Eşimin ailesinden nefret ettiğimi bilmeyen kalmamıştır sanırım.
Ayda yılda bir görüşsek de inanın bana aylarca yetecek derecede uyuzluklar yapabilme gibi bir yetenekleri var.
Bu sefer gündemimizde benim miyop olmam var. Konu tv den geldi sanırım. Gerçekten hatırlamıyorum ama konu bi şekilde miyop olmama geldi. Nasıl göremiyorsun, nereye kadar göremiyorsun,ameliyatı yok mu,yine bir doktora görünsen, kullandıkça daha da ilerler (gözlük), lens kaç para vs vs binlerce soru ve sorarken öyle bir incelemesi var ki sanki hastalıklı bir hayvana bakıyor. İlk kez yapınca sorun etmedim. İkinci görüşme oldu, baktım kadın yine aynı. Dedim ki "Bu bana Allah tarafından verilmiş bir imtihan, günahlarıma kefaret, çok şukur baska bir derdim de yok ve ben bundan şikayetçi de degilim." Ama hala devam ediyor. Eltimin kocası da miyop. O da kv ye "Anne, senin oğlun da miyop, sen bizim gibi gelinleri bulduguna şükret bence" gibi bir laf etti. Cevap yok tabi. Ben de iyice gıcık olması için "Bakarsın torunun da bana ceker bizde genetik" dedim. Tabi bunun surati iyice degişti. Resmen bana eksik kusurlu muamelesi yaptı. Eşim de ona konuyu kapatmasını söyledi. Konu kapandı. Başta cok sorun etmedim ama sonra düşündükçe keşke daha sert olsaydım diyorum.
Bir de buraya konu açmıştım hasta bir sokak kedisini evime almıştım bilenler vardır. Şimdi sahiplenmeye karar verdik. Ona da bk muamelesi yapmaya çalışıyor. Meyve getirsem ellerini yıka falan diyor. Ameliyat ettirdik parasını soruyor, eşime ben yokken maaşına yapılan zam parasını falan soruyor. Eltim de "Anne gören de seni temiz biri sanacak " dedi. Dogru söylüyor. Kendisi hiç temiz birisi degil. Buna ragmen kedime davranışı sinirimi bozuyor. Mudahale etmesem kovacak. Kediş yanımıza geldikçe, torununu (eltim in cocugu) korumak için götür şunu falan diyor. Sonunda susturdum. Bu kez de "evladından daha cok deger verirsin sen buna" diyor. Bu kadından nefret ediyorum.
