Bence de bencillik, yanlış düşünüyorsunuz ben hiç de sinirlenmiyorum. Valla benim kayınvalidem çalışıyor. Serbest meslek, kendi işyeri var. İşyerinde de kendi evinde de eltimin çocuğuna bakıyor yıllardır. Eltim ise ev hanımı.. Ben de serbest çalışıyorum, kendim bakıyorum oğluma, evet çok da zorlanıyorum. Konu sahibi arkadaşınki gibi eltimin çocuğu inanılmaz huysuz ve oğlumu hırpalayan bir çocuk. Kimseye emri vaki yapıp o çocuğun da düzenini bozup kendi çocuğuma baktırmayı düşünmedim. Bu istek bencillikten başka birşey değil. Kimse benim çocuğuma bakmak zorunda değil, bakamayacaksan çocuk planlarını erteleyeceksin bana göre. Kendi annem de çalışıyor, bakıcım da yok. Şu an evden çalıştığım için iş için çıkmam gerektiğinde annemi arayıp müsaitse bırakıyorum, değilse işimi ona göre ayarlamaya çalışıyorum. Çalışmaya başladığımda da kimseyi zora sokmayı düşünmüyorum, kreşe vermeyi planlıyorum ha illa oğlum kreşte rahat edemez diyorsam da evimde bakıcı tutar baktırırım. Babanneler anneanneler çocuk bakmak için var değiller, torun sevmek için varlar. Vakitleri vardır, müsaitlerdir, kendileri talep ederler ve şartlar da kendimce uygunsa amenna ama benim talebimle, benim şartlarımla, benim istediğim gibi olacak denmemeli.
Ayrıca konu sahibi arkadaşım madem bunca yıldır görüşmemişsin, çocuğun babannesini bilmiyormuş da şimdi ne oldu? Ne yaşanmışsa yaşanmış geçmişte, şu an affetmişsen geçmişe sünger çekeceksin. Onu bunu yaşattılar diyorsan eğer arkalarından; bu samimi bir barışma değildir, masum bir görüşme de değildir. Menfaat çıkar ilişkileriyle dolu bir görüşme olur. Ve farkındamısın bilmiyorum ama bence kızını şu an koz olarak kullanıyorsun resmen. Ya sadece benimki olacak, ya da benimki olmayacak hayatınızda diyorsun resmen. Bence tek taraflı bakma, ötekiler de çocuk ve senin çocuğunun hayatında olmayan b, o çocukların hayatlarının babannesi.