Merhaba arkadaşlar. 3 Gündür çok kötüyüm. Neredeyse hiç olmadığım kadar kötüyüm. Kimseyle sizinle konuştuğum kadar açık ve net konuşamıyorum. Kendimle yüzleştiğim şeyleri kimseye anlatamıyorum. Şimdi sizinle yüzleşme vakti.
Konu başlıklarımı hatırlatabilirim; ''maddi sıkıntılar beni çok üzüyor'' diye bir konum vardı, akabinde eşimin iş durumlarıyla ilgili sıkıntılarımdan bahsetmiştim. Hatta halen güncel bir konum var bir derdim var bölümünde ama orda edit yaparak yazdığım için yeterli karşılık bulamadım. Fikirlerinize gerçekten ihtiyacım var.
Kayınvalidemin dairesine taşınmaya karar verdim.Üst katına yani.Biz evlenirkende orada oturmamızı teklif etmişlerdi,Eşime teklif ettim, gidelimmi annenlerin oraya dedim; zaten çağırıyorlardı, ''hayır'' dedi. En çok sen istemiyordun orada oturmayı dedi.
Benimde düşüncem eşim yine işini değiştirecek, ben çalışmaya devam edicem bu veya başka bi işte. Benim maaşıma dokunmicaz eşimin maaşını yicez içicez kira vermicemiz için yetecektirde. Benim maaşımıda hiç bankadan çekmeden en az 2 yıl biriktiricez. Şuan kenarda 25.000 lik altınımız var, bi 20.000 daha biriktirip oradan kendi dairemizi alıp çıkıcaz.
ARKADAŞLAR EŞİME BUNLARI SÖLEDİM AMA ASIL HİSSETTİĞİM YENİLGİYDİ! BİZ EVİMİZİ GEÇİNDİREMEDİK, PES ETTİK VE ORAYA GİDİYORUZ !
Eşimi ikna ettim. Kayınvalidem,kaynım hepsi gelin diyorlar.Kayınvalidem evi hazırlamaya bile başladı.Kendi ailemde gitmemizin faydalı olacağını düşünüyorlar, onlarada para biriktirme mevzusundan bahsettim. Zaten bu bi varsayım değil, mümkün olan, yapabileceğimiz bişey. Yani istersek, gayret edersek ve ben çalışırsam para biriktirebiliriz. AMA BEN BU YENİLMİŞLİK PSİKOLOJİSİNDEN ÇIKAMIYORUM. Çünkü ben oraya gitmeyi YENİLGİ olarak görüyorum. Az önce eşimede bahsettim, ''biz ordan ev alıpta çıkıcaz, biz yenilmedik'' diyor.
1. si ya amacımızdan şaşarda para biriktiremezsek orada çakılıp kalırsak diye çok korkuyorum.
2. si kayınvalidemle altlı üstlü sorun yaşarmıyız
Kayınvalidem özünde iyi bi insandır 45-46 yaşlarında kendi dükkanı var sabah 8 de çıkar evden akşam 7-8 de anca gelir. 2 kaynım var biri eşimin ikizi diğeri 20 yaşında.Kayınvalidemle düğün zamanı sıkıntılar yaşamış olsakta şuan iyi geçiniriz, oturur muhabbet ederiz kafalarımız bağdaşır yani. Ama k.validemin oturduğu yer küçük bir yer,şehir merkezine yakın bir köy. heryer herkes tanıdık bolca dedikodulu bir bölge olduğu için en başından orada oturmayı kabul etmemiştim.Köyde yaşayanlar ortamı bilirler.Kendi annemde o köyde oturuyor.
Birde eltimin yaşadığı sorunlar nedeniyle. Eltim orada oturuken çok sorun yaşadı, sonra aynı köy içinde kiraya çıktı bizim söz zamanımızdı.
İki tarafında hatası vardır eminim ancak eltim ev hanımıydı sürekli iç içe olmak durumunda kaldlar ben çalışıyor olucam kayınvalideminde dükkanı var oda çalışıyor zaten akşamdan akşama görücez birbirimizi. Birde eltim çok cahil bir kadın. Bu sadece benim yorumum değil tabiki tanıdığım herkesin yorumu. Evde ne yaşanırsa kayınvalidemle ne yaşarsa kapı kapı anlattı hep. Bide genel olarak hayattan şikayetçi memnuniyetsiz bir insan. Bekarken kendi ailesinden şikayet ederdi evlendi k.v den kocasından falan. Bekarlığınıda biliyorum. Onun yaşadığı sorunları yaşayacağımı sanmıyorum ama yinede tereddütlüyüm.
Benden çok beklentileri olurmu, gel aşşada yiyeyilm yok yukarda yiyelim, beraber oturalım falan filan durumları beni kasar. En iyisi bile olsa eşinin ailesi ile yakın oturmanın getireceği sıkıntıları hepimiz biliyoruz.
PEKİ ARKADAŞLAR SİZCE NE YAPMALIYIM?
Bir yandan baktığımda bu şekildede hem maddi olarak geçinemiyoruz hemde geçinemediğimiz için huzursuzluk yaşıyoruz.
Gelecekle ilgili tereddüt yaşıyorum çünkü bu şekilde bi çocuğumuz olsa bakamayız ayrıca para biriktiremediğimiz için bu gidişle ev falanda alamicaz. Her türlü sıkıntı çekicez yani kirada da otursak k.validemin üstünde de otursak. Ben 2-3 sene dişini sıkmaya değer diyorum. Mesafemizi koruduktan sonra, okadar büyük problem olmaz diyorum. Ya siz ne diyorsunuz ?
----------------
Arkadaşlar sizce bi psikoloğa gitmelimiyim ? Ben yapım gereği herşeyi çok takarım, dışarıya belli etmem ama içimde hep bir iç savaş vardır. Kendimi bildim bileli bu hep böyle. Şimdi tam düzenimizi kurduk oturttuk derken, oraya geçmek bana çok acayip şeyler hissettiriyor. Acayip diyorum çünkü tam olarak bu hslerimin karşılığını bilmiyorum. Sanki bütün düzenim sıfırlanmış, şimdi yeni bir hayat yeni bir düzen. Yeni bir mücadele. Nasıl davranmalıyım. Mesafeyi nasıl koymalıyım. Sadece buda değil, genel olarak hayatı hep sorgulayan karakterim beni çok oruyor. Bir psikoloa gitsem olaylara daha olumlu yaklaşabilirmiyim? Birde benim çok asabi bi yapım var son zamanlarda dahada asabi olmaya başladım iş yerimdede gereksiz çok insanla muhattap oluyorum. Bu şimdi yeni kuracağım düzenide etkileyebilir en azından bikaç seans gitsem mi diyorum yada kendimi iyi hisseettiriyorsa devam ederim. Sizce iç savaşıma bi faydası olurmu?