Bire bir yaşadım, birşeyleri bahane edip çağırıyordu kırmamak için gidiyordum, ama bu hep böyle devam etti, gelmek istemediğimi işimin olduğunu söylediğim de 5 dakika gel gidersin diye ısrarları başladı zamanla, sonra her misafiri geldiğinde gitmeye mecburmuşum gibi davranmaya başladı, sonra da onun ev işlerine yardım etmem gerekirmiş gibi davrandı, daha daha sonra kesemizi bile bir saymaya başladı ve ben 5.ci ayın sonunda patladım. Hep kendimi sıktım, hep herşeyi elimden geldiği kadar iyi niyetli bir şekilde yapmaya çalıştım. Her dediğine tamam demesemde isteklerinin çoğunu yapmış bulundum. Bende mesafeli olmaya çalıştım, mesela en başından yemekleri felan bir yemeye çalıştı asla buna müsade etmedim o da bu şekilde yavaş yavaş ona alışacağımı onun istediği gibi olacağımı sandı.
Velhasıl kelâm, siz verdikçe o ister, lütfen mesafenizi daha çok çoğaltın bırakın bu kahveleri bilmem neleri. Evinizin içine çok dahil etmeyin, bu sözüm belki yanlış anlaşılabilir ama örnekleyecek olursam ; benim kayınvalidem o kadar rahat geliyordu ki bana mesela eşimle kavga ediyoruz moralim bozuk üstüne geliyor soruyor irdeliyor vs vs. İyi kayınvalide yoktur kim ne derse desin.
Istiyorlarki gelinim benim evimden çıkmasın kendi özeli olmasın kendine vakit ayırmasın ama olmaz ki hemen nasılda eşine yetiştirmiş sen bence çizgini bozma devam et.. Ayrıca hiçbir kvgelinini kızı gibi görmez onlar laftaa
