Kaygı bozuklugunu kendi kendine aşan yok mu ?

Ben kendi kendime aştım sanırım. Sadece o dönem tıp öğrencisi olan ve psikiyatri konusunda hiçbir uzmanlığı olmayan erkek arkadaşım ben içimi dökmek istediğimde beni dinledi, o kadar. Nasıl aştın dersen hayatımda anksiyeteye sebep olan ne varsa çıkarttım. Hiçbir şey canımdan, yaşadığım bir saniyeden daha kıymetli olamaz düşüncesini benimsedim. Beni hem fiziken hem de zihnen bitirmiş olan okulumu bıraktım. Bir sene boyunca sevdiklerimle sevdiğim şeyleri yaptım, hayatın koşturmasına bir yıllık mola verdim. Şimdi başka bir bölümde, başka bir üniversitedeyim. Halimden çok memnunum, tabii ki zorluklar da oluyor. Ama artık zorluklarla baş etme gücünü kendimde bulabiliyorum. Eğer fırsatınız varsa sizi kaygı bozukluğuna sürükleyen şeyleri hayatınızdan çıkarmanızı tavsiye ederim.
 
_Pulim_ .!.:
Benimki çok aşırı gibi geliyor kapalı musluga bakıp kendimi kapalı olduguna ikna etmeye çalışıyorum falan,
Siz nasıl atlattınız ?
Genişletmek için tıkla...
Ama bu biraz okb ile iliskili bir durum.Yani takintili düşünceler.
Hata yapma korkunuz var ve herseyi cok yorucu bir sekilde kontrol altinda tutmaya cabaliyorsunuz.kötü birsey olursa olabilecek felaketleri hemen engellemeliyim gibi.Çok yorucu bir hayat.Ben de zaman zaman takintilar yasiyorum.deli degil fazlasiyla akilli ve mükemmelliyetcisiniz.zaten deli bir insan deli oldugunu bilmez ki.Korkmayin.Kendinize sürekli olumlu telkinler verin.Kapiyi da kitledim tamamdir gibi.Yarının endişesi yarının olsun.hersey maaalesef bu hayatta bizim kontrolumuz altinda olamayabiliyor.Ben de anksiyeteliyim ve bununla yasamayi öğrendim.Allah güç veriyor bir yerden sonra inanin bogucu günler geciyor günesli günler de görebiliyoruz.Bazi günler boguluyorum bir bakmisim bazi günler daha iyi olabiliyorum.Siz de kendinizin farkinda ve iyi olmaya istekli bir insansiniz.Yarinin endişesini yarina biraktikca nefes alabiliyorum.. benim sırrım bu...
 
schadenfreude .!.:
Ben kendi kendime aştım sanırım. Sadece o dönem tıp öğrencisi olan ve psikiyatri konusunda hiçbir uzmanlığı olmayan erkek arkadaşım ben içimi dökmek istediğimde beni dinledi, o kadar. Nasıl aştın dersen hayatımda anksiyeteye sebep olan ne varsa çıkarttım. Hiçbir şey canımdan, yaşadığım bir saniyeden daha kıymetli olamaz düşüncesini benimsedim. Beni hem fiziken hem de zihnen bitirmiş olan okulumu bıraktım. Bir sene boyunca sevdiklerimle sevdiğim şeyleri yaptım, hayatın koşturmasına bir yıllık mola verdim. Şimdi başka bir bölümde, başka bir üniversitedeyim. Halimden çok memnunum, tabii ki zorluklar da oluyor. Ama artık zorluklarla baş etme gücünü kendimde bulabiliyorum. Eğer fırsatınız varsa sizi kaygı bozukluğuna sürükleyen şeyleri hayatınızdan çıkarmanızı tavsiye ederim.
Genişletmek için tıkla...
Beni buna neyin sürükledigini bilmiyorum ki :/
Siz ne güzel bulmuşsunuz çözümü.
Ben çocukluktan beri okb liyim bence,
Sadece degişiyor gibi geliyor,
Önceden temizlikti,
Şimdi bu böyle devam edecek gibi :/
 
Lut_ran .!.:
Ama bu biraz okb ile iliskili bir durum.Yani takintili düşünceler.
Hata yapma korkunuz var ve herseyi cok yorucu bir sekilde kontrol altinda tutmaya cabaliyorsunuz.kötü birsey olursa olabilecek felaketleri hemen engellemeliyim gibi.Çok yorucu bir hayat.Ben de zaman zaman takintilar yasiyorum.deli degil fazlasiyla akilli ve mükemmelliyetcisiniz.zaten deli bir insan deli oldugunu bilmez ki.Korkmayin.Kendinize sürekli olumlu telkinler verin.Kapiyi da kitledim tamamdir gibi.Yarının endişesi yarının olsun.hersey maaalesef bu hayatta bizim kontrolumuz altinda olamayabiliyor.Ben de anksiyeteliyim ve bununla yasamayi öğrendim.Allah güç veriyor bir yerden sonra inanin bogucu günler geciyor günesli günler de görebiliyoruz.Bazi günler boguluyorum bir bakmisim bazi günler daha iyi olabiliyorum.Siz de kendinizin farkinda ve iyi olmaya istekli bir insansiniz.Yarinin endişesini yarina biraktikca nefes alabiliyorum.. benim sırrım bu...
Genişletmek için tıkla...
Beni çok iyi anlamışsın,
Tam beni anlatmışsın...
Bazen bende cok iyi oluyorum oh diyorum kurtuldum heralde ama bi gün bakıyorum ki tak diye gelmiş takıntı,
Hemen korku ve kalbimde çarpıntı baslıyor huzursuzlanıyorum sanki o an o düsünceler olmuş gibi.
Sonra kendi kendimi telkin etmeye calısıyorum,
Çalıştıkcada batıyorum gibi :/
Keske günün tadını cıkarabilsem...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Irigaray
BİR VARMIŞ BİR YOKMUŞ
3 4 5
Yorumlar
98
Görüntüleme
22K
Bellnula
Bellnula
Back
X