- 3 Şubat 2021
- 3.009
- 9.411
- 108
- 37
Buraya daha önce ailemle alakalı konu açmıştım
Araya baya mesafe koydum artık annem arayıp dert yanmıyor, ben hasta olucam ne olur bana bunu yapmayın ben çok uzaktayım elimden birşey gelmiyor bana dert yanma dedim annemle olan bu konuyu kısmen çözdüm
Ama kardeşim, günde 3 öğün beni taciz ediyor, ben çok bunaldım ben hastayım ben delirdim ben intihar edicem, tamam seni doktora götüreyim dedim yok diyor
Ben insan değilmişim o zamanında kursa gitmek istemiş ben yollamamışım, bana dert anlatmasına müsade edecekmişim kimsesi yokmuş anlatacak, o bunalıuorsa ben çözüm bulmak zorundaymışım
Neyse ben engelledim bunu, annemin tlfnundan mesaj atıyor sen beni engelledin ama anan burda ağlıyor kalbi sıkışıuor çözüm bulcaksın diye
Çözüm bulmazsan hepiniz çekeceksiniz faaln diyor, ben sessiz kaldım zaten yapbilceğim bsy yok, annemin ağlamasına üzülmesine dayanamıyorum ama ben doktor değilim çözüm bulamıyorum bulmak zorunda değilim
Hergün böyle iç sıkıntısıyla yaşamak öyle zor ki
Çaresiz gibiyim, dua edip güzel günleri bekliyorum
Üzüntüden halsizleşiyorum, kalkıp yüzümü yıkamak zor geliyor, bu günler hiç geçecekmiş gibi gelmiyor
Yakında hasta olmaktan korkuyorum aklımı kaybetmekten korkuyorum, insan olan kaç km uzaktaki ablasının aklına annesiyle ilgili endişe koyar bırakır mı
Araya baya mesafe koydum artık annem arayıp dert yanmıyor, ben hasta olucam ne olur bana bunu yapmayın ben çok uzaktayım elimden birşey gelmiyor bana dert yanma dedim annemle olan bu konuyu kısmen çözdüm
Ama kardeşim, günde 3 öğün beni taciz ediyor, ben çok bunaldım ben hastayım ben delirdim ben intihar edicem, tamam seni doktora götüreyim dedim yok diyor
Ben insan değilmişim o zamanında kursa gitmek istemiş ben yollamamışım, bana dert anlatmasına müsade edecekmişim kimsesi yokmuş anlatacak, o bunalıuorsa ben çözüm bulmak zorundaymışım
Neyse ben engelledim bunu, annemin tlfnundan mesaj atıyor sen beni engelledin ama anan burda ağlıyor kalbi sıkışıuor çözüm bulcaksın diye
Çözüm bulmazsan hepiniz çekeceksiniz faaln diyor, ben sessiz kaldım zaten yapbilceğim bsy yok, annemin ağlamasına üzülmesine dayanamıyorum ama ben doktor değilim çözüm bulamıyorum bulmak zorunda değilim
Hergün böyle iç sıkıntısıyla yaşamak öyle zor ki
Çaresiz gibiyim, dua edip güzel günleri bekliyorum
Üzüntüden halsizleşiyorum, kalkıp yüzümü yıkamak zor geliyor, bu günler hiç geçecekmiş gibi gelmiyor
Yakında hasta olmaktan korkuyorum aklımı kaybetmekten korkuyorum, insan olan kaç km uzaktaki ablasının aklına annesiyle ilgili endişe koyar bırakır mı
