Rica ederim, sagolun siz de icten cevabiniz icin. Agresiflesip, kestirip atiyorsa, konustugumuz gibi gurur yaptigi ve artik genc bir adam oldugu icindir. Umarim bir sekilde, yüzlesmeye, cözüm bulmaya ikna edebilirsiniz. Halbuki yüzlesmek, üzerine gitmek ne kadar sancili da olsa, korkularindan kurtuldugu zaman ne kadar hafifleyecegini, kendisiyle ne kadar gurur duyacagini bilse
Siz onun suyuna gidecek sekilde gizli mesajlarla simdilik onu caktirmadan ikna etmeye calisin. Bu arada iyi bir uzman arayisinda olun. Konusmak istemezse, mail atarsiniz. Üzerine cok varmadan yavas yavas cözüm bulma fikrini kafasina yerlestirin ki, icten ice terapiye hazir olsun. Onu rahatlatacagini düsündügünüz olumlamalari mektup ile yollayin. Alay edecektir muhtemelen, siz de gülerek: "Bana cok yardimci oldu, denemesi bedava." gibi biraz mizahi ve rahat bir uslupla tesvik edin, sakalasin. Belki hosuna gidecek ülkelerden, festivallerden, filmlerden, projelerden, üniversite hayatindan konusmak, onu hayat icin heyecanlandirmak, icinde korkularini yenip dünyaya baliklama dalma hissi uyandirir. Aile fertleri ile iletisim, onlara yardimci olmak cogu zaman cok zordur. Siz de mümkün oldugunca endise etmeyin, olumlu düsünceler ve mizahla yaklasin. Iyi ki sizin gibi ablasi var. Ikinize de kolay gelsin. Sevgiler
ben çok üzülüyorum artık. bu yaşa gelip de atlatamaması beni çok üzüyor. kişisel olarak aktif,neşeli ve okulda başarılı bir çocuk oldu bu zamana kadar. ama bu korkuları ne olacak? annem onu bırakıp gidemiyor bir yere kolay kolay. aklı kardeşimde kalıyor sürekli. bu durumlarda hocaya filan okuturlar bilirsiniz. ama çözüm bu değil
