Benim annem babaannemin dizinde yatar saçlarını okşatırdı her fırsatta, güzel nenem benim annemi kaldırıp gece sütü içirirmiş bana hamileyken. Birinden biri hasta olsa başında beklerdi diğeri ya bişey isterse diye. Dışarıda gören kimse gelin kaynana demez anne kız zannederdi ikisini. Anlatılmayacak şeyler inanın. En büyük dileklerimden biridir babaannem gibi bir kayınvalidem olsun annem gibi de bir gelin olabileyim. Ölüm döşeğinde 4 evladını değil benim annemin adını sayıklamıştı babannem, nerde niye bıraktı beni gelsin elimi tutsun diye.
Ama buraya geliyorum bütün görümceler kayınvalideler cadı sanki. Kimsenin kimseye hoşgörüsü yok. Annemle babaannem de tartışırdı arada ama ben bir kez olsun görmedim iki gün konuşmadıklarını. Sinirli anlarında susar sonra halleşirlerdi. Mesele burada galiba, sinir anında söylenenlerin geri dönüşü olmuyor.
