Benim gelinim ayda bir iki kez evdeyseniz size geleceğiz demek için arar.
Ben de 10 günde bir falan hatır sormak veya söylemem gereken bir şey varsa ararım.
Büyük çoğunluğunda açmaz telefonu, dönüş de yapmaz.
İletişimde olmamız gereken bir dönemde telefonlarım açılmayınca üç beş kez oğlumu arayıp
şu şu konuda eşinle konuşun bana kararınızı bildirin demek zorunda kaldım.
Bir süre sonra gelinim arayıp benimle ilgili konuları niye oğlunuza söylüyorsunuz deyince,
ben de bunun cevabını biliyor olmalısın dedim.
Hayır dedi. Telefonlarım açılmıyor, geri dönülmüyor. Seninle iletişime geçmem gerekiyordu
deyince, Aaaaa öyle mii hiç farkında değilim demesi karşısında şok yaşadım elbette.
Hayat garip ilişkiler sarmalı işte. Gelinimi, prensesimi seviyorum ve olduğu gibi kabul etmek
için elimden geleni yapıyorum.
Yani evladımız dahi olsa hiç kimseyi değiştirebilme gücüne sahip değiliz. Özellikle birinci derecedeki
yakınlarımızı ve sevdiklerimizi olduğu gibi kabul etmezsek, kendimize ve ilişkilerimize zarar veririz.
Bizim de birilerini deli eden yönlerimiz vardır elbette.