Hayırlı günler dilerim herkese
Bir takım kendi kafamda çözemedigim sorunlarım var . Ve başka birilerinden fikir duymak iyi olacak diye düşünüyorum.
Sorun şu ki sanırım çok vesveseli biriyim veya kaygılı diyelim. Örnek vereyim biri ile konuşuyorum. Ondan ayrılıp tek kalınca bu kişi arkadaş aile eş hepsi olabiliyor. Yalnız kalınca ,acaba dediğim şu söz onu kırdı mi acaba yanlış mi söyledim patavatsızlik mi yaptım diyorum. Aileme bu durumu açtığımda çok büyük patavatsızligimin olmadığını dikkatli konuştuğumu söylerler. Yeni tanıştığım arkadaşlarimda çok hassas tatlı dilli veya konuşurken çok fazla dikkat ettiğimi söylerler. Ama yinede rahat etmiyor içim. Zaten çok özür dilerim derim artık ailem bu sözden bıkmış usanmis durumda. Ama kendimi tutamıyorum. Birşeyler de sanki hata yapıyorum gibi hep diken üstünde oluyorum. Rahat insanlar vardır ya hiç kimseyi umursamayan öyle olsam ne rahat olurdu kafam diyorum. Ama öyle insanları da doğru bulmuyorum tabiki. Çok uzun yazdım değil mi ?
Farkındayım
İnsanın derdi kendine büyük oluyor ya o yüzden kelimeler çoğalıyor kb
Sözün özü vesvese için ne yapabilirim çünkü bunlar bütün gün aklımda geziyor. Komşuya dedim kırıldı mi anneme şöyle demistim darıldı mi . Bunlar hep kafamda soruyorum öyle bir şey yok diyorlar ama kibarliktan demiyorlar diyorum bu kez de. Kendim için ne yapabilirim sizce