- Konu Sahibi tourmaline
- #1
Dert mi bilmiyorum, aslında daha çok içimi dökmek istiyorum belki benzer duyguları hissedenler yaşayanlar vardır diye..
Pandemi döneminde birisiyle tanışmıştım sosyal medya üzerinden. Daha 1 yıl aynı evi paylaştığı kız arkadaşından ayrılalı 3 ay olmuştu. Yasaklar süresince hep mesajlaştık ve telefonda konuştuk. Görüşmek istediğinde ben görüşmek istemiyordum hatta çoğu zaman telefonlarına bile çıkmıyordum, hem sosyal medyada çok beğenmemiştim hem de canı istediğinde arıyor diye kızmıştım. Yine de hep ısrarla aramaya devam etti en sonunda görüşmeye karar verdim tabii aradan 8-9 ay geçmişti. Görünce çok beğendim, farklı bir elektriğimiz vardı, onunlayken çok mutlu hissetmiştim sanki tamamlanmış gibi değişik bir his , o da aynı şeyleri söylüyordu beraberken her saniyesinin çok güzel geçtiğini ve aramızda değişik bir enerjinin olduğunu söylüyordu ben de zaten aynı şeyi düşünüyordum ama ona dile getirmemiştim bu düşüncemi ona. O depresyondaydı, evi pislik içindeydi ve darmadağınıktı, inanılmaz şaşırmıştım ve yardım ettim bu konuda. Fakat haftasonu 1 gün görüşüyorsak bir daha 1 hafta hiç iletişim kurmuyordu ben de sinirlenip onu bırakmıştım, çok yalvarmıştı ..Sonra 2 ay hiç görüşmedik ve çok ani mi karar verdim acaba diye kendimi yiyip bitirdim ve o kadar etkilenmiştim ki aklımdan çıkaramadım hiç, sonra aradım görüşelim dedi.. Bir süre sonra tekrardan görüştük ama biz görüştükten sonra o yine saldı, 1 whatsup mesajıma 24 saat cevap vermedi ve başkasıyla görüştüğünü düşündüm arada başkalarıyla olduğundan da bahsediyordu ama şaka yapıyor gibi düşünmüştüm açıkcası. Sonra onu heryerden sildim ve 5dk içinde farketti, defalarca aradı açmadım telefonumu. Bir daha 2 ay yine hiç görüşmedik , sonra o yine bir gün defalarca aramaya ve mesaj atmaya başladı. Açtım, küfür hariç ağzıma ne gelirse söyledim çok ağır laflar ettim, görüşmek istemediğimi söyledim telefonu kapattım. Bir süre sonra tekrar aradı yüzyüze görüşelim dedi, görüşelim dediği günü kabul etmedim ama tamam dedim ve o yine sallamamaya ve ağırdan almaya başladı.Sonra tekrar yüzyüze görüştük sonunda ; ne istediğini sordum bilmediğini söyledi ben de ne istediğimi bilmiyorum açıkcası. Bana sunduğu birşey yok ama tamam dedim yine de.. Böyle biriyle sevgili olmak beni hem çok korkutuyor çünkü sürekli yalanlar söylüyor , ilgi göstermiyor , sürekli bir görüşme durumumuz yok; hem de beraberken ondan çok fazla hoşlanıyorum ve o da beraberken benden çok hoşlanıyor gibi duruyor. Kafam çok karışık, hem çok hoşlanıyorum, hem de nefret de ediyorum , hem güvenmiyorum ve birşey olmayacağını da biliyorum. Kendimi de çözemiyorum, normalde vermediğim tavizleri verdim, o da kimseye eyvallahı olan biri değil o kadar lafıma gururunu kırdı. Ve yine depresyonda sanırım bu aralar. Bu tarz birşey yaşayanınız var mı acaba?
Pandemi döneminde birisiyle tanışmıştım sosyal medya üzerinden. Daha 1 yıl aynı evi paylaştığı kız arkadaşından ayrılalı 3 ay olmuştu. Yasaklar süresince hep mesajlaştık ve telefonda konuştuk. Görüşmek istediğinde ben görüşmek istemiyordum hatta çoğu zaman telefonlarına bile çıkmıyordum, hem sosyal medyada çok beğenmemiştim hem de canı istediğinde arıyor diye kızmıştım. Yine de hep ısrarla aramaya devam etti en sonunda görüşmeye karar verdim tabii aradan 8-9 ay geçmişti. Görünce çok beğendim, farklı bir elektriğimiz vardı, onunlayken çok mutlu hissetmiştim sanki tamamlanmış gibi değişik bir his , o da aynı şeyleri söylüyordu beraberken her saniyesinin çok güzel geçtiğini ve aramızda değişik bir enerjinin olduğunu söylüyordu ben de zaten aynı şeyi düşünüyordum ama ona dile getirmemiştim bu düşüncemi ona. O depresyondaydı, evi pislik içindeydi ve darmadağınıktı, inanılmaz şaşırmıştım ve yardım ettim bu konuda. Fakat haftasonu 1 gün görüşüyorsak bir daha 1 hafta hiç iletişim kurmuyordu ben de sinirlenip onu bırakmıştım, çok yalvarmıştı ..Sonra 2 ay hiç görüşmedik ve çok ani mi karar verdim acaba diye kendimi yiyip bitirdim ve o kadar etkilenmiştim ki aklımdan çıkaramadım hiç, sonra aradım görüşelim dedi.. Bir süre sonra tekrardan görüştük ama biz görüştükten sonra o yine saldı, 1 whatsup mesajıma 24 saat cevap vermedi ve başkasıyla görüştüğünü düşündüm arada başkalarıyla olduğundan da bahsediyordu ama şaka yapıyor gibi düşünmüştüm açıkcası. Sonra onu heryerden sildim ve 5dk içinde farketti, defalarca aradı açmadım telefonumu. Bir daha 2 ay yine hiç görüşmedik , sonra o yine bir gün defalarca aramaya ve mesaj atmaya başladı. Açtım, küfür hariç ağzıma ne gelirse söyledim çok ağır laflar ettim, görüşmek istemediğimi söyledim telefonu kapattım. Bir süre sonra tekrar aradı yüzyüze görüşelim dedi, görüşelim dediği günü kabul etmedim ama tamam dedim ve o yine sallamamaya ve ağırdan almaya başladı.Sonra tekrar yüzyüze görüştük sonunda ; ne istediğini sordum bilmediğini söyledi ben de ne istediğimi bilmiyorum açıkcası. Bana sunduğu birşey yok ama tamam dedim yine de.. Böyle biriyle sevgili olmak beni hem çok korkutuyor çünkü sürekli yalanlar söylüyor , ilgi göstermiyor , sürekli bir görüşme durumumuz yok; hem de beraberken ondan çok fazla hoşlanıyorum ve o da beraberken benden çok hoşlanıyor gibi duruyor. Kafam çok karışık, hem çok hoşlanıyorum, hem de nefret de ediyorum , hem güvenmiyorum ve birşey olmayacağını da biliyorum. Kendimi de çözemiyorum, normalde vermediğim tavizleri verdim, o da kimseye eyvallahı olan biri değil o kadar lafıma gururunu kırdı. Ve yine depresyonda sanırım bu aralar. Bu tarz birşey yaşayanınız var mı acaba?
böyle durumlarda inanılmaz kötü hissediyorum ..bu olmasa zaten bu duyguları hissedebileceğim birisi de yok başka şu an, arkadaşım da çok ciddiye almadan arada sen de takıl o zaman duyguların varsa diyor..yani bu da olabilir içimde kalmasındansa ama normalde böyle biri olmadığım için de tabi içime sinmiyor..
