Denecek şeyi babanız demiş, bu hayat gerçekten çekilmez. Çocuğunuz sanırım bir kız çocuğu, kızınızın böyle bir ailenin içinde annesinin saygı görmediğini, babasının annesine değer vermediğini görmesi onunda ileride sizin gibi bir evlilik yapıp sizin durumunuza düşme riskini artırabilir. Oğlunuz varsa kimseye saygı duymayan, kaba, öfkeli biri olabilir. Ya da bir diğer ihtimal çocuğunuz kız da olsa erkek de olsa ergenliğe girdikçe, bir şeyleri öğrendikçe size düşman olabilir, "ne diye bu ailede durdun", "neden beni bu kadar kavga, dövüş, rezilliğin içinde büyüttün" diyebilir, babasıyla durmadan kavga edip ailenizden uzaklaşabilir. Kimse size boşanmadınız, hayatınızı bu insanların önünde halı ettiniz diye madalya takmaz. Çocuğunuzu düşünüyorsanız bunları düşünün. Mutsuz-işlevsiz bir ailede yaşamak çocuklar için boşanmaktan çok daha kötü, her araştırma bunu gösteriyor. Çocuğu bahane etmeyin. Eşiniz de zaten adam değil ki sizi bu duruma sokmuş, sorun kayanana değil sorunun kökü kocanız.
Tekrar evlenmeye kadar düşünmüşsünüz, bu kadar ilerisini düşünüyorsanız kocamla kayınvalidem beni ve çocuğumu döver, aç bırakır, eve kilitler diye de düşünün. Tekrar evlenmek nereden çıktı Allah aşkına? Siz hayata koca bulmak ve kendinizi başkalarına kabul ettirmek üzerinden mi bakıyorsunuz? Çocuğunuzu kabul etmeyecek adamın yüzüne bakmamanız gerekir. Bu lafınız beni çok kızdırdı, kendinizi kimseye kabul ettirmek zorunda değilsiniz. Sanırım ilk evliliğinizi de "kendini kabul ettirme"/"koca bulma" mantığıyla yapıp bu duruma düşmüşsünüz, tekrar aynı hataya neden düşesiniz? İleride şu olursa bu olursa diye düşüneceğinize bugün ne olduğuna bakın, evdeki patates kadar kıymet görmediğiniz bir ailede hapis hayatı yaşıyorsunuz. Ya bu sorunu çözün ya bu evlilikten gidin. Boşanınca olma ihtimali olan aşılabilir sorunlar yüzünden bugün kesin olarak gerçekleşen ve işkence derecesine gelmiş sorunları kabul mü ediyorsunuz? Boşanınca bir sorun olursa da bir kere olur, şu an her gün işkence çekiyorsunuz. "Elalem ne der" endişeniz de mantıklı değil. Anne babanız arkanızda. Elaleme buraya yazıklarınızı anlatsanız size hak vermeyen bir kişi bile çıkmaz. Bir komşumuzun kızı sizinle benzer şekilde ayrıldı, şiddete maruz kalıyordu ve herkes kıza hak verdi, boşanmasını tebrik etti, anne babası kızın çocuklarıyla ilgilendi.
Boşanmak için tonla nedeniniz var, evliliği sürdürmek için neden üretiyorsunuz. Kendiniz bilirsiniz ama ettiğiniz kötülüğü sadece kendinize değil çocuğunuza da ediyorsunuz. Boşanıp işe girseniz (mesleğinizle ilgili bir iş de olur kasiyerlik vb. de) anneniz çocuğunuza bakmaz mı? Kolaya kaçmayın, kolaya kaçmak tüm hayatınızı mahveder. Bir tane olan ömrünüzü kendinize ve çocuğunuza bir hayat kurarak geçirmeniz kayınvalidenizin evinde bir halı gibi ömür geçirmekten daha iyi değil mi?
