kaybolmuşluk.

civilenginar

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
2 Haziran 2019
337
657
103
merhabalar,
aslında bu konuyu açmak neyi değiştirir bilmiyorum ama belki bir sebep bulurum umut etmek için. konum biraz uzun olursa kusura bakmayın, kimseye anlatmak gelmiyor içimden.
ben 23 yaşındayım. mühendisim. bir süre özel sektörde çalışıp aslında tam istediğim bir işi bulmuşken kpss çalışmak için ayrıldım işimden. sıkı da çalıştım işin aslına bakarsanız ama malum kamuda tasarruf haberleri çıktı.
7 aydır flört ettiğim bir bey vardı, bence sevgili gibiydik ama o flörtüz diyordu. en son yol verdim ben de seni mi çekicem diye. aslında hayatıma giren her erkek başta ilgili olup bir ay sonra gidiyorlar, her erkek bana cinsellik için geliyor. karşı değilim ama karşılıklı sevginin oluştuğu bir ilişkide istiyorum ben bunu. çok güzel değilim. bunun da farkındayım ama insanlar galiba dış görünüşümden ötürü içlerine sindiremiyorlar.
aylardır evde olmanın verdiği psikoloji sanırım beni dayanılmaz noktaya getirdi. her gün güzel bir şey olsun diye ağlıyorum. o kadar uzun zamandır güzel bir şey olmadı ki hayatımda. arkadaşlarımla buluşmak istediğimde ise her birinin hayatında biri var ve haliyle tatil günlerinde onlarla buluşuyorlar. insanlara bir şey diyemem. hoş onlarla buluştuğumdaysa andan zevk almıyorum, bir şey konuşmuyorum. artık evlilik kariyer konuşulan masalarda her sabah çözdüğüm paragrafı anlatmak onlar için de sıkıcı olacaktır eminim. artık hak ettiğim ücretlere çalışmak ya da en azından verdiğim emeklerinin bir kısmının karşılığını almak istiyorum. ben de artık birini istiyorum hayatımda ama olmuyor. ben de gezmek sarılmak yükümü paylaşmak istiyorum. ileride anne olmak istiyorum. hala babamın parasıyla test kitabı almak çok zoruma gidiyor. kendime en son bir şey alalı aylar oluyor.
buradan ne tavsiye alırım onu da bilmiyorum. galiba geçecek, ben de yaşadım ama sonunda güzel şeyler oldu denmesine çok ihtiyacım var. bunları yüz yüze kimseye anlatamıyorum çünkü anlatırsam ağlarım ve güçsüz görünmek istemiyorum.
okuduğunuz için çok teşekkür ediyorum.
 
23 yaşında ve suanki ülke ekonomisini ,gidişatını göz önüne alırsak yaşadıkların ,hissettiklerin çok da yabancı değil. Kpss süreci sonrası için birşeyler düşün. Bir kaç yere iş basvurusunda bulun. İster istemez tecrubeli- tecrübesiz farkı olacaktır. Alanında kendini geliştirmeye odaklan. Sonrası için zaten her şey yoluna girer.
 
Şimdi güzel kızkardeşim sen daha 23 yaşındasın. YİRMİ ÜÇ. Hala baba parası ile test kitabı alman çok anormal değil. Ben 25 yaşında mezun olmuştum üniversiteden. Yani 30 yaşındaymış gibi kendine haksızlık etme.

Sınava çalışıyorsun bunalmış olman çok normal. Ama az kaldı zaten inşallah iyi bir puan alıp atanırsın. Atanamazsan da özelde devam edersin. Evet belki özelde stres yüksek ama kendini geliştirirsen, işler yolunda giderse memurluktan çok daha iyi yerlere gelebilirsin. Ben çok iyi bi okuldan mezunum, kpssde derece yaptım, kariyer uzmanıyım ama aynı okuldan, bölümden mezun eşim, arkadaşlarım beni ikiye/üçe katlıyor, yönetici oldular. Kpss'yi tek tutunacak dal olarak görme.

Evlilik kısmını hele hiç söylemiyorum bile 3-4 yıl çalışıp hatta mümkünse ailenden ayrı evde yaşamadan, kendine bir hayat kurmadan sakın evlenme. Önünde o kadar uzun seneler var ki hem evlilik hem de çocuk için. Hayatında düzgün güvenilir birini istemeni anlıyorum. Flört piyasası bi garip olmuş gerçekten ben evli barklı olduğum için biraz uzağım bu mevzulara. Ama sana değer vermeyen kimseye eyvallah etme. Kısmetin gelir seni bulur. Şu an sahip olduğun özgürlük öyle kıymetli ki. Zaten evlenip anne olduktan sonra ömür boyu bu sıfatlar seninle olacak. Aceleye mahal yok.
O evlilik hazırlığındaki arkadaşların şu an ay gelinlik, aman evimin koltuğu perdesi diye pembik gelin modunda olabilirler. Gençlik işte, normal. Ama evlilik asla toz pembe bir şey değil. Biraz forumda gezin anlarsın zaten.
 
Burda hep yazıyorum, mühendisler için KPSS bomboş bir iş, memur olarak ancak körelirsiniz. Sevdiğin iş bulduysan da bırakmayacaksın. KPSSye sebep iş bırakmak zaten aptalca konu sahibesi kusura bakma lutfen, kendini geliştirirsin, profesyonel olarak kendine eklersin, CVn dolar, beynin dolar bütün bunları evde oturup test kitabı okumak için itmek zaten mantıksizca. Memur olup ne yapıcaksın, zaten iş bulmuşsun, eski patrona git yalvar pişmanım de eski işe zıplamaya çalış.
 
Burda hep yazıyorum, mühendisler için KPSS bomboş bir iş, memur olarak ancak körelirsiniz. Sevdiğin iş bulduysan da bırakmayacaksın. KPSSye sebep iş bırakmak zaten aptalca konu sahibesi kusura bakma lutfen, kendini geliştirirsin, profesyonel olarak kendine eklersin, CVn dolar, beynin dolar bütün bunları evde oturup test kitabı okumak için itmek zaten mantıksizca. Memur olup ne yapıcaksın, zaten iş bulmuşsun, eski patrona git yalvar pişmanım de eski işe zıplamaya çalış.
Of memurum ama katılıyorum. Ben zaten öle bayıla girmedim sınava, öyle aman aman da çalışmadım. Zaten iyi bir okuldan mezun olan mühendis insanı vatandaşlık ve biraz da abuk subuk tarihe göz atsa güle oynaya kazanıyor. Alan yok bişey yok. Kpss zor değil dedigimde de taşlıyorlar beni.
 
Yerinizde olsam isimi birakip kpss kasmazdim. Isime devam eder o surecte kpss'ye de az bi vakit ayirip sansimi denerdim. Bence ozel sektorde cok yukselebilirsiniz. Cevremdeki muhendisler 5 yillik tecrubeyle uzman doktorlar kadar kazaniyolar. Evlilik icinse cok cok gencsiniz. Siz calisin kendinizi gelistirin. O zaman pesinizden kosacaklar. Simdiki erkekler parasi olmayana bakmiyolar ki bence haklilar. Herkesin ekonomik ozgurlugu olmali. Ayrica guzellik goreceli bi kavram. Ben de kendimi guzel bulmam ama ekonomik ozgurlugumden kaynakli dogru urunlerle gayet disaridan zarif gorundugumu dusunuyorum. Her fizige gore kiyafet mevcut, kaliteli kiyafetler, dogru sac,cilt bakimi,dogru kas alimi, manikur pedikur gibi seyler bi kadini daha farkli kilabiliyor. Gencecik genc bi kadinsiniz, idealiniz ayaklarinizin yere saglam basmasi olmali. Es, cocuk zamanla olur. 27de evlendim. 30da dogum yaptim. 32yasimdayim maddi manevi kendimi guclu hissediyorum. Siz de eminim 32 yasinizda cok daha farkli yerlerde olacaksiniz.
 
Son düzenleme:
Ah güzelim bi sihirli değnek değse de o yaşa dönsem . 32 yaşindayim meslektasiz seninle. O yaşlarda tek pismanligim kpss calismamak emin ol. Bizim sektor şantiyelerde calismak kadinlar icin cok zor . Hayatimi anlatiyim da sen ona gore bu kaybolmusluktan cik . 23 yasinda cok asik oldugum bi adam girdi hayatima.O zamanlar cok da guzeldim . Kpss dershanesine yazilmistim bi yandan da . Ozel bi santiyede cok da iyi bi isim vardi . Hayat sanki peri masali gibiydi benim icin .Dershaneden kacip sevgilimle bulusurdum bosvermistim memuriyeti. 26 imda evlendim . Tam bir- iki ay sonra bir kaza gecirdim . Yürüyemedim iki seneye yakin. Cok cirkinlestim tüm özgüvenimi yitirdim sonra . Eşimle bosandim bu surecte . Oyle kotu seyler yasatti ki bana . Sonra zar zor iyilestim yeniden yurudum . Hayatimi toparlamam uzun yillarimi aldi . Şuan 32 yasindayim . Keske cevremdeki herkesi bosverseymisim de sadece kpss ye odaklansaymisim dedim . O yuzden bi an önce cik o bunalimdan . Herseyin cok basindasin daha...
 
merhabalar,
aslında bu konuyu açmak neyi değiştirir bilmiyorum ama belki bir sebep bulurum umut etmek için. konum biraz uzun olursa kusura bakmayın, kimseye anlatmak gelmiyor içimden.
ben 23 yaşındayım. mühendisim. bir süre özel sektörde çalışıp aslında tam istediğim bir işi bulmuşken kpss çalışmak için ayrıldım işimden. sıkı da çalıştım işin aslına bakarsanız ama malum kamuda tasarruf haberleri çıktı.
7 aydır flört ettiğim bir bey vardı, bence sevgili gibiydik ama o flörtüz diyordu. en son yol verdim ben de seni mi çekicem diye. aslında hayatıma giren her erkek başta ilgili olup bir ay sonra gidiyorlar, her erkek bana cinsellik için geliyor. karşı değilim ama karşılıklı sevginin oluştuğu bir ilişkide istiyorum ben bunu. çok güzel değilim. bunun da farkındayım ama insanlar galiba dış görünüşümden ötürü içlerine sindiremiyorlar.
aylardır evde olmanın verdiği psikoloji sanırım beni dayanılmaz noktaya getirdi. her gün güzel bir şey olsun diye ağlıyorum. o kadar uzun zamandır güzel bir şey olmadı ki hayatımda. arkadaşlarımla buluşmak istediğimde ise her birinin hayatında biri var ve haliyle tatil günlerinde onlarla buluşuyorlar. insanlara bir şey diyemem. hoş onlarla buluştuğumdaysa andan zevk almıyorum, bir şey konuşmuyorum. artık evlilik kariyer konuşulan masalarda her sabah çözdüğüm paragrafı anlatmak onlar için de sıkıcı olacaktır eminim. artık hak ettiğim ücretlere çalışmak ya da en azından verdiğim emeklerinin bir kısmının karşılığını almak istiyorum. ben de artık birini istiyorum hayatımda ama olmuyor. ben de gezmek sarılmak yükümü paylaşmak istiyorum. ileride anne olmak istiyorum. hala babamın parasıyla test kitabı almak çok zoruma gidiyor. kendime en son bir şey alalı aylar oluyor.
buradan ne tavsiye alırım onu da bilmiyorum. galiba geçecek, ben de yaşadım ama sonunda güzel şeyler oldu denmesine çok ihtiyacım var. bunları yüz yüze kimseye anlatamıyorum çünkü anlatırsam ağlarım ve güçsüz görünmek istemiyorum.
okuduğunuz için çok teşekkür ediyorum.
Henüz o kadar gençsin ki 🥰 Ayrıca bizler de dünya güzeli değiliz ama birçok kadının da gayet mutlu evliliği var. Bence en önemlisi kendi ayakların üzerinde durman, kimseye minnet etmemen, özgüvenli olman ve inan bana bunlar içten gelen şeyler. Herşeyden önce kariyerine odaklan, kendini geliştir, iç sesine hizmet et. Oku, gez, sosyalleş.. Ben de öyle çok güzel bir kadın değilim ama eşim için dünya güzeliyim. Önemli olan da bu zaten. Ben kendimi sevip, beğeniyorum öyle olunca inan eşin de seni güzel görüyor.. Dediğim gibi tüm bunlar için çok erken yaştasın, birileri gelip gidecek ama biri sende kalacak. Kalbini temiz tut, kendini sev 🍀🦋 Hayatta başarılar👍
 
Burda hep yazıyorum, mühendisler için KPSS bomboş bir iş, memur olarak ancak körelirsiniz. Sevdiğin iş bulduysan da bırakmayacaksın. KPSSye sebep iş bırakmak zaten aptalca konu sahibesi kusura bakma lutfen, kendini geliştirirsin, profesyonel olarak kendine eklersin, CVn dolar, beynin dolar bütün bunları evde oturup test kitabı okumak için itmek zaten mantıksizca. Memur olup ne yapıcaksın, zaten iş bulmuşsun, eski patrona git yalvar pişmanım de eski işe zıplamaya çalış.
evet belki size göre aptalca. ama bana göre değil. inşaatta sürekli bir tarafımı saklamaya çalışarak, aylarca konteynerlarda kalan insanların duygularını kabartmamaya çalışarak, ustalarla kavga etmeden gün bitirerek, yaptıkları yanlışları söyleyince üzerine demirle kovalanarak bir iş yerine devlette mühendis olmayı istemek size göre aptalca olabilir. her akşam mesaiye kalıp beton dökmek ama mesai ücreti almamak, asgari ücretle o işe devam etmek, sektörde proje ofisi dışında yaptığımız tek şeyin proje okumak olması (bunu zaten her mühendis yapabiliyor). ben bu mesleğin böyle olduğunu içine girince öğrendim maalesef. benim için en temiz yol devlete girmeye çalışmaktı o şartlarda. devlete girsem bile yüksek lisans yapıp yine kendi mesleğimde kendimi geliştiririm sorunum bu da değil aslında.
 
Ah güzelim bi sihirli değnek değse de o yaşa dönsem . 32 yaşindayim meslektasiz seninle. O yaşlarda tek pismanligim kpss calismamak emin ol. Bizim sektor şantiyelerde calismak kadinlar icin cok zor . Hayatimi anlatiyim da sen ona gore bu kaybolmusluktan cik . 23 yasinda cok asik oldugum bi adam girdi hayatima.O zamanlar cok da guzeldim . Kpss dershanesine yazilmistim bi yandan da . Ozel bi santiyede cok da iyi bi isim vardi . Hayat sanki peri masali gibiydi benim icin .Dershaneden kacip sevgilimle bulusurdum bosvermistim memuriyeti. 26 imda evlendim . Tam bir- iki ay sonra bir kaza gecirdim . Yürüyemedim iki seneye yakin. Cok cirkinlestim tüm özgüvenimi yitirdim sonra . Eşimle bosandim bu surecte . Oyle kotu seyler yasatti ki bana . Sonra zar zor iyilestim yeniden yurudum . Hayatimi toparlamam uzun yillarimi aldi . Şuan 32 yasindayim . Keske cevremdeki herkesi bosverseymisim de sadece kpss ye odaklansaymisim dedim . O yuzden bi an önce cik o bunalimdan . Herseyin cok basindasin daha...
çok geçmiş olsun:( ben de denemedim dememek için bu yola girdim aslında..
 
evet belki size göre aptalca. ama bana göre değil. inşaatta sürekli bir tarafımı saklamaya çalışarak, aylarca konteynerlarda kalan insanların duygularını kabartmamaya çalışarak, ustalarla kavga etmeden gün bitirerek, yaptıkları yanlışları söyleyince üzerine demirle kovalanarak bir iş yerine devlette mühendis olmayı istemek size göre aptalca olabilir. her akşam mesaiye kalıp beton dökmek ama mesai ücreti almamak, asgari ücretle o işe devam etmek, sektörde proje ofisi dışında yaptığımız tek şeyin proje okumak olması (bunu zaten her mühendis yapabiliyor). ben bu mesleğin böyle olduğunu içine girince öğrendim maalesef. benim için en temiz yol devlete girmeye çalışmaktı o şartlarda. devlete girsem bile yüksek lisans yapıp yine kendi mesleğimde kendimi geliştiririm sorunum bu da değil aslında.

Bak Enginarcım, inşaat işindesin anladığım kadarıyla, girmeden önce de okurken de böyle olduğunu az buçuk biliyorsundur diye tahmin ediyorum. Ben başka bir bölüm mezunuyum, ama şantiye işlerinin kötü olduğunu ben bille biliyorum, bu da böyle bir iş. Bizim lisedeki hoacalardan biri babanın şirketi falan yoksa yazıllacak bölüm değil, bareti kafana takar şantiyeye gidersin derdi. Şu yazdınkllarına bakıllırsa zaten o iş kötü bir işmiş kızım, herifin biri beni demirle kovaladı diyorsun böyle iyi iş mi olur :KK51: İş iyi diyince ben daha medeni şartlarda yapılan bir iş sandım nerden bileyim durumu:KK51:O zaman KPSSye asılacaksın şu durumda en optimal o görünüyor. Evlenmeyi falan denklemden toptan çıkar bence 23 zaten basbayağı küçük bir yaş önce iş meselesini yolluna koy sonra kafan temiz şekilde diğer işlere girersin. Kendini kötü hissetme, yeni mezunken bunalma ve boşluğa düşme herkeste oluyor. Belirsizlik insanı yoruyor ama az buçuk bir yol çizince kendine o zaman keyifleniyorsun. Bu bir geçiş süreci, geçicek o yüzden bunalmak normal.
 
Şimdi güzel kızkardeşim sen daha 23 yaşındasın. YİRMİ ÜÇ. Hala baba parası ile test kitabı alman çok anormal değil. Ben 25 yaşında mezun olmuştum üniversiteden. Yani 30 yaşındaymış gibi kendine haksızlık etme.

Sınava çalışıyorsun bunalmış olman çok normal. Ama az kaldı zaten inşallah iyi bir puan alıp atanırsın. Atanamazsan da özelde devam edersin. Evet belki özelde stres yüksek ama kendini geliştirirsen, işler yolunda giderse memurluktan çok daha iyi yerlere gelebilirsin. Ben çok iyi bi okuldan mezunum, kpssde derece yaptım, kariyer uzmanıyım ama aynı okuldan, bölümden mezun eşim, arkadaşlarım beni ikiye/üçe katlıyor, yönetici oldular. Kpss'yi tek tutunacak dal olarak görme.

Evlilik kısmını hele hiç söylemiyorum bile 3-4 yıl çalışıp hatta mümkünse ailenden ayrı evde yaşamadan, kendine bir hayat kurmadan sakın evlenme. Önünde o kadar uzun seneler var ki hem evlilik hem de çocuk için. Hayatında düzgün güvenilir birini istemeni anlıyorum. Flört piyasası bi garip olmuş gerçekten ben evli barklı olduğum için biraz uzağım bu mevzulara. Ama sana değer vermeyen kimseye eyvallah etme. Kısmetin gelir seni bulur. Şu an sahip olduğun özgürlük öyle kıymetli ki. Zaten evlenip anne olduktan sonra ömür boyu bu sıfatlar seninle olacak. Aceleye mahal yok.
O evlilik hazırlığındaki arkadaşların şu an ay gelinlik, aman evimin koltuğu perdesi diye pembik gelin modunda olabilirler. Gençlik işte, normal. Ama evlilik asla toz pembe bir şey değil. Biraz forumda gezin anlarsın zaten.
Yanlış alıntı pardon.Diğer konulara yorum yapmayacağım ama ilişki ve evlilik işlerinin bence dış görünüşe alakası yok.allah herkesin çarşısında az çok bir pazar vermiş.evlenilecek kişiler de tamamen kısmet.öyle olmasa bunca insan nasıl evlenecekti? Hatta güzeller daha yalnız oluyor nedense.allah bir yerden veriyorsa diğer taraftan kısıyor.hiçbir halta da yaramıyor bana kalırsa.haa bir de 23 yaşında birinin karşısına niyeti ciddi olan kişi çıkma ihtimali düşük zaten.sana gelenler de senin yaşlarında olacak yani.hepimiz bu yollardan geçtik yani.30 a girince ilişkilerin ve sana gelen erkeklerin de profili değişiyor zaten.
 
Back
X