- 12 Şubat 2010
- 22.140
- 4.034
- 448
Arkadaşlar on gün önce 3 düşüğümü yaşadım 3,5 aylıktı bebeğimin kalbi durmuş
tamda herşey yolunda giderken şok olduk çok üzüldük
rutin kontorla gittim bi duydumki bebeğim bizi bırakalı on gün olmuş hemen hastaneye yatış verdi doktor
bebeğim büyük olduğu için direkt kürtaj olmuyormuş önce normal doğum yaptırıp daha sonra
içerde kalan olursa kürtaj dedi doktor. Çok ama çok üzüldü ve korktum.
Hemen anneme haber verdik başka şehirde kendisi
Sabah hastaneye yattım tüm tıbbi müdahaleler ilaçlar fitiller suni sancılar tam 5 gün sürdü
kanamam olmadı açılmam olmadı bebeğim beni bırakmamak için direndi
çok zorlu bir süreçten geçtim 5 günün sonunda normal doğumla bebeğimi aldılar üstünede kürtaj yaptılar.
Psikolojimi size anlatamam bebeğimin öldüğünemi yanayım 5 gün boyunca hastanede yaşadıklarıma mı?
Neyse ben ertesi gün hastaneden çıktım evime geldim. o gün kaynanamgilde geldi akşama geri gittiler
sonra 3 gün ne gelen oldu ne giden annem hem bana bakıyor hem gelenime gidenime evimle ilgileniyor
Kadın zaten hasta neyse bunlar arada telefon la arıyorlar 4 gün sonra akşam çaya geldiler bir saat oturup gittiler
aradan bir hafta geçti kayınbabam akşam bize uğradı ondan ne duyayım.
Sevgili kaynanam ben hasta yatağımda cebelleşirken kürtajdan 3 gün sonra görümcemide almış başka şehire gitmiş
mobilya mağazalarını dolaşmışlar evine mobilyalar almış.
Bu arada sevgili görümcem eve geçmiş olsuna gelmedi bile.
ölen benim bebeğimse onlarında torunu değilmiydi benim acım o kadar tazeyken elim bir bardak suya bile kalkamazken
ruhen ve fiziken çökmüşken acım bu kadar tazeyken bunları yapan kaynanaya siz olsanız ne yaparsınız..
hep bir yanım eksik.... Ama boşuna dememişler el elin nesine gülerek gider yasına diye
tamda herşey yolunda giderken şok olduk çok üzüldük
rutin kontorla gittim bi duydumki bebeğim bizi bırakalı on gün olmuş hemen hastaneye yatış verdi doktor
bebeğim büyük olduğu için direkt kürtaj olmuyormuş önce normal doğum yaptırıp daha sonra
içerde kalan olursa kürtaj dedi doktor. Çok ama çok üzüldü ve korktum.
Hemen anneme haber verdik başka şehirde kendisi
Sabah hastaneye yattım tüm tıbbi müdahaleler ilaçlar fitiller suni sancılar tam 5 gün sürdü
kanamam olmadı açılmam olmadı bebeğim beni bırakmamak için direndi
çok zorlu bir süreçten geçtim 5 günün sonunda normal doğumla bebeğimi aldılar üstünede kürtaj yaptılar.
Psikolojimi size anlatamam bebeğimin öldüğünemi yanayım 5 gün boyunca hastanede yaşadıklarıma mı?
Neyse ben ertesi gün hastaneden çıktım evime geldim. o gün kaynanamgilde geldi akşama geri gittiler
sonra 3 gün ne gelen oldu ne giden annem hem bana bakıyor hem gelenime gidenime evimle ilgileniyor
Kadın zaten hasta neyse bunlar arada telefon la arıyorlar 4 gün sonra akşam çaya geldiler bir saat oturup gittiler
aradan bir hafta geçti kayınbabam akşam bize uğradı ondan ne duyayım.
Sevgili kaynanam ben hasta yatağımda cebelleşirken kürtajdan 3 gün sonra görümcemide almış başka şehire gitmiş
mobilya mağazalarını dolaşmışlar evine mobilyalar almış.
Bu arada sevgili görümcem eve geçmiş olsuna gelmedi bile.
ölen benim bebeğimse onlarında torunu değilmiydi benim acım o kadar tazeyken elim bir bardak suya bile kalkamazken
ruhen ve fiziken çökmüşken acım bu kadar tazeyken bunları yapan kaynanaya siz olsanız ne yaparsınız..
hep bir yanım eksik.... Ama boşuna dememişler el elin nesine gülerek gider yasına diye