• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kayınvalideniz yaptığınız yemeği dökse ona bir daha iş yapar mısınız?

Acaba tırnaklarınız uzun ondan mı yemiyor atıyor. Benim anneannemin öyle bir huyu varda yiyemez asla uzun tirnikla yapılmış yemekleri. Onun dışında kaynana yani onların kıskançlıkları ya bir kılıf aranmaz. İnşallah kuru ekmekle sinanmaz birgün
 
Dolmayı çöpe dökünce bir şey demeniz de mi cidden? Anlamaya çalışıyorum öyle bakıp geri mi döndünüz?
Daha önce de annemin çorbasını döktün, şimdi benim yaptığım dolmayı, derdin ne senin diyemediniz mi?
Yüzüme tiksinirim bakan birimin evine de basma seyran mecbur durumlar halinde adımımı atmam.
Kalp kırmayacağim diye kendinize saygısızlık ettirmeyin.
 
Herşey bir yana ,bu zamanda sebepsiz yere yemeği çöpe dökmek de ne bilim:KK43: geri gönder, getirenlere yedir ama çöpe dökmek nedir ya ,nimet o nimet günü gelir çarpar
Diimi ama 👏🏻👏🏻 Madem çiğ kalmış, koy tencereye ekle suyunu da bi zahmet pişiriver. Yazık günah.
 
Farklı şehirlerdeyiz. Evde karışık dolma yapmıştım gideceğimiz için yanıma aldım orda yeriz diye. KV de sarma yapmış. Ben de sofraya götürürken benim yaptığım dolmalar ve onun sarmalarını aynı tabakla sofraya götürdüm. KV yok dolma olmamış içi diri kalmış falan bir sürü eleştiri yaptı sofrada sonra mutfağa gidince kokmuş bu dolmalar diye tabağı tamamen çöpe boşalttı. Oysa ki kokmamıştı yeni yapmıştım bir de o sarmaları da benim yaptığımı zannetti sadece sarma yemişti o da kendi yaptıkları yani.

Doğumumda kv evinde kalmıştım. Annem de çorba yapıp gelmişti. Annem gidince kv odama gelip kızarak "ben sizin yemeklerinizi bilmem gel bak" dedi. Gittim baktım bildiğimiz yoğurtlu çorba. Neyse onu da bir süre sonra çöpe döktüğünü gördüm.

Ya böyle iğnerek bakıyor suratıma ve yaptıklarıma. Ben de yanlarına gidince elimi sürmüyorum hiçbir şeye. Sonra ona da laf sokuyor. İşte ben olsam oturduğum yerden bile olsa yardım ederim falan diye. Ben hiç duymamazlıktan gelip hiçbir şey yapmamaya bebeğimle ilgilenmeye devam ediyorum. Haddini bildirmek istiyorum ama kalp kırmak istemiyorum. Biliyorum benim kalbim kırılıyor böyle de. Böyle insanlardan koşa koşa uzaklaşmak istiyorum ama zorunlu akrabalık işte
Onun evinde yemek yaptım çok pişmiş kimse yemez dedi döktü bir tencereyi kendi evimde helva yaptım beğendi diye çöp olsa yersin dedi kocasina🙉 yufka açıyordu banada öğret dedim ben hariç herkese öğretti banada sen beceriksiz tembel rahatsin dedi bunları duyup sustugum için çok pişmanım keşke ben kirsaydim bundan sonra kötülük olmasın ama boşver demiyorum istediğini söyleyen istemediğini işitir ben sessix durdukca üstüme geldi deli deliyi görünce çomak saklıyor dişine göre görünce saldırıyor. Mümkünse Gitme yada az git mesafe köy sana bir şey deyince tepki ver geri kaçar terbiyesiz hadsix bunlar
 
Taaa fiii tarihindeki olayları hatırlayıp mı konuyu açtınız?

Keşke anında, kendinizi ifade etseniz. Durduk yere eskileri düşünüp bilenmektense kadına bir daha yemek yapmazsınız. Belki de yemeklerinizi beğenmiyor.
 
Densiz, terbiyesiz.
Sanırım kayınvalideniz sizi sevmiyor. Kırmaktan çekinmiyor. Beğenmese bile nezaketen eline sağlık der siz gidince dökerdi. Yapma yemek falan sende onun yemeklerini yeme anlasın.
 
Farklı şehirlerdeyiz. Evde karışık dolma yapmıştım gideceğimiz için yanıma aldım orda yeriz diye. KV de sarma yapmış. Ben de sofraya götürürken benim yaptığım dolmalar ve onun sarmalarını aynı tabakla sofraya götürdüm. KV yok dolma olmamış içi diri kalmış falan bir sürü eleştiri yaptı sofrada sonra mutfağa gidince kokmuş bu dolmalar diye tabağı tamamen çöpe boşalttı. Oysa ki kokmamıştı yeni yapmıştım bir de o sarmaları da benim yaptığımı zannetti sadece sarma yemişti o da kendi yaptıkları yani.

Doğumumda kv evinde kalmıştım. Annem de çorba yapıp gelmişti. Annem gidince kv odama gelip kızarak "ben sizin yemeklerinizi bilmem gel bak" dedi. Gittim baktım bildiğimiz yoğurtlu çorba. Neyse onu da bir süre sonra çöpe döktüğünü gördüm.

Ya böyle iğnerek bakıyor suratıma ve yaptıklarıma. Ben de yanlarına gidince elimi sürmüyorum hiçbir şeye. Sonra ona da laf sokuyor. İşte ben olsam oturduğum yerden bile olsa yardım ederim falan diye. Ben hiç duymamazlıktan gelip hiçbir şey yapmamaya bebeğimle ilgilenmeye devam ediyorum. Haddini bildirmek istiyorum ama kalp kırmak istemiyorum. Biliyorum benim kalbim kırılıyor böyle de. Böyle insanlardan koşa koşa uzaklaşmak istiyorum ama zorunlu akrabalık işte
Yemek dökülür mü ya, nimet o nimet😡😡😡
 
Göstere göstere çöpe atmasi meydan okuma.o olayda başka birşey var.
Begenmese gizli saklı atar.mesela tam tersi bir durum var benimde. kv her yemeğinden saç çıkıyordu. Önce oğluna söyledim sen söyle yemek yaparken saçlarını bağlasın diye ben söyleyemem dedi eşimde. Düzgün bir üslupla ben soyledim. Aldırış etmedi .Bende gizli saklı yok ediyordum yemeklerini ama görmesin diye çok çaba harcadım.
Eee bulmuş böyle pasif gelini alınır mı kırılır mı diye düşünmüyor meydan boş at koşturuyor işte.

Bence tiksinme gibi bir şey sezdim temiz bulmuyor sanki. Annesine de aynısını yapmış.

Benim kv ablamın hediye getirdiği tutacakları kullanmadığı için çöpe atmış. Tee yurt dışından hediye gelen de. Kumaş işte . Yok büyükmüş, kullanmıyormuş vs. Kadın evinde fazla eşya tutmaz ama ata ata bizim safdirikin hediyesini atmış.
Ben de paraladım.Ablama söylüycem sana bir daha hediye getirmesin diye o oldu bir daha ne hediye getirdi ne atan oldu. Tembihledim de ablamı evine de gelme diye. Sınır çizmek lazım. Şimdi bıçak mıçak dolanıyor ablanın getirdikleri iyi vs diye. Artık rüyasında görür.

Atma konusunda ben de çok hassasım çok sınandım.
Yine bir kez cam kaşık aldım süslü renk renk olanlardan fiii tarihi.
Kendime, kv, anneme, yengeme.
Benimki duruyor.
Kv ninki vitrinde baş köşede duruyor.
Yengemin ve anneminki bil nerde.
Yine o ablam çay içerken aaaa bu cam insanın ağzını keser vs dedi akşamdan sen çayı vura vura karıştır camı kaşığı kır. Sonra annem sabah hepsini çöpe at. Yengeminkini de vermemiş onu atmış. Onu da paraladım. Koca ev ata ata benim kaşığı at. Kullanmazsan ben kullanırım. Yengeminkini neden atıyorsun onda söz hakkın ne alaka. Baya kızdım bana değer vermiyorsun bla bla.
 
Farklı şehirlerdeyiz. Evde karışık dolma yapmıştım gideceğimiz için yanıma aldım orda yeriz diye. KV de sarma yapmış. Ben de sofraya götürürken benim yaptığım dolmalar ve onun sarmalarını aynı tabakla sofraya götürdüm. KV yok dolma olmamış içi diri kalmış falan bir sürü eleştiri yaptı sofrada sonra mutfağa gidince kokmuş bu dolmalar diye tabağı tamamen çöpe boşalttı. Oysa ki kokmamıştı yeni yapmıştım bir de o sarmaları da benim yaptığımı zannetti sadece sarma yemişti o da kendi yaptıkları yani.

Doğumumda kv evinde kalmıştım. Annem de çorba yapıp gelmişti. Annem gidince kv odama gelip kızarak "ben sizin yemeklerinizi bilmem gel bak" dedi. Gittim baktım bildiğimiz yoğurtlu çorba. Neyse onu da bir süre sonra çöpe döktüğünü gördüm.

Ya böyle iğnerek bakıyor suratıma ve yaptıklarıma. Ben de yanlarına gidince elimi sürmüyorum hiçbir şeye. Sonra ona da laf sokuyor. İşte ben olsam oturduğum yerden bile olsa yardım ederim falan diye. Ben hiç duymamazlıktan gelip hiçbir şey yapmamaya bebeğimle ilgilenmeye devam ediyorum. Haddini bildirmek istiyorum ama kalp kırmak istemiyorum. Biliyorum benim kalbim kırılıyor böyle de. Böyle insanlardan koşa koşa uzaklaşmak istiyorum ama zorunlu akrabalık işte
Net olmak iyidir bu durumlarda, döküp ziyan ediyorsun nimeti yemek yapmam burada derim, o düşünsün sonrasını
 
Yapmayın bir daha. Gidince de onun yemeklerinden az az yiyin de anlasın. Benimki de kendi yemeklerini över durur. Yorum bile yapmayız 😀
 
kayınvalidem bir gün yemek sonrası tatlı ikramıma dedi ki “ben tatlı yemiyorum, sevmiyorum” yeni evliyiz o zaman “tamam” dedim aldım tatlıyı önünden. o gün bu gün beş yıl oldu bak, tatlı vermem sofrada eşim der” anneme tatlı vermedin” “o sevmiyor” derim.. evinde önüme gelirse yemem “dokunmamışsın” der “hmm” der geçerim. insan zehir olsa bir lokma tadına bakar eline sağlık der geçer, ama bu kadar nezaketten yoksunsa kendisi bilir alır karşılığını. mutlaka bir karşılık ver bu yaptığına.
O sevmiyor deyince kayınvalide ne yapıyor, çok merak ettim :KK53:
 
Farklı şehirlerdeyiz. Evde karışık dolma yapmıştım gideceğimiz için yanıma aldım orda yeriz diye. KV de sarma yapmış. Ben de sofraya götürürken benim yaptığım dolmalar ve onun sarmalarını aynı tabakla sofraya götürdüm. KV yok dolma olmamış içi diri kalmış falan bir sürü eleştiri yaptı sofrada sonra mutfağa gidince kokmuş bu dolmalar diye tabağı tamamen çöpe boşalttı. Oysa ki kokmamıştı yeni yapmıştım bir de o sarmaları da benim yaptığımı zannetti sadece sarma yemişti o da kendi yaptıkları yani.

Doğumumda kv evinde kalmıştım. Annem de çorba yapıp gelmişti. Annem gidince kv odama gelip kızarak "ben sizin yemeklerinizi bilmem gel bak" dedi. Gittim baktım bildiğimiz yoğurtlu çorba. Neyse onu da bir süre sonra çöpe döktüğünü gördüm.

Ya böyle iğnerek bakıyor suratıma ve yaptıklarıma. Ben de yanlarına gidince elimi sürmüyorum hiçbir şeye. Sonra ona da laf sokuyor. İşte ben olsam oturduğum yerden bile olsa yardım ederim falan diye. Ben hiç duymamazlıktan gelip hiçbir şey yapmamaya bebeğimle ilgilenmeye devam ediyorum. Haddini bildirmek istiyorum ama kalp kırmak istemiyorum. Biliyorum benim kalbim kırılıyor böyle de. Böyle insanlardan koşa koşa uzaklaşmak istiyorum ama zorunlu akrabalık işte
Pis olan onun kalbi
 
benim evdeki bireyler -yani ben ve eşim :KK70: - dışında insanlara yemek yapma fobim var. şaka maka yapmıyorum yani. evlerine gidiyorsam da elimi sürmüyorum. benim yaptığım bir şeyi atan olursa da doğal olarak bir daha yapmam ama o an da tepkimi direk dile getiririm. herkes herkesin el lezzetini sevmez, yöreden yöreye de fark var. kayınvalidemin yemeklerini çok beğenerek yemiyorum açıkçası yemeğe gittiğimde ama lap diye de çöpe dökmüyorum. her şeyin bir yolu yordamı var. beğenmiyorsan az yersin, eline sağlık der kalkarsın göz göre göre de dökmezsin.
 
Back
X