- 22 Mayıs 2008
- 3.951
- 531
- 163
- 37
- Konu Sahibi Kurkmantolu
- #1
Merhaba kızlar,Hemen konuya giricem.25 yasındayım geçen hafta aile dostlarımızdan bir abla bana birini söyledi.(görümcesinin oğlu)Çocuk benı o ablanın facebook unda görmüş çok begenmiş. 3 gün aramış dayısını yengesini ne lur tanıştırın vs. demiş çok isteyince onlarda sagolsunlar bana söylediler bende bana bilgisayardan ulaşmasını söyledim neyse bi şekilde bana ulaştı ama ben o ablaya hiç sormadım nasıl,hayatı nasıl vs. diye ayak üstü konuştugumuz için iyi biri istersen enazından tanış diyince bende o ablaya güvendiğim için peki bana ulaşsın dedim. çocuk bana ulaştıktan bikaç gün sonra buluşmak istedi,buluştuk.
Şaka gibi okadar çok ortak yönümüz okadar çok düşüncelerimiz uyumluki aynı anda aynı kelimeleri telaffuz ediyoruz bazen.Beğendim oda beğendi birde aile büyüklerimi oldugu için güvenilir bir başlangıç oldugunu düşündük. oda 25 yasında. ben yüksekokul mezunuyum o meslek lisesi mezunu ki eğitim durumunda benım için problem yok iyi bir işi var aile geçindirebilecek bir işi diyelim. ama ben her üni mezununun durumunda ki gib işsizim iş arıyorum. ertesi gün yine buluşmak istedi. Kahvaltı yaptık,Alışveriş merkezine gittik gayet güzeldi.İçimde ısındı sanki yıllardır birbirimizi tanıyoruz :)
Kafamı asıl karıştıran şey. ben annem ve babamla yaşıyorum abim yıllardır yurtdısında yasıyor yanı tek çocugum burada ve biraz şımarık büyüdüm öyle aşırı ev işleridede bilgim yok.Görüştüğüm insanın babası 5 yıl önce vefat etmiş.bir ablası var oda evli,bu annesi ile yaşıyor. bunları dün akşam öğrendim malum ilk 1 2 görüşmede böyle detaylar konuşulmaz ya da ben soramadım ne bileyim telde konuşurken laf laf ı açtı ben annemi bırakamam dedi.yanı ayrı ev açmaya durumum yok ki aklım annemde kalır dedi oda haklı ama ben kayınvalide ile aynı evde oturamam ki
yanı ben özgür yaşadım üniversiteyi şehir dısında okudum özgürdüm. annesi nin asla bize karşmayacagını söyluyor. Asla zorluk çekmessin diyor.eVET belkide öyledir ama ben kendime güvenmiyorum ki Anneme azcık çıtlattım sen kaynana yanında oturamassın diyor :/ e ben kendimi biliyorum zaten yanı yapamam. altlı üstlü oturalım,evlerimiz bitişik olsun yine elimiz üzerinde olsun ama kendime güvenmiyorum yani aynı evde yaşamayı
ben Ne yapmalıyım şimdi çok güzel anlaşıyoruz bu konuda bile rest çekerek anlatmıyor iletişimiz çok kuvvetli ve kendini çok güzel ifade ediyor,kafam çok karışık :/
Şaka gibi okadar çok ortak yönümüz okadar çok düşüncelerimiz uyumluki aynı anda aynı kelimeleri telaffuz ediyoruz bazen.Beğendim oda beğendi birde aile büyüklerimi oldugu için güvenilir bir başlangıç oldugunu düşündük. oda 25 yasında. ben yüksekokul mezunuyum o meslek lisesi mezunu ki eğitim durumunda benım için problem yok iyi bir işi var aile geçindirebilecek bir işi diyelim. ama ben her üni mezununun durumunda ki gib işsizim iş arıyorum. ertesi gün yine buluşmak istedi. Kahvaltı yaptık,Alışveriş merkezine gittik gayet güzeldi.İçimde ısındı sanki yıllardır birbirimizi tanıyoruz :)
Kafamı asıl karıştıran şey. ben annem ve babamla yaşıyorum abim yıllardır yurtdısında yasıyor yanı tek çocugum burada ve biraz şımarık büyüdüm öyle aşırı ev işleridede bilgim yok.Görüştüğüm insanın babası 5 yıl önce vefat etmiş.bir ablası var oda evli,bu annesi ile yaşıyor. bunları dün akşam öğrendim malum ilk 1 2 görüşmede böyle detaylar konuşulmaz ya da ben soramadım ne bileyim telde konuşurken laf laf ı açtı ben annemi bırakamam dedi.yanı ayrı ev açmaya durumum yok ki aklım annemde kalır dedi oda haklı ama ben kayınvalide ile aynı evde oturamam ki
yanı ben özgür yaşadım üniversiteyi şehir dısında okudum özgürdüm. annesi nin asla bize karşmayacagını söyluyor. Asla zorluk çekmessin diyor.eVET belkide öyledir ama ben kendime güvenmiyorum ki Anneme azcık çıtlattım sen kaynana yanında oturamassın diyor :/ e ben kendimi biliyorum zaten yanı yapamam. altlı üstlü oturalım,evlerimiz bitişik olsun yine elimiz üzerinde olsun ama kendime güvenmiyorum yani aynı evde yaşamayıben Ne yapmalıyım şimdi çok güzel anlaşıyoruz bu konuda bile rest çekerek anlatmıyor iletişimiz çok kuvvetli ve kendini çok güzel ifade ediyor,kafam çok karışık :/
mutluyum iyiki onunla tanıştım 
inan şuanda bunları sevinç gözyaşlarımla yazıyorum. 2 yıl önce ayrıldım ben 4 yıl çıktıgım sevgilimden istemeye gelicekleri zamanda "ben yapamıcam evlilik bana göre değil" dedi bıraktı aileme karsı boynumu eğdi gitti.
eğer evet dersen 1 ay sonrada istemeye gelirim seni dedi şaşırdım
acele etmemize gerek yok dedim zamanla olsun her şey, birbirimizi tanımalıyız dedim. kendinden çok emin çok uyumluyuz aynı şeyleri düşünüyoruz zevklerimiz renklerimiz aynı. 
2yıldır çok kişi ile tanıştım ama bu kadar kendinden emin biri ile tanışmamıştım bugün elimi tuttu güvenle tuttu sanki yıllardır tanışıyormuşuz gibiydi belki hemen yaptı bunu ama bende rahatsız olmadım güven hissettirdi bana ve 2 yıldır kimsenın elini tutmamıştım okadar tuhaf oldum ki anlatamam . "allah'ım dedim demek ki bende mutlu olabilecek mişim 
