haziranda tam 6 yıl olacak bi ilişkim var. ilk 3-4 yılda hiçbir şekilde ayrılık söz konusu olmazken son 2yıldır her olaydan ayrılık çıkaracak raddeye geldik. ilk zamanlarda alttan alan hep o olduysa son zamanlarda hep benim. o şuan askerde. askerlik psikolojisi tabiki alttan al diyeceksiniz ama ben göstermem gereken anlayışı gösteriyorum. anlam veremediğim bana olan ilgisi o kadar azaldı ki. peşinden koştukça değersizleştiğimi hissediyorum. ona olan ilgimi, sevgimi belli etmediğim günlerde ne kadar kıymetliymişim.şimdilerde yerli yersiz acı çekiyorum ben ne olacak sonumuz diye.. Beni garanti olarak gördüğü için nasıl olsa bırakamaz beni dediği için mi bu kadar rahat bilmiyorum. Yıkılırsa altından kalkamayacağım o kadar çok hayal kurdum ki. Ayrılık evresini de en acı şekilde yaşadım. Ama en fazla 8 gün konuşmayıp tekrar bir araya geldik. Benim çabalarımla oldu en sonuncusu da. Güneydoğuda şuan bir sınır karakolunda. Sabahları ya ben yazarım ya o arar biraz konuşup kapatırız, gün içinde olursa bi kaç mesajla gidiyor şimdilik. ilgisini belli eden tek bi sözcük yok. hadi ilgiyi alakayı da geçtim şartları malum ama zorla tutuyormuşum gibi hissediyorum onu. Arama imkanı var sabah fb ye girmiş o telefonu almış eline ama ne msj ne arama var. '' Senden hiç sıkılmam, bırakmam'' lar neden geçerliliğini yitirir ilişkilerde? Aylardır uzağız normal mi bunlar anlam veremiyorum. Ama asıl uzak olduğumuz için daha sıkı sarılmamız gerekmez mi birbirimize? her şeyi akışına bıraktığımda zaman en acı çektiğim yerde donuyor sanki, geçmiyor.. Askerdeyken aldatılanlar var, o burda onu bekleyen biri olmasının değerini bilmiyor mu çözemiyorum. 4ayı kaldı. ya geldiğinde işler sarpa sarar da daha kötü olursa sonumuz beklediğim onca vakite, en kötüsü de hevesle kurduğum hayallerime ne olacak diyorum. Meğer farketmeden ne çok sevmişim onu. Asıl mutluluğun içimde olduğunu bile bile hayatımı, mutluluğumu nasıl da endesklemişim ona. İleriki zamanlarda, açtığım bu konuyu ne şartlarda okuyacağım acaba çok merak ediyorum. sonunu görebilmek için beklemekten başka çarem de yok ama geçmiyor zaman. Nasıl bi yol izlemeli, ne yapmalıyım bilmiyorum.
Ve evet sevmek gerçekten en güzeli en masumuymuş, çünkü sevildiğinden emin olamıyorsun.