Kv onu 2-3 güne 1 aramamı istiyormuş , derdimi ona anlatmamı istiyormuş. Annem geldiğinde 10 gün kalmış 1 kahvaltıya çağırmamışım. (10 gün kaldıysa bunun 5 günü Zaten görüştük ya dedim, ben üçümüz senin annen ben sen istiyordum kadın kadına dedi, yine beğenmemiş yani. Gün aşırı sürekli plann yaptı bizim plan yapmamıza izin bile vermedi. Kaldı ki 10 gün kalırken annem benim de tatilimdi kişisel işlerini halletmem gerekiyordu. Oysa o 10 gün onla olmamı beklemiş sanırım)
Siz haklısınız, fakat biraz yumusak mizaçlısınız sanırım. Bende yeni evliyim eşimin ailesiyle aynı sorunları yaşıyorum. Bu bahsettiğiniz sorunun aynısı bende de oldu. Kayınvalide olacak şahıs on günlüğüne baska sehirden gelen annemi kıskandı. Neymiş ya ben çagırmalıymışım her gün, ya oraya gitmeliymişiz. Her güne bir program. Hicbirine uymadım.
Ne yani ben güya kendi evimde annemi 10 gün istediğim gibi ağırlayıp baş başa vakit geçiremeyecek miyim ? Ana kız oturup bir dertlesemeyecek miyim ? gezemeyecek miyim ?Niye kayınvalideme tabii olmak zorundayım. Bir kere gidersin, bir kere çagırırsın olur biter. Ben ona uymadım ama bu tavrı bile annemle geçireceğim on günü gerginlikler icinde gecirmeme sebep oldu. Sonrasında da aynı sizinki gibi bunu önüme getirdi tabi. Orda ipleri kopardım ben. Ben annemi " kendi evimde" huzurla misafir edemiyorsam, ne o evi isterim ne de beni ezdiren kocayı.
Bu dünyaya erkek annesi olduğu için kendinde herşeyi yapma hakkını gören, evlendim diye beni kendi zimmetine geçmiş bir mal sayan kadını çekmek için gelmedim.
Size de böyle yapın diyemem. Bende evlilik de yeniyim. Burada cok okudum. Çok ustalıkla politik davranarak bu sorunları aşan, kendisi kv yi idare eden çok kadın var. Takdir ediyorum. Fakat bu biraz mizaç meselesi, belki de yetenek.
Ben " ben niye politik davranarak kendimi yıpratayım ki kafasındayım. Bunun beni yıpratacağını düşünüyorum. Sevmiyorsam net tavır almayı tercih ederim. Dedigim gibi kendimi kv yi idare etmek zorundaymışım gibi hissetmiyorum. Bir diger kk felsefesi olan " baştan kendini kabul ettir nasıl alışırsa öyle gidere" daha cok inaniyorum ben :)
Sizi eşinizde biraz korkutmus gibi. Böyle bir sebepten bosanalım teklifi yaparak. Blöf yapmış bence. Siz de iyice düşünün. Böyle ne kadar devam edebilirsiniz ? Idare edebilecek misiniz? Onlara uyum mu sağlayacaksınız yoksa kendinizi kabul ettirmek için mücadele mi edeceksiniz. Politik davranıp işleri lehinize çevirebilecek misiniz ?
Kendinizi tartın, herşeyden evvel kendi mutluluğunuzu düşünün. Kendi tarafınızda olun. Hepimiz mutlu olmak icin evlendik. Ömrümüzü heba etmek, birilerini çekmek için değil.
He derseniz ki; ben zamanla alışırım uyum sağlarım dert etmem böyle de mutlu olurum. Ona da kimse bisey diyemez. Ama buralarda konu açtıgınıza göre demek ki icinize de sindiremiyorsunuz. Bir care ariyorsunuz. O zaman ne yapacağınıza karar verip, neleri yapabileceginizi düsünüp, nasıl tavır almanız gerektiğine karar verip eyleme geçmeniz gerekiyor bence. Allah yardımcınız olsun.
