Karşılaştığınız sorunlara bakış açınız nasıldır?

sorunun çeşidine ve derinliğine göre hepsi..
Küçük sorunları takmamaya çalışırım,.Unutmayı,görmezden gelmeyi özellikle büyük sorunları gördükten sonra geliştirebildim diyebilirim..İletişimle veya başka şeyle halledilebilecek bir şeyse halletmeye çalışırım..Halledemiyorsam ve bu bünyemi çok zorlamıyorsa bırakır görmezden gelirim,ama bünyemi çok zorlayan bir şeyse dibe vuruşum hafiften derine doğru geniş bir skalaya yayılır..

beni çok zorlayanlar ilk işimden çıkarılışım ve aynı zamanda gerçekleşen ve bilmeden yaşadığım ilk aşk acısını tadışım;iş bulma sorunlarım,ablamla ve eniştemle olan uzun vadeli zorlayıcı sorunlarım,gurbette kalmak zorunda olduğum berbat insanlarla dolu lojman evinde zorlantıyla geçen süre....eski eşimin ilgisizliği,duyarsızlığı,ailesinin psikolojik baskısı,boşanma,boşanma süreci,tekrar birini sevebildikten sonra tekrar terkedilmek....Gerisi teferruat..çocukluğuma inersek ;özensizliğini gözardı ettiğim herşeye rağmen yine de güzel bir çağ..Abimin baabmın vefatıyla bile başedebildim...Başedemediklerim ise benden birşeyler eksiltti..Kalan sağlar benimdir,birşey kalmadı ya..
 
Son düzenleme:
şu an o kadar büyük sorunlarla boğuşuyorum ki anlatamam bütün sıkıntılar üstüste geldi kafayı yemezsem iyidiraslında ben herşeyi kafasına takan her sorunu büyüten biri değilim uyumluyumdur ama maalesef herşey benim insiyatifim dışında gelişiyor.şimdi sorunlarımı unutmaya çalışıyorum ve zamana bıraktım.bunu yapmaya mecburum maalesef başka yolum yok
 
İlk önce baya bi ağlarım karamsar olurum 2-3 gün geçtikten sonra ne yapmam gerektiğini düşünürüm yapmam gereken şeyleri yaparım eğer olmuyorsada zamana bırakırım...
 
ruh halıme ve sanırım sevdıklerımle aramın nasıl olduguna baglı..

annemle, babamla ve sevdıcegımle aram cok güzelse sorun ne olursa olsun üstesınden gelebılırm dıye düsünürüm..kendımı güclü hıssederım ve savasa, mücadeleye hazırımdır..

ama kendimi yalnız hıssettıgım zaman sankı ıgne ucu kadar bır problem bıle gözüme dag gıbı gelebılır ve ben moral olarak yerlerde sürünürüm..

 

Cevabın için teşekkür ederim.
Ölmek istiyorum diyemem. Bu Yaradan'ın verdiği canı beğenmemek olur ki, böyle bir zevkim yok.
Ama şu bir gerçek ki yaşamak çoğu zaman çok ağır geliyor...
Senin de dediğin gibi düşünüyorum düşünüyorum sonunda, Allah daha kötüsünü vermesin ben gene iyiyim deyip şükrediyorum.
Gülmeye eğlenmeye başlıyorum...
Maalesef şükretmeyi bilmem herşeyi zamana bırakmam, uzun süredir devam eden sorunumu zerre çözmedi.
Normale dönmem maalesef mümkün olmuyor bu durumlarda. Sadece kendimi kandırıyor gibiyim.



Elbette herşey için şükür.
İsyan da edemem de sessiz kalıp dua edebilirim hayırlısı için.
Hep zaten bunu diliyorum hayırlısı hayırlısı diye...
Bakalım kısmet kader.



Ben de inatçıyım bilirsin. Kimi zaman sinirli kimi zaman buruk.
Bazen iyice bunalıyorum bu zamanlarda.
Konuşup car car anlatıyorum bazen çoğu zaman ise susuyorum.
İçime atıyorum. Ata ata bir hal oldum o da ayrı mesele ya
Hayırlısı deyip geçmekten bile -kızacaksın ama- sıkıldım artık...
Ne olacaksa olsun diyorum bıktım inan ki.



Ben de hepsini uyguladığımdan acaba hangisi bünyeme fazla geliyor diye sormak istemiştim.
Hayatımızı etkileyecek çok büyük kararlarda hayatımızdan çıkaramadığımız insanlar yüzünden etkilenmemizle nasıl başedebilirim bilmiyorum...
Keşke çocuk olsam tek derdim annemin bana almadığı dondurma olsa...
 

Ben de ümit edip hayaller kurmayı çok severim.
Karamsarlık var yalnız serde.
Kendimi pozitif yüklemeye çalıştıkça her tek başma kaldığımda dipte buluyorum kendimi.
Bu psikolojiden kurtulmak çok zor...
Başarabilmen harika...
Ben de yapabilmek isterdim.
Hiç istisnasız...



Ben bir yerden sonra ağlayamıyorum da...
Ona bile müsade edilmediği zamanlar oluyor.
Çok kötü bir psikolojik baskı bu. :26:


Aşılmayacak sorunlarda zaman herşeyin ilacı lafına artık zerre inancım kalmadı nedense...
1 seneden beri bütün hayatımı etkileyecek soruna iyi yaklaşıp sükut edip susmaya çalıştım.
Üzüldüğümde tek başıma ağladım zırladım...
Aradan koca 1 sene geçmiş ve ben bakıyorum ki yıpranan üzülen ben olmuşum, değişen hiçbir şey olmamış...
İyi düşün iyi olsun psikolojisine ise sonsuz güvenmeme rağmen, pozitif yüklenmeye çalışmak zor, çok zor.
 

Seni yazdıklarından takip ederdim hep tulipa.
Benimle hayat hikayeni paylaştığın için teşekkür ederim.
Mukayese etmek hoş olmaz tabii ama senin yaşadıklarının yanında benimki nedir ki aslında...
Herşeye rağmen sen bütün yaşadıklarınla çok güçlü bir kadınsın.
Ayaktasın ve mantıklı bir insansın.
Mutlu olacağına güvenim tam.
Senin için hayırlısını diliyorum. Rabbim seni iyi insanlarla karşılaştırsın...



İlk önce baya bi ağlarım karamsar olurum 2-3 gün geçtikten sonra ne yapmam gerektiğini düşünürüm yapmam gereken şeyleri yaparım eğer olmuyorsada zamana bırakırım...
Önemli olan zamana bırakmak ama zamanla bırakmamak değil mi


Sorunum, sevdiğimi ailemi ve tüm hayatımı kapsıyorsa...
İşte o noktada tıkanıyor insan.
Ne tarafı seçsem diğer taraf kanayacak... :26:
Bu yüzden alıp başımı gitme hevesi... :26:
 
Güzel konu olmuş.

Ben de önce sindiririm içimde,sonra da çözüm üretmeye başlarım.Zoru başarırım,imkansız biraz zaman alır mantığıyla gidebildiğim yere kadar giderim.Şükürler olsun hepsi de çözülür gider.
 

Teşekkür ederim...
Beni tek rahatlatan şey, ne gelirse O'ndan olduğunun bilincinde olmak...
Derdi veren de, şifasını veren de Allah.
Bunun bilincinde olsak da kul mantığı kendimizi kaybedebiliyoruz sorunların arasında. :26:
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…