11 yaşında kardeşim var. Kendisi bir sorunu büyütüp kafasına çok fazla takıyor.
Mesela 7 8 yaşındayken hava neden kararmıyor diye ağlamıştı en net hatırladığım. (yazın havalar geç kararıyor ya açıkladık o zaman ama küçüklüğüne vermiştik.)
Anneme çok düşkün. Annem temizlik yapacaktı bu yüzden babamla gezmeye gitmedi çünkü ya annem camdan düşerse. Yine çocukluğuna verdik. Belki normaldir yani ama böyle birkaç örnek verebilirim.
Şimdi 11 yaşında arkadaşıyla tokuşmuş. Hafif kızarmış ve hafif şişmiş. Ama cidden hafif. Bugün abartmıyorum 6 7 defa birşey olur mu senin hiç şişti mi çarptın mı diye bana sordu. Bi de anneme soruşları var tabi. Ben sinirleniyorum o sordukça. Ve en sonunda sinirlenerek cevap verdim. Gözleri doldu bu sefer de kıyamadım.
Ya gerçekten çok örnek var böyle. Bir yerine bir şey olsun sürekli sorar sorar sorar. Bu normal mi? Nasıl bir tavır takınmamız gerek?