra istifa edip geldi çok yoruldum diye.
Okulu da bıraktı öylece yatıyor.
 
Zor bir durum bu okul belki onun da geleceğini büyük ölçüde etkileyecek o konuda çekimser kaldım ama bana güvenip gelmesin deyin, siz bakmak zorunda değilsiniz ki.

Ya inanın başka evde kalacak olsa sıkıntı yok. Yine bir nebze idare edilir. Ama aynı evde kalacak bizimle. Oraya kadar gelip de yurt gibi bi yerde kalması ise çok garip duracak benim evim varken. Bilmiyorum yani
 
Ailenizin büyütüp yetiştiremediğini siz mi yetiştireceksiniz? Burada anne babanıza daha çok kızdım. Çocuk baştan savmak için yapılmaz. Bu hale gelmesi de muhtemelen ailenizin boşvermiş ve ilgisizliğinden. Siz gitmişsiniz güzel bir hayat kurmuşsunuz bence kabul etmeyin gerekirse açık açık söyleyin ailenize. Bilmiyorum bu konularda ben çok netimdir ya vicdan yapacak bir durum yok sonuçta ailenizde sizde kardeşinizi çok iyi tanıyorsunuz sorumluluk alacak yaşa gelmeden göndermemeleri gerek. Allah korusun başına bi şey gelse sizden bilecekler. Ben anneme çok rahat '' hayır '' derdim :)
 
Ya inanın başka evde kalacak olsa sıkıntı yok. Yine bir nebze idare edilir. Ama aynı evde kalacak bizimle. Oraya kadar gelip de yurt gibi bi yerde kalması ise çok garip duracak benim evim varken. Bilmiyorum yani
Başka ülkelerde de dil okulları var oralara başvuru yapsın hem yalnız kalırsa ayakları üzerinde durmayı da öğrenir belki.
 

Ailemin suçu elbette var bu hale gelmesinde. Ama asıl sorun şu ki kardeşim çok ağır bir ergenlik geçirdi, geçmişte hap içmişliği ve hastanelik olmuşluğumuz var. Çok uğraştık didindik bu süreçte düzelsin diye. Annem çaresizlikten hocalara mı gitmedi theta healing gibi absürt şeylere mi başvurmadı. Terapi aldırıyorduk bin güç bela şu ekonomide. Gitmiycem diyip tedaviyi yarım bıraktı.

Durum böyleyken ailem “bu çocuk hayal etti şimdi gidemezse psikolojisi bozulur, yine kendine bir şey yapar” cümleleriyle tehdit ediyorlar resmen alttan alttan. Çok yıprandılar farkındayım ama gerçekten ben ne yapabilirim ki? Ben çocuk bile istemiyorum ya.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…