Kaynana beni deli ediyor

ya bırakın bu modeller hep böyle demmekki.takmamayı öğrenin artık..siz mutsuz oldukça onlar daha da mutlu oluyorlar.lütfen belli etmeyin..hele onların yanında asla ama asla ağlamayın.benim eltim ağlarken kaynanam gülüyordu.çok komikmiş gibi..sakın ömrünüzü bu duygulara harcamayın..diyorum ama ben yapabiliyomuyum?
eh iştee elimden geldiğince..

ben de bu imtihan diyenlere sinir oluyorum ya manyak kadın ne yaparsa yapsın sineyemi çek diyorsun valla o kadar ömrümü harcayamam o ölene kadar belki ben öleceğim

herkese hak ettiği dersi vermek gerek yoksa tepene çıkıyorlar , eşime hiç acımıyorum zaten çoğunluk annelerini şımarttıkları için geline istediklerini yapıyorlar oğlundan korksa
zaten o hareketlerin hiç biri yapmaz kaydirigubbakcemile

beni sakinleştirebilecek biri var mı benim kaynanam da bizde kalıyor.biz 2,5 aylık evliyiz.bize geldiğinde 25 günlük evliydik üstelik.ramazan boyunca bizdeydi.evi terk ettim kocamla çok kötü oldum.büyük oğlu da yatılı okumaya gitti.okul 7 ay gibi sürecek.7 ay bizde kalacak.evlenmeden önce bunlar konuşulmamıştı benimle.düğünüme 10 gün gibi bi süre kala öğrendim.eşimin rahatsız olduğunu düşünmüyorum bu konudan.onun annesi orahat hareket edebiliyor ama ben uzanamıyorum bile.uzanmaya çalışıyorum.sanki dikn batıyor sırtıma.utanıyorum yaptığımdan.emri vaki konuşuyor.yeni evliyiz düşünün.biz ne zaman yatmaya gidersek o zaman yatmaya gidiyor.yatak odasına gidersek yalnız kalıyoruz ancak.severek evlendik birbirimizi tabir yerindeyse ne badireler atlattık ama dayanamicam artık buna.kocamla konuşmuştum bi kere napayım git mi diyeyim dedi.evden böyle kötü ayrılırsa eşimle aram da bozulacak ömür boyu.bir de ameliyat olacak bizde.2 senedir rahatsız daha yeni gitti doktora düğün zamanı sıkıntı çıkarmayacakmış.bunları planladığını düşünüyorum eşimle resmi olarak 1 sene sözlü kaldık sadece çünkü.ben kötü bi insan mıyım sizce kızlar.artık çok sudan bahanelerle eşimle kavga ediyorum birbirimize girdik şimdden.evliliğim göz göre göre bitiyor ve o annesine çok düşkün babası vefat ettiği için o memleketinde kaynana sıkıntısı çekmeyecek yalnız kalacak diye ben sıkılıyorum.önüme gelen herkese anlatır oldum bunları.ama onlar da bıktı.başta da ablamı her gün arayıp ağlıyorum.surat yapıyorum evde eşim annesine yaptığımı anlayıp alınıyor ama kaynanam oralı değil.ne yapmalıyım şu anda da kavgalıyız ve ben yarın kendi evime gitmeyip annemlere gidicem incelrdiği yerden kopsun dayanamıyorum.her gün ağlıyorum.

çok zor bir durum ama bence sabredilince aşılır. hiç kimse çocuğunu kolay büyütmüyo. eşimize bize hazır vaiyette büyütünceye kadar çok çekmiştir eminim, annne olunca anladım çünkü. biraz sabır bence.

ahhh ahhh ben 6 yıl oldu kaynana kaprisi kaynana derdi çekiyorum...oğulları onların evladıda biz analarımızn evladı değiliz.zaten tüm hata bizde ailemize anlatmadığımızdan kaynaklanıyor.aman üzülmesinler.aman duymasınlar vs. ben evlendikten 1,5 ay sonra babam vefat etti.ve ailemi memleketimde bırakıp istanbula bilmediğim tanımadığım bir semte gelin geldim.neymiş kaynanama yakın olsunmuş.bana kaynanam bir iğne dahi almadı.evlenirken neymiş parası yokmuş.yeri gelince ben sosyeteyim ben evime temizlikçi sokarım diye hava basardı.beni hep küçümsedi.küçük şehirden gelmemi küçümsedi.taşralı yaptı beni halbuki benim yaşadığım şehirde okuma oranı insanların kendilerini geliştirme ve yetiştirme oranı çok yüksektir.asıl cahil olan asıl ahmak olan kendisidir.hamileyken 1 ay bende kaldı doğumuma 2 ay kala bana geldi tabi babam vefat edince meydanı boş buldu.kocasındanda ayrı kocası onu bırakıp başkasıyla evlenmiş neyse benim kocama çok düşkün hemde aşırı...beni kıskandırmak için elinden geleni yapan bir kdın ben kıskanmadığım halde bana hep sorar kıskandınmı bizi diye :) çok uyuz bir durum... hamileyken arada iğneleyici lafları oldu ben sustum hadi yaşlıdır eşimin hatırı için sustum... daha sonra hamileyim kendi herzaman özel yemek yapar dişine göre yer... birde çalışıyorum ...gözümün önünde eşime yaptığı yemekten verir ağzına götürü bana gel kızım sende al demedi...tabi benim eşimdede büyük hata var annesine karşı hep susan bir yapısı var...annesi hastaymış ta herkeze böyle yaparmış diye geçiştirirdi o zamanlar bi tartışmamız oldu kayınavlidemle ben kayınvalideme yolu gösterdim gitti....maalesef gittiği kişilerlede geçinemeyince eşimi aramış tekrar döndü bize ben yine kabul ettim sırf eşimin hatırı için ve bunun gibi bu güne kadar daha çooookkk üzüntüler yaşadım.bir kızım var 2. bebeğimi düşük yaprım sırf kayınvalidemin bana verdiği üzüntülerden dolayı hala evime istemiyorum hala eşime baskı yaparak gelmek istiyor bende eşime senden ayrılırm dedim de biraz biraz geriye çekilir oldu ama kadın inatçı dediğini oğluna yaptırma psikoloji var yani benim sözüm geçer gibi ...ki bunuda defalarca söyledi inanın benim kayınvalidemin türünden yoktur bu dünyada türünün tek ve son örneğidir.allah düşmanımın bile başına benim kaynana gibi bir kaynana vermesin güzel olan hiçbirşeyi haketmiyor.ben bu yaşıma kadar böyle bir insan görmedim tanımadım.inaın ona hiç acımıyorum hiç sevmiyorum allaha havale ediyorum her daim.ama nefretim hiç bitmeyecek....ben ailemden böyle hakaret böyle sevgisizlik görmedim aklımdan hiç çıkmıyor yaptıkları....ne kadar anlatsam sayfalara sığmaz yaptıkları...allaha havale ediyorum onu....

NilSuM1 .!.:

ahhh ahhh ben 6 yıl oldu kaynana kaprisi kaynana derdi çekiyorum...oğulları onların evladıda biz analarımızn evladı değiliz.zaten tüm hata bizde ailemize anlatmadığımızdan kaynaklanıyor.aman üzülmesinler.aman duymasınlar vs. ben evlendikten 1,5 ay sonra babam vefat etti.ve ailemi memleketimde bırakıp istanbula bilmediğim tanımadığım bir semte gelin geldim.neymiş kaynanama yakın olsunmuş.bana kaynanam bir iğne dahi almadı.evlenirken neymiş parası yokmuş.yeri gelince ben sosyeteyim ben evime temizlikçi sokarım diye hava basardı.beni hep küçümsedi.küçük şehirden gelmemi küçümsedi.taşralı yaptı beni halbuki benim yaşadığım şehirde okuma oranı insanların kendilerini geliştirme ve yetiştirme oranı çok yüksektir.asıl cahil olan asıl ahmak olan kendisidir.hamileyken 1 ay bende kaldı doğumuma 2 ay kala bana geldi tabi babam vefat edince meydanı boş buldu.kocasındanda ayrı kocası onu bırakıp başkasıyla evlenmiş neyse benim kocama çok düşkün hemde aşırı...beni kıskandırmak için elinden geleni yapan bir kdın ben kıskanmadığım halde bana hep sorar kıskandınmı bizi diye :) çok uyuz bir durum... hamileyken arada iğneleyici lafları oldu ben sustum hadi yaşlıdır eşimin hatırı için sustum... daha sonra hamileyim kendi herzaman özel yemek yapar dişine göre yer... birde çalışıyorum ...gözümün önünde eşime yaptığı yemekten verir ağzına götürü bana gel kızım sende al demedi...tabi benim eşimdede büyük hata var annesine karşı hep susan bir yapısı var...annesi hastaymış ta herkeze böyle yaparmış diye geçiştirirdi o zamanlar bi tartışmamız oldu kayınavlidemle ben kayınvalideme yolu gösterdim gitti....maalesef gittiği kişilerlede geçinemeyince eşimi aramış tekrar döndü bize ben yine kabul ettim sırf eşimin hatırı için ve bunun gibi bu güne kadar daha çooookkk üzüntüler yaşadım.bir kızım var 2. bebeğimi düşük yaprım sırf kayınvalidemin bana verdiği üzüntülerden dolayı hala evime istemiyorum hala eşime baskı yaparak gelmek istiyor bende eşime senden ayrılırm dedim de biraz biraz geriye çekilir oldu ama kadın inatçı dediğini oğluna yaptırma psikoloji var yani benim sözüm geçer gibi ...ki bunuda defalarca söyledi inanın benim kayınvalidemin türünden yoktur bu dünyada türünün tek ve son örneğidir.allah düşmanımın bile başına benim kaynana gibi bir kaynana vermesin güzel olan hiçbirşeyi haketmiyor.ben bu yaşıma kadar böyle bir insan görmedim tanımadım.inaın ona hiç acımıyorum hiç sevmiyorum allaha havale ediyorum her daim.ama nefretim hiç bitmeyecek....ben ailemden böyle hakaret böyle sevgisizlik görmedim aklımdan hiç çıkmıyor yaptıkları....ne kadar anlatsam sayfalara sığmaz yaptıkları...allaha havale ediyorum onu....

Genişletmek için tıkla...

Dalga mı geçiyorsunuz ya siz?

Acınız pek büyük olmalı- özellikle bu cümleye istinaden söylüyorum.

Haz etmiyorsanız ve bu kadar rahatsız oluyorsanız kaynananızdan görüşmeyi kesersiniz, olur biter.

Ayrıca nasıl bir mantalitedir bu, 2. düşüğünüzden bile kaynananızı sorumlu tutuyorsunuz.

Düşük olayı strestende kaynaklanabilir evet, fakat birincil risk faktörü fizyolojik sorunlardır. Biraz mantıklı ahkam keselim...

Kusura bakmayın ama, ben şu sizin yazdıklarınızdan pek samimiyet görmedim...Nacizane fikrim bu.

Hele şu kırmızı ile alıntıladığım yer, bitirdi beni inanın...

ay siz bir kaynanayla uğraşamıyorsunuz bende 3 tane var 1. eşimin öz annesi 2. büyüten annesi 3. cici annesi babası üç evlilik yapmış ve biz üçüylede görüşüyoruz öyle olmak zorundada sonuçta hepsinin eşimde emeği var kaprisler tartışmalar elbette oluyor ama tek kaldığımızda hiç isimleri bile geçmiyor söz verdik birbirimize evliliğimizin ilk ayları çok kötüydü ama şimdi öyle değil allahıma hamd olsun

GnotiSeavton .!.:

Dalga mı geçiyorsunuz ya siz?

Acınız pek büyük olmalı- özellikle bu cümleye istinaden söylüyorum.

Haz etmiyorsanız ve bu kadar rahatsız oluyorsanız kaynananızdan görüşmeyi kesersiniz, olur biter.

Ayrıca nasıl bir mantalitedir bu, 2. düşüğünüzden bile kaynananızı sorumlu tutuyorsunuz.

Düşük olayı strestende kaynaklanabilir evet, fakat birincil risk faktörü fizyolojik sorunlardır. Biraz mantıklı ahkam keselim...

Kusura bakmayın ama, ben şu sizin yazdıklarınızdan pek samimiyet görmedim...Nacizane fikrim bu.

Hele şu kırmızı ile alıntıladığım yer, bitirdi beni inanın...

Genişletmek için tıkla...

herşeyi yaşayan bilir.....

ne kadar sinir bozucu olduğunu çok güzel tahmin edebiliyorum. Sana hak da veriyorum. Ama ne yaparsak yapalım o kadınlar bizim eşlerimizi dünyaya getiren, onları şu anki hallerine getiren insanlar. Sırf bu yüzden onlara saygı duymamız, az da olsa kendimizce sevebilmemiz gerekir. Söylediğin gibi bencil bir insansa eğer bu konuyu onu açmanın bi faydası olmayacaktır. Sadece kötü gelin, kıskanç eş olursun. Senin doğrudan eşinle bu konuyu ne kadar ciddiye aldığını, eğer böyle devam ederse bunu tepkisiz bırakmayacağını konuşman gerek. En azından senin ne kadar huzursuz olduğunu bilsin. Bir iki daha devam eder annesine ayrıcalık tanımaya, sonra yüzü kalmaz, sana hak verir. Zaten çocuk olduktan sonra biraz zor har vurup harman savurur annesi için öyle. Ben de benzer durumlar yaşıyorum. Yeni evli olmamıza rağmen her ihtiyacımı minimum harcamayla halletmeye çalışıyorum, en iyisinden alacağım yerde elimi çekip en makul olanı alıyorum evime, eşime kıyamıyorum üzülüyorum. Sonra bi bakıyorum annesi yazlığına şömine yaptırma derdine düşmüş, oğluşum yaptırır diye ortalıkta gezinip oğluna duyurmaya çalışıyor :)))) şaka gibi ama ben sanırım eşimi ondan daha fazla seviyor ve düşünüyorum. Eşim sağolsun bana hissettirmeden her iki tarafa da koşuyor. Ben bilsem ortalık gerilecek diye söylemiyor biliyorum ama annesine o bakıyor. Ne yapayım verme yemesin içmesin mi diyeyim? Eşimi ve kaynanamı, kendi yerime ve annemin yerine koyunca taşlar yerine oturuyor. İnsan annesini sevindirmek istiyor elbette. Ama ortasına bulmak, buldurmak şart!!! İyi şanslar