Aynı şehird oturuyoruz, haftada iki defa gittik az geliyosunuz dediler arayıp arayıp huzurumuzu kaçırdlar....
haftada bir gittik bu seferde gene az geliyosunuz hiç gelmeyin bari dediler,
haftada 1 günümüzü onlara ayırdık bu sefer saat hesabı yaptılar, vay efendim sabah kahvaltısına geleceksiniz akşam 10 dan önce gitmiyceksiniz dediler....
komşunun gelini şu saattte geliyo kaynansına yardım ediyo diyo laf soktular...
bağırdılar çağırdılar 5 saat duruyosunuz, 3 saat duruyosunuz ki dakka hesabına varana kadar yaptılar....
artık bayramdan bayrama gidiyoruz hatta ramazan bayramında gitmedik bile... çünkü inanın gına getirdiler.
şimdi eminim haftada 1 gitsek öpüpte başlarına koyarlar ama nafile....
bir kere aza kanaat etmeyen çoğu bulamaz derler ya bu kadar sıkmasalardı bu noktaya gelmezdik...
kendi annemlerde aynı şehirde onlarada haftada bir giderdik, cumartesi annemlere, pazar kayınvalidemlere diye anlaşmıştık eşimle...
annemler bi kez olsun ağızlarını açmadılar... örneğin 7 de gittik 10 a kadar otursak evladım yolunuz uzak git uykunu al bi haftasonun var zaten diye eşimin sırtını sıvazlardı...
şimdi annemlere biraz uzak oldukları için giitmeye üşenir oldum 2 haftada 1 bazen ayda 1, eşim diyo artık annenlere kahvaltıya gidelim mi, oturmaya gidelim mi diye bazen inanın ona bile halim yok boşver yalnız vakit geçirelim diyorum...
birbirimize vakit ayırmak şöyle evliliğin ilk yıllarının biraz tadını çıkarıyoruz...
zaten annemlere gitmesek de hergün telde konuşuyoruz biz gitmesek annemler çıkar gelir özledim kızım diye hiç sitem etmez...
ama sevgili kaynanamın 1 yıl içinde 2 kez evime gelmişliği vardır.. şikayetçi miyim değilim.. çok şükür...
ama benim onlarda anlamadığım hani sevdiklerinden daha fazla vakit geçirmek istediklerini söylüyorlar bizimle...
1 kez arayıp yavrum özledik seni bayramda da gelmediniz bir derdin sıkıntın var mı evdemisiniz bir geleleim dememişlerdir....
neyse hayırlısı çooook şükür bu günüme...
