aslında bana çok ilgili gibi davranıyorlar. bi isteğin var mı falan şeklinde. görümcem tam laf ebesi. herşey lafta. ama istemicemi bilirler. çünkü yaptıkları işi yarım bırakıyolar. gecenlrde onların komşuları bize geldi. kpeder sabahtan gidin yardım edin demiş. kv demiş ki gerek yok biz kalabalık ederiz o hallder tek başına. kendine gelse misafir önce gelin gelmeli hizmet etmeli. neyse biraz erkn geldi kv ve kızları. nerden geldiler her yeri dağıtıyolar. öbür görümcem wc den çıktı arkasından girdim temizledim. ortalığı bi yandan dağıtıyolar ben topluyorum. işte kırk saate de bi salata doğradı büyük görümcem. bişey isteyip sonra kendim yapıcama boşver diyorum hiç söylemiyim de biz yardım ettik demesinler gene kendim yapiyim diyorum. orda mutfağa giriyorum yemek yapıyorum. görümcem hemen kendine pay çıkarıyo şunu yaptık bunu yaptık diye. insan sinir oluyo. tek başına güzel bi yemek yapıp ortaya çıkamaz. neymiş çocuk bırakmıyomuş. sanki bi tek onun çocuğu var.. yemek yaparken yarım kalıyomuş ondan mutfağa girmiyomuş. ne tembel insanlar yaa benim annem taraf o kadar hastalık sahibi insanlar ama bir gün olsun şikayet ettiklerini görmedim. oturmaya giderim yemekler hazırdır. bi de bnm kv genç. 50 yaşında yok. ama hastalık hastası. kızlarında beceri yok. 2 senede yıprandım. kv eşime torun istiyoruz diye baskı yapıyomuş. ben stresten nasıl hamile kalabilirim ki?? bünyem iyice çöktü. evlendiğimden beri iki haftada bir hastayım. ki ben hiç grip bile olmazdım. bir gün bana dedi ki "sen bu yaşına kadar nasıl yaşamışsın çok şaşırdım her yerinde bi hastalık var bi düzelemedin" çok şaşırdım nutkum tutuldu. ki ben o kadar şevkat gösteririm ona. sanki başımıza kaldın der gibi. çok zoruma gitti çook. bi de ben yetim sayılırım. baba desteği hiç görmedim hayatım sıkıntyla geçti. farkında olmadan ah ettim heralde benzer bi hastalık şu an onda var ve her gün ağlıyo. bnm hastalığımı önemsemediler şimdi de kendininki memleket sorunu oldu. kendine nasıl acındırıyo anlatamam. beyin bırakmadı bende de eşimde de bu huyu yüzünden.
bu arada eşimi çok seviyorum o da beni. ama annesinin yanında bana ilgi gösteremez. güzel söz söyleyemez. annesi oğluna çok düşkün. koca adamı bnm yanımda şapur şupur öper sarılır. hasta olsam iyi iyi bişeyi yok der eşime. sanki eşim görmüyo. kendi de grip olsa bırakır kendini. "ben öldüm, bitirdiler beni" şeklinde.. o ölmez de beni öldürür..eşimle dışarı çıktğmzda eşim söyleyemez onlara. kv me göre dışarıda yemek yenmez para harcanmaz yazık günah, kıyafet alınmaz. üstümde yeni bişi varsa öylece gözünü diker ama tatlı dilli konuşmaya çalışır ama bi şekilde lafını söyler. şunun gelinini görüyo musun afferin kıza kaç tane doğurdu, ilk evlendiğindeki kıyafet hala üstünde.. ben alışveriş de yapamasam kafamı boşaltamam inan ki.. ama abartmam. indirimli ürün almaya çalışırım. gene çok uzattım
psikoloğa gitmektense sizlere içimi dökeyim dedim..
Gitmek istiyosam giderim. Ama sık sık değil. Hatta bazen birbirmizi bir ay falan görmediğimiz oluyor. 
hatta eşim benim ona olduğumdan daha düşkün o bana. bu mutlu ediyo işte beni. ama işin kötü yanı bnm ailem de bu tavırlarının farkında. ben bişey anlatmamama rağmn..
