Ben yerinde olsam, atamam olana kadar girer başka bi işte çalışırım, kasiyerlik yaparım tezgahtarlık yaparım, garsonluk yaparım, ilgi alanım ya da mesleğim olsun olmasın girer çalışır, kiraya çıkarım, yine de o evde kayınvalidelerle oturmam!!!!
Nişanlına söyle önce ev meselesini halletsin. Gerekirse düğünü erteleyin. Ne demek canım size alınan evde oturmak? Ne demek yatak almayalım benimkinde yat demek? Böyle saygısızlık görmedim. Bak geçen gün bi arkadaşa bu beraber yaşama konusunda bi yorum yapmıştım. Kopyalayıp yapıştırıyorum buraya. Beraber yaşarsan o evin hanımı sen olmayacaksın. Kendi evinin hanımı olmak varken, onların evinin hizmetçisi olacaksın. Sen düşün gerisini, kendini harcama, harcatma.
''Onlarla beraber yaşamaya evlilik mi diyorsun sen? O zaman evin olmayacak, odan olacak sadece. Kocanla sarılıp film keyfi yapamayacaksın, evde şortla falan dolaşamayacaksın, duştan çıktığın zaman kaça kaça odana gitmek ya da banyoda giyinmek zorunda kalacaksın.
Başkasının evinde sığıntı yaşıyormuş gibi olacaksın. Üstelik onlara hizmet edeceksin. Herşeyine karışacaklar. Kocanla baş başa zaman geçiremeyeceksin. Sevişirken bile sessiz olmak zorunda kalacaksınız. Sonrasında duşa girmeye bile çekineceksin. Sürekli bi baskı, bi çekinceniz olacak.
Kocan işteyken, eline kahveni alıp oturamayacaksın, dilediğin gibi hareket edemeyeceksin. Temizlik, yemek, hizmet, sürekli iş yapacaksın. Ha bunları onlarla birlikte oturmasan da yapacaksın ama en azından zamanını kendin belirleyeceksin, yemeğe kendin karar vereceksin. Gündüz dışarı çıkmana karışacaklar hep bi hesap verme durumu yaşanacak. Daha aklıma gelmeyen bi yığın şey.
Sen buna evlilik mi diyorsun? Sakın öyle bi şeyi kabul etme.''
genelde öyle olur
Eşin arkanda duracaksa seni ezdirmeyecekse evlen, ama çekilecek gibi değil gerçekten
