- 8 Eylül 2016
- 1.244
- 1.093
- 133
- Konu Sahibi aksamustugelen
- #1
Selamlar efendim,
1.5 aylık bebeğim var. Kayınvalide hazretlerim doğumdan 1 hafta önce gelmişti. 15-20 gün kaldı. Annem de bende olduğu için çok fazla muhatap olmadan kurtuldum. Ama annemi ve beni neredeyse kanser etti bu süreçte. En sonunda kayınpederim geldi 2 gün de o kaldı beraber döndüler. Bu arada biz İstanbuldayız onlar Ankarada.. Her neyse, kayınpederimi çok seviyorum. Ama kayınvalidem gerçekten cahil cühelanın önde gideni ve ben hayatım boyunca kimseye rol yapamadım. Sevmiyorum ve sevmediğimi de belli ediyorum. Bu süreçte annem de yanımda olduğu için bebeğimle bahane bulup odamda takıldım onlar beraberlerdi. Annem hep idare et derdi, o bile anladı ne kadar cahil biri olduğunu. Böyle görmüş böyle büyümüş insanları çok yadırgamıyorum ama insan ÖĞRENEBİLEN bir varlık. Kızı öğretmen, oğlu öğretmenden bozma polis, kocası milli eğitimde devlet memuru.. Yani kendini geliştirebilmesi için etrafında birileri varken olduğu yerde sayan birisi işte.
Kısacası kadına uyuz oluyorum işte ya.. Daha fazla şeetmeden konuya gireyim. Hamilelik depresyonu, lohusa depresyonu ırt zırt derken kocayla da aramız nane ! Şimdi yarın annem artık bizi yalnız bırakıyor. Aile olarak toparlanma zamanımız. Eşim ben kızım birazcık daha toparlanıp sahiplenebileceğimiz zamandayız. Bu kayınvalide hazretleri Mayıs'ta tekrar geleceğinin ayaklarını şimdiden yapıyor. Ve ben aylardır süren bu depresyonların ardından bu aileyi toparlarsam ve üzerine bu kadın gelirse neler olacak bir tahmin edin işte.. Tam düzelecekken.. Gerçekten gelmesini istemiyorum. Eşim fazlasıyla anacı.
Bu gelişe nasıl engel olabilirim. Ne olur akıl verin. Yoksa ya katil olurum ya da söylediklerim derin yaralar açar ve zaten sallantıda olan evliliğimiz daha da zedelenecek..
1.5 aylık bebeğim var. Kayınvalide hazretlerim doğumdan 1 hafta önce gelmişti. 15-20 gün kaldı. Annem de bende olduğu için çok fazla muhatap olmadan kurtuldum. Ama annemi ve beni neredeyse kanser etti bu süreçte. En sonunda kayınpederim geldi 2 gün de o kaldı beraber döndüler. Bu arada biz İstanbuldayız onlar Ankarada.. Her neyse, kayınpederimi çok seviyorum. Ama kayınvalidem gerçekten cahil cühelanın önde gideni ve ben hayatım boyunca kimseye rol yapamadım. Sevmiyorum ve sevmediğimi de belli ediyorum. Bu süreçte annem de yanımda olduğu için bebeğimle bahane bulup odamda takıldım onlar beraberlerdi. Annem hep idare et derdi, o bile anladı ne kadar cahil biri olduğunu. Böyle görmüş böyle büyümüş insanları çok yadırgamıyorum ama insan ÖĞRENEBİLEN bir varlık. Kızı öğretmen, oğlu öğretmenden bozma polis, kocası milli eğitimde devlet memuru.. Yani kendini geliştirebilmesi için etrafında birileri varken olduğu yerde sayan birisi işte.
Kısacası kadına uyuz oluyorum işte ya.. Daha fazla şeetmeden konuya gireyim. Hamilelik depresyonu, lohusa depresyonu ırt zırt derken kocayla da aramız nane ! Şimdi yarın annem artık bizi yalnız bırakıyor. Aile olarak toparlanma zamanımız. Eşim ben kızım birazcık daha toparlanıp sahiplenebileceğimiz zamandayız. Bu kayınvalide hazretleri Mayıs'ta tekrar geleceğinin ayaklarını şimdiden yapıyor. Ve ben aylardır süren bu depresyonların ardından bu aileyi toparlarsam ve üzerine bu kadın gelirse neler olacak bir tahmin edin işte.. Tam düzelecekken.. Gerçekten gelmesini istemiyorum. Eşim fazlasıyla anacı.
Bu gelişe nasıl engel olabilirim. Ne olur akıl verin. Yoksa ya katil olurum ya da söylediklerim derin yaralar açar ve zaten sallantıda olan evliliğimiz daha da zedelenecek..
doğuya gideceğiz bu yıl mecburi hizmetimiz var.. heh bir de bu var.. istanbuldaki son zamanları böyle geçirmek istemiyorum ya 
