Kayınvalide' nin olayları anneme yansıtması

ilahi ipek, ne güzel yazmışsın.

malesef başımıza ne geliyorlar ailemiz dışındaki insanlar yüzünden geliyor. bu en yakının annen baban bile olsa.
düşündüm de eşimle, tanıştığımızdan bu yana, aileler dışında tartıştığımız huzursuz olduğumuz çok ender konu olmuştur. olduysa da çok kolay çözmüşüzdür. keşke diyorum bazen avrupalı olsaydık, birlikte yaşasaydık üniversitede, sonra da "biz evlendik" diye haber verebilseydik ailelerimize. biz onları her şeye dahil ettikçe onlar da her şeye çok daha fazla müdahil oluyorlar

lilypos .!.:

ilahi ipek, ne güzel yazmışsın.

malesef başımıza ne geliyorlar ailemiz dışındaki insanlar yüzünden geliyor. bu en yakının annen baban bile olsa.
düşündüm de eşimle, tanıştığımızdan bu yana, aileler dışında tartıştığımız huzursuz olduğumuz çok ender konu olmuştur. olduysa da çok kolay çözmüşüzdür. keşke diyorum bazen avrupalı olsaydık, birlikte yaşasaydık üniversitede, sonra da "biz evlendik" diye haber verebilseydik ailelerimize. biz onları her şeye dahil ettikçe onlar da her şeye çok daha fazla müdahil oluyorlar

Genişletmek için tıkla...

Aynen bizde de böyle olmuştur, eşimle ailesi dışında kavga ettiğimiz konu o kadar azdır ki, etmişsekte çözmüşüzdür, ama mevzu ailesi olunca çözülmüyor.

İpekçim, Alllah'tan ayrı şehirlerdeyiz, öyle devamlı görüşme durumum yok zaten, ama şöyle bir durum var ki telefonla da işini hallediyor sağolsun. Hele ilk evlendiğimiz de hergün aramamı bekliyorlardı, 1 gün arayla aradığım halde beğenmeyip, eşime gelinimiz bizi aramıyor diyorlardı. Eşim sağolsun bana bunların hiç birini yansıtmadı, ben telefonda konuşurken duydum hep bunları. Sonra da sırf onlar yüzünden eşimle aramız bozulunca biz çok üzülüyoruz ayağına yatıyorlar. E zaten bizim aramızı bozan sizsiniz ne için üzülüyorsunuz. Eşim çıkıp sen benim ailemi neden aramıyorsun diye tartışma çıkarsa ne olacak, düşüncesiz insanlar.

Tiryandafila .!.:

Aynen bizde de böyle olmuştur, eşimle ailesi dışında kavga ettiğimiz konu o kadar azdır ki, etmişsekte çözmüşüzdür, ama mevzu ailesi olunca çözülmüyor.

İpekçim, Alllah'tan ayrı şehirlerdeyiz, öyle devamlı görüşme durumum yok zaten, ama şöyle bir durum var ki telefonla da işini hallediyor sağolsun. Hele ilk evlendiğimiz de hergün aramamı bekliyorlardı, 1 gün arayla aradığım halde beğenmeyip, eşime gelinimiz bizi aramıyor diyorlardı. Eşim sağolsun bana bunların hiç birini yansıtmadı, ben telefonda konuşurken duydum hep bunları. Sonra da sırf onlar yüzünden eşimle aramız bozulunca biz çok üzülüyoruz ayağına yatıyorlar. E zaten bizim aramızı bozan sizsiniz ne için üzülüyorsunuz. Eşim çıkıp sen benim ailemi neden aramıyorsun diye tartışma çıkarsa ne olacak, düşüncesiz insanlar.

Genişletmek için tıkla...

yazdıklarını ben yasıyorum sandım biran.. benim kaynanamda eşime diyormus işte hic arayıp sormuyor nihal diye eminim ben cunkı bırgun gelıp esım dedıkı bir kenara yaz annemi hergün ara dedi bana dedıkı ölsem haberınız olmayacak dedı cok üzüldüm dedi.. eşim hergün aramadıgımı nerden bılıyor?? tabiki şikayet etmiş beni ki eşim boyle dıyor bir ara hanımefendı hergun gorusmek ıstıyordu baktılar ben tavrımı koyuyorum hergün aramıyorum hergün gorusmuyorum bahane uyduruyorum şikayet etmekten vazgectı benı ama tabi sorun hiçbir zaman çözülmeyecek..

Ben öyle düşünmüyorum.Ewlilikte ; aileler deilse eş,Eş degilse aileden mutlaka bi sorun çıkıyor arkadaşlar.Hani ailesi karışmasa biz çok iyiyiz diye düşünmeyin.Allah bi yerden sınıyo insanı işte.

Tiryandafila belki biraz politik davranmaya çalışabilirsin.Eşine ailesiyle ilgili hiçbişey söyleme.K.walidenin taktiğini kullan.Kendini acındırarak üste geçmeye çalışıyo ..

Aslında şimdi aklıma geldide bizde şöyle bi durum olmuştu.Altlı üstlü oturuyoruz ve ilk ewlendiğim dönemlerde sabah erken bi saatte eşim beni anneme bırakmıştı.Akşam gelince beraber yukarı çıktık.K.walidem nasıl kızıyo bana mutfakta haber vermemişim diye.Birden içeri eşim girdi.Ben hiç bişey söylemedim k.walideme .Eşim Mevzuyu anlayınca annesine bağırdı.Sabahın köründe sizemi haber vericektik diye.Ogünden sonra daha bişey diyemedi.Belki o gün beni sahiplenmeseydi hep böyle devam edicekti.

Yani eşinle konuşsanda, sert bi üslupla ailesiyle konuşamazmı?

lilypos .!.:

ilahi ipek, ne güzel yazmışsın.

malesef başımıza ne geliyorlar ailemiz dışındaki insanlar yüzünden geliyor. bu en yakının annen baban bile olsa.
düşündüm de eşimle, tanıştığımızdan bu yana, aileler dışında tartıştığımız huzursuz olduğumuz çok ender konu olmuştur. olduysa da çok kolay çözmüşüzdür. keşke diyorum bazen avrupalı olsaydık, birlikte yaşasaydık üniversitede, sonra da "biz evlendik" diye haber verebilseydik ailelerimize. biz onları her şeye dahil ettikçe onlar da her şeye çok daha fazla müdahil oluyorlar

Genişletmek için tıkla...

Al benden de o kadar lilypos'um..
Üvey annesi para ister, babası "aramıyorsunuz" diye yalandan sitem eder, memleketten b.annesi "ateşim çıktı, yetiş oğlum" diye sürekli feryat figan..
Sevgiliyken ne iyiydi.. O zaman sanki ailesinin bu kadar çok arama- sorma, ilgi gösterme beklentisi yoktu.
Tuhaf bir şekilde, evlendikten sonra çıktığımız bir tatil için bile hesap vermek zorunda kaldık.
Bekarken bile açıklama yapmıyorduk kimseye, enteresan..

Tiryandafila .!.:

Feryal'cim zaten uzun süredir ben eşimle ailesi konusunda birşey konuşmuyorum, oda bana ailesiyle ilgili birşey konuşmuyor. Senin durumunla bizim durumumuz farklıymış.
Benim eşimde fazlasıyla annesine düşkün, bir çok erkeğin olduğu gibi ve annesine asla çıtını çıkarmaz-dı. Zaten olayları bu boyuta gelmesinde eşimin rolu yok değil. Beni hiç bir zaman ailesi konusunda zorlamadı, şöyle davranacaksın, böyle davranacaksın , şu kadar arayacaksın filan diye, onlar birşey dediğinde de bana hiç bir zaman yansıtmadı, buraya kadar hiç bir sıkıntı yok.
Ama benim olmadığım ortamlarda annesi bizim hayatımızla ilgili kararlar verirken, benim hakkımda konuşurken de, sesini çıkarmadı, ben bunları kendi kulaklarımla duydum. Eğer benim eşim bu durumlarda gereken cevabı annesine verebilseydi, benim ailesiyle sıkıntım olmayacaktı.
Şimdi artık bazı şeylere daha müdaheleci davranabiliyor, yeri geldiğinde annesini arayıp konuşabiliyor, ama bu duruma kolay gelmedi, beni de yıprattı, kendini de.
Bu olaydan sonra da arayıp konuştu, ne kadar sertti ya da değildi bilmiyorum, benim artık eşimden beklediğim benim vardığım sonuca saygı duyması, sesini çıkarmıyor şimdilik.

Genişletmek için tıkla...

Canım, ben şunu çok iyi gözlemledim erkeklerde.. Kesinlikle ağrımayan başalrını ağrıtmak istemiyorlar.. Mesela annesi seninle ilgili yorumlar m ıyapıyor.. Çok ileri gidilmediği müddetçe, sesini çıkartmıyor erkek.. Onun dediğini dinlemiyor, hemfikir olmuyor, ama itiraz da etmiyor. Ben bunu eşime çok sormuşumdur. Sadece benimle ilgili konularda değil, kendisi bile haklıyken haksız duruma düşürülür ailesi tarafından, ama sesi çıkartmaz. Sorunca da "konuşsunlar, boşver kavga mı edeyim şimdi" der..
Son zamanlarda benim de artık sınır çizgimin çok yakınlarda olduğunu ve bu insanların evde cidden huzursuzluk sebebi olabildiklerini görünce, benim de sürekli konuşmam ve analtmamla, bir mesafe katettik. En azından çok sık görüşmemek, görüştüğümüzde çok az muhatap olmak (hem süre hem içerik olarak), gerekirse söylenenlere gerekli cevabı vererek daha sonraki olası saygısızlıkların önünün kesmek konusunda.

canım tavri annen koyacak sen değil benim kayınvalide de evlilik hazırlıkları yapılırken annemi arayıp şikayet etmeye kalkmış beni ben onu hiçbir şeye karıştırmıyormuşum annem de biz kızımızı öyle yetiştirdik kendi kararlarını her zaman kendisi verir biz karışmayız siz de karışmayın demiş bir daha da arayıp şikayet etmeye kalkışamadı

annenden yüz bulamazsa aramayı keser ancak annen net olarak bunları kızımla konuşmanız lazım ben sizin lafınızla kızıma onu yap bunu yap demem dese olay hallolur zaten sen de bu kadar arada kalmazsın