Günlük işler derken bu sabahtan beri yataktan artık tek başıma yavas olarak yatıp kalkmaya başladım. Ama ilk dört hatta beş gün biri gelip sırtımdan kaldırmasa mümkün degil kalkamazdım. Çayımı taşıyabiliyorum, kısa süreli oturabiliyorum. Evde de yürüyorum sürekli. Yastıgımı yanımda getirip götürebiliyorum, agrı yaşamadan film seyredebilecek seviyeye geldim. Sanırım yarın direnlerim çıkacak inşallah daha da rahatlarım diye umuyorum. Ama sert kapı kolu acamam, dolu çaydanlıgı, tencereyi kaldıramam, yemek yapamam. Meme dikleştirme de oldum aynı anda o hic sıkıntı yaratmıyor bana.