- 14 Ekim 2012
- 5.702
- 12.330
- 498
Merhaba hanımlar..
Bu konuda artık çok dolduğum için yazma gereği duydum uzun olabilir ama çatlayacağım artık. Bir kızım var yaklaşık 1.5 yaşında
Her hafta sonu kv oturmaya gidiyoruz her hafta görüyor, hatta bazen haftada 2 de gördüğü de oluyor.
Gittiğimizde de kızımın yemeğini yedirmek, altını değiştirmek haricinde fazla kucaklamam onlara veririm onlar oynasın özlüyorlar diye ama hata ediyormuşum gittikçe anlıyorum.
Kv lere gittiğimizde kızım ne zaman benle ilgilense kv atlıyor araya kızımın dikkatini kendine çekmeye çalışıyor. Kızım bana bakar alkış yapar mesela hemen ikimizin arasına girer alkış yapar. Kızıma şarkı söylemeye başlasam mutfaktan işini gücünü bırakıp gelip şarkıya başlar. Yavaş yavaş farkettim ki Kadın beni kendi kızımdan kıskanıyor.
Bir de habire eşimle bana siz gezmeye gidin ben bakarım çocuğa, siz gidin biz baş başa kalalım diyor, onlardayken alıp alıp diğer odaya götürüyor çocuğu buna da sinir oluyorum. Bizi düşünüp gezmemizi istediğinden değil kendince bu çocuğa siz yokken tek başıma bakabilirim hesabı.
Tabi bakabileceğine inanmıyorum dün kızımın uyanık olduğunu gördüğü halde çayların olduğu tepsiyi sehpanın kenarına bırakmış. Kızım koltuktan inip direk sehpaya gitti hızlıca Allah korudu kayınpederim yakındı o yetişti ben arkasından yetişene kadar. Hepimiz çok korktuk ama kayınvalidem hala kendine toz kondurmadan aaa ben uyudu diye oraya koydum ki yalan sehpaya doğru gitti dönüşte kızıma agucuk gugucuk yaptı yani uyumadığını görüyordu. Ama dediğim gibi onun hiç suçu yoktur.
Kızım anne der mesela bana hemen atlar söyle annecim söyle annecim, otururken ayakta olan birine gitmek ister bu kayınvalidemse kendince kahkaha atarak bana gelmek istiyor bakıııın der sanki biz kızımı ondan sakınıyoruz kendince bi yarışa girmiş. Eşim laf arasında çok hareketli derse atlayıp ben yetişirim ona gencim ben bakarım der ama elinden tutup yürütmek gibi yorucu bir iş olunca hemen ayağım ağrıyor bu ara siz yürütün diyip kaçar.
Kayınvalidemlere gittiğimizde kayınvalidem ne zaman fırında yemek yapsa hep çiğ bırakıyor yiyemiyoruz bi kendisi yer inandırmak için zorla ucundan. Beni de dinlemiyordu. Geçen hafta ben yaptım tam kıvamında oldu fırında yaptığım için çok sulu yapmadım.
Bu hafta aynısını yap dedi yaptım bende tam sofrada "geçen hafta yaptığını baban beğenmedi siz gittikten sonra bana susuz olmuş beğenmedim dedi" dedi ki kayınpederim nereden çıkardın gibi bir şey dedi hem utandım hem de sinirlendim..
Bu olaylar böyle uzar gider.. Bu anlattıklarım aklıma gelenler sadece daha neler var neler hep bir yarış içinde benimle.. En azından biraz içimi döküp rahatladım:)
Bu konuda artık çok dolduğum için yazma gereği duydum uzun olabilir ama çatlayacağım artık. Bir kızım var yaklaşık 1.5 yaşında
Her hafta sonu kv oturmaya gidiyoruz her hafta görüyor, hatta bazen haftada 2 de gördüğü de oluyor.
Gittiğimizde de kızımın yemeğini yedirmek, altını değiştirmek haricinde fazla kucaklamam onlara veririm onlar oynasın özlüyorlar diye ama hata ediyormuşum gittikçe anlıyorum.
Kv lere gittiğimizde kızım ne zaman benle ilgilense kv atlıyor araya kızımın dikkatini kendine çekmeye çalışıyor. Kızım bana bakar alkış yapar mesela hemen ikimizin arasına girer alkış yapar. Kızıma şarkı söylemeye başlasam mutfaktan işini gücünü bırakıp gelip şarkıya başlar. Yavaş yavaş farkettim ki Kadın beni kendi kızımdan kıskanıyor.
Bir de habire eşimle bana siz gezmeye gidin ben bakarım çocuğa, siz gidin biz baş başa kalalım diyor, onlardayken alıp alıp diğer odaya götürüyor çocuğu buna da sinir oluyorum. Bizi düşünüp gezmemizi istediğinden değil kendince bu çocuğa siz yokken tek başıma bakabilirim hesabı.
Tabi bakabileceğine inanmıyorum dün kızımın uyanık olduğunu gördüğü halde çayların olduğu tepsiyi sehpanın kenarına bırakmış. Kızım koltuktan inip direk sehpaya gitti hızlıca Allah korudu kayınpederim yakındı o yetişti ben arkasından yetişene kadar. Hepimiz çok korktuk ama kayınvalidem hala kendine toz kondurmadan aaa ben uyudu diye oraya koydum ki yalan sehpaya doğru gitti dönüşte kızıma agucuk gugucuk yaptı yani uyumadığını görüyordu. Ama dediğim gibi onun hiç suçu yoktur.
Kızım anne der mesela bana hemen atlar söyle annecim söyle annecim, otururken ayakta olan birine gitmek ister bu kayınvalidemse kendince kahkaha atarak bana gelmek istiyor bakıııın der sanki biz kızımı ondan sakınıyoruz kendince bi yarışa girmiş. Eşim laf arasında çok hareketli derse atlayıp ben yetişirim ona gencim ben bakarım der ama elinden tutup yürütmek gibi yorucu bir iş olunca hemen ayağım ağrıyor bu ara siz yürütün diyip kaçar.
Kayınvalidemlere gittiğimizde kayınvalidem ne zaman fırında yemek yapsa hep çiğ bırakıyor yiyemiyoruz bi kendisi yer inandırmak için zorla ucundan. Beni de dinlemiyordu. Geçen hafta ben yaptım tam kıvamında oldu fırında yaptığım için çok sulu yapmadım.
Bu hafta aynısını yap dedi yaptım bende tam sofrada "geçen hafta yaptığını baban beğenmedi siz gittikten sonra bana susuz olmuş beğenmedim dedi" dedi ki kayınpederim nereden çıkardın gibi bir şey dedi hem utandım hem de sinirlendim..
Bu olaylar böyle uzar gider.. Bu anlattıklarım aklıma gelenler sadece daha neler var neler hep bir yarış içinde benimle.. En azından biraz içimi döküp rahatladım:)
